W 1927 roku Herman Hesse napisał swoją najsłynniejszą książkę. Wilk stepowy, bo o tej książce mowa, jest jednocześnie jedną z najważniejszych pozycji literackich XX wieku.
Harry Haller, bohater książki czuje, że nie pasuje do otaczającego go świata, wyznającego mieszczańskie wartości i pełnego materializmu. Przygląda się światu i ludziom z dystansem, nie czując się ani jego częścią, ani siłą sprawczą, która mogłaby w jakikolwiek sposób zagrozić czy zmienić rzeczywistość zastaną.
Harry zmęczony jest ciągłą walką, którą toczy w sobie, kiedy to jego humanistyczna wrażliwość zmaga się z wilczą drapieżnością, którą chciałby z siebie wypuścić i dać jej dojść do głosu. Wszystko zmienia się, gdy spotka kobietę, Herminę, która nie tylko wprowadzi go do pewnego niezwykłego teatru, ale także podważy jego cały dotychczasowy pogląd na życie. Pokaże mu jazz, który stanie się jednym z bohaterów książki zarówno pod postacią Pabla, saksofonisty, jak i jako samodzielny byt.
W powieści autor porusza kwestie wolności osobistej, ucieczki od społeczności, wolnej miłości, dążenia do duchowej więzi z wewnętrznym ja, ale i z innymi ludźmi, w myśl filozofii buddyzmu.
Sama forma książki też przynosi zaskoczenie czytelnikowi. Przeskakiwanie między wątkami surrealistycznymi a tymi z tu i teraz, zmiany konwencji, stylu, sposobu narracji, to wszystko sprawia, że czytający stale będzie musiał zastanawiać się nad tym, co czyta i nie uniknie niespodzianek.
Wilk stepowy jest silnie przesiąknięty duchem egzystencjalizmu, będącego jednym z wielkich nurtów dwudziestowiecznej filozofii. Niezwykła, magiczna, nieprzemijająco poczytna powieść o niezaprzeczalnym walorze literackim, jedna z najważniejszych pozycji wśród klasyków dwudziestowiecznej literatury. Czy jednak bohater to odwzorowanie autora książki? Tego nikt nie wie i pewnie już nigdy się tego nie dowiemy.
Książka na długo zapada w pamięć, stając się tematem do przemyśleń, do zastanawiania się nad swoją rolą w świecie, nad wpasowaniem się w środowisko i społeczeństwo w którym żyjemy. Bo dylematy i rozterki są ważne, dają nam asumpt do bycia lepszymi ludźmi i pełniejszego życia w świecie, który jest nam dany. Każdy z nas ma w sobie swojego wilka i Wilk stepowy pozwala nam sobie to uzmysłowić.
