Wychowanie fizyczne i sport według Władysława Osmólskiego 2

Władysław Osmólski - lekarz i pułkownik Wojska Polskiego, teoretyk wychowania fizycznego. Działacz niepodległościowy, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1926?1929 był dowódcą Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki i Sportów w Poznaniu. Doprowadził do powstania Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie i w latach 1929?1931 był jego pierwszym dyrektorem i wykładowcą. Pełnił różne funkcje w organizacjach i urzędach sportowych. W 1924 roku był kierownikiem polskiej reprezentacji narodowej na Igrzyskach Olimpijskich. Propagował sport i wychowanie fizyczne zarówno w wojsku, jak i wśród młodzieży, uważając, że jest to środek o wielkim znaczeniu wychowawczym. W drugiej części zbioru jego prac, pragniemy zaprezentować: ? Lekka Atletyka (1920) ? Zaniedbane Drogi Wychowawcze (1928)