"Szkice piórkiem" to dziennik Andrzeja Bobkowskiego, pisany w latach 1940-1944, wydany został po raz pierwszy w 1957 roku przez Instytut Literacki w Paryżu, a zawiera opis życia pisarza w czasie emigracji francuskiej, gdzie zastała go II wojna światowa i baczne spojrzenie na Francję po klęsce 1940 roku. Dziennik składa się z czterech części – w pierwszej autor opisuje Paryż, zanim się z niego ewakuował (maj-czerwiec 1940 – zapiski wcześniejsze zostały spalone przez żonę Bobkowskiego, Barbarę, gdy do Paryża wkroczyli Niemcy), czas ewakuacji i pobyt w Carcassonne i Gruissan (czerwiec-wrzesień 1940), podróż rowerem do Paryża (wrzesień 1940) i ponowny pobyt w stolicy Francji (październik 1940-sierpień 1944).
Jako główny temat pamiętnika Andrzeja Bobkowskiego można wskazać wolność jednostki – twierdzi on, że wspólna wolność nie istnieje, jest tylko wolność pojedynczego człowieka. W swojej książce potępia nacjonalizm, a o wytępienie wrogów mówi, że prowadzi do karykaturalności pojęcia wolność, bo żadne państwo samo w sobie wolne być nie może, wolni są tylko poszczególni ludzie.
W swojej książce Bobkowski opisuje życie codzienne w czasie okupacji Paryża i francuskiej prowincji, pisze o europejskiej kulturze, bieżącej polityce, a także umieszcza wrażenia z przeczytanych książek, obejrzanych spektakli czy wystaw, a wszystko to często z domieszką doskonałego humoru, wnikliwe obserwacje rzeczywistości, na którą patrzy przez pryzmat radości życia. Spowodowało to, że po wydaniu, książka spotkała się z mieszanymi recenzjami – brak martyrologii i opisywanie wojny i okupacji w zupełnie inny, niż dotąd przyjęte, sposób, nie zachwyciły polskich krytyków.
W książce widać również przywiązanie autora do detali i ich symboliki. Tak w Polsce się nie pisze - napisał o Bobkowskim Roman Zimand. Miał rację, do dziś nikt mu nie dorównał - stylem i przenikliwością. "Szkice piórkiem" to jedna z najwybitniejszych pozycji XX-wiecznej polskiej diarystyki. Wydanie poprawione i uzupełnione liczy ponad 550 stron, opublikowane zostało w twardej oprawie przez Wydawnictwo CiS.
Andrzej Bobkowski (1913-1961) był pisarze, eseistą, przedsiębiorcą, popularyzatorem modelarstwa lotniczego. Kilka miesięcy przed wybuchem II wojny światowej wyjechał z żoną do Paryża. Udzielał się w środowisku polskim w Paryżu, m.in. w nowopowstającej Kulturze. W 1948 wyemigrował do Gwatemali, gdzie został pochowany w 1961 – zmarł na skutek nowotworu mózgu.
