Wspomnienia, sny, myśli

„Życie zawsze przypominało mi roślinę żyjącą ze swego kłącza. Właściwe życie rośliny jest niewidoczne, tkwi bowiem w kłączu. To, co można ujrzeć nad powierzchnią gruntu, wytrzymuje zaledwie jedno lato, później więdnie — efemeryczna zjawa. Kiedy się pomyśli o nieustannym powstawaniu i przemijaniu życia i kultur, odnosi się wrażenie, że to nieskończona marność; nigdy jednak nie straciłem poczucia, że jest to coś, co żyje i trwa w ciągu wieczystej przemiany. To, co widać, to kwiat — kwiat przemija. Kłącze trwa. (…) W gruncie rzeczy godne opowiadania wydają mi się te tylko wydarzenia z mego życia, w których świat nieprzemijający wdziera się w świat, który przemija. Dlatego też mówię głównie o przeżyciach wewnętrznych. Do nich należą moje sny i marzenia. One też stanowiły tworzywo mej pracy naukowej.” – pisze w swojej autobiografii Carl Gustaw Jung.

W wieku osiemdziesięciu czterech lat, słynny psychoanalityk, po długich namowach zdecydował się opowiedzieć historię swojego życia. Począwszy od wiosny 1957 roku, przez kilka lat Jung odbył serię rozmów z koleżanką i przyjaciółką Anielą Jaffé. Opisuje swoje życie poczynając od najwcześniejszych wspomnień, snów i wizji z okresu dzieciństwa – od nauki w szkole przez studia, małżeństwo i życie rodzinne aż po liczne, egzotyczne podróże.

Jung był intelektualnym klejnotem pochodzącym z końca XIX w. – ukończył medycynę ze specjalizacją w psychiatrii, a  mając 27 lat obronił doktorat na Uniwersytecie w Zurychu. Był profesorem Politechniki Federalnej w Zurychu i Uniwersytetu w Bazylei, otrzymał szereg tytułów honoris causa na wielu uniwersytetach świata, znał gruntownie historię i mitologię współczesną jak i starożytną. Biegły w łacinie, grece, francuskim, czy angielskim, znał także podstawy arabskiego oraz suahili. To niezwykle bogate podłoże intelektualne owocowało ideami, które dzięki Jungowi zmieniły świat, jaki znamy, prezentując obraz psychologii człowieka, która pomaga jednostkom zrozumieć własne życie oraz stanowi mapę drogową pomocną w bardziej świadomym i wypełnionym większym sensem życiu.

W miarę upływu lektury Jung objawia się jako charyzmatyczny,  zajmujący i dowcipny gawędziarz, same zaś „Wspomnienia, sny, myśli” okazują się wciągającym, fascynującym, łatwym w czytaniu dziełem, pełnym bogatych opisów i anegdot o życiu wewnętrznym (i zewnętrznym) jednego z największych umysłów XX stulecia.

Książka jest fascynującą podróżą i może stanowić przydatną podstawę pozwalającą lepiej rozumieć inne pisma Junga. Dla czytelników, którzy są miłośnikami listów, publikacja zawiera wcześniej niepublikowaną korespondencję pomiędzy Jungiem a Freudem oraz innymi znaczącymi osobami.