„Według mnie tak, wszystko od słów zależy. Jakie słowa, takie rzeczy, zdarzenia, myśli, wyobrażenia, sny i wszystko, nawet na samym dnie człowieka. Byle jakie słowa, to byle jaki człowiek, byle jaki świat, byle jaki nawet Bóg". Te słowa Myśliwskiego obrazują jego twórczość – w jego dziełach nie ma miejsca na przypadkową grę słów, pisarz bierze odpowiedzialność za każde słowo – wypowiedziane i napisane.
Pewnego wieczoru ktoś puka do drzwi narratora, bo chce kupić fasolę. A że fasola była, ale nie połuskana, zostaje na całą noc, aby połuskać wspólnie. Przy tej czynności gospodarz prowadzi monolog, rodzaj spowiedzi życia. Czas akcji to jedna noc, czas fabuły - jedno życie. Co było w jego życiu przypadkiem, a co przeznaczeniem? W jakim stopniu sam wpłynął na swój los, a jak bardzo ukształtowały go traumatyczne doznania z dzieciństwa i zakręty polskiej historii?
„Traktat o łuskaniu fasoli” to swoista medytacja nad rolą przeznaczenia i przypadku w ludzkim życiu. Refleksja nad przemijaniem, czasem, nad sobą samym. To także opowieść o roli słowa, pamięci i wyobraźni. Narrator-bohater mówi: "co się w dzieciństwie zapamięta, na zawsze się pamięta", odkrywa nie bez zdziwienia, że "z latami stajemy się sami do siebie mało podobni. I nawet nasza własna pamięć nie zawsze chce nas pamiętać, jacy kiedyś byliśmy". Pamięć to przeszłość, a przeszłość to wszystko, co mamy.
Wiesław Myśliwski kolejny raz udowadnia, że jest prawdziwym znawcą skomplikowanej, ludzkiej natury. Napisana piękną polszczyzną powieść rozszerza kontekst na bohatera zbiorowego - autor pisze o ludziach żyjących tutaj, w Polsce, będących wytworem wojennej i powojennej, socjalistycznej rzeczywistości i tej, której jesteśmy świadkami po zmianie ustroju. Wielka i mądra powieść, do której chce się i trzeba powracać.
Wiesław Myśliwski jest autorem dwukrotnie uhonorowanym Nagrodą Nike („Widnokrąg” w 1997r. i „Traktat o łuskaniu fasoli” w 2007r.). Jego utwory były wystawiane na scenach teatrów, a także w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia, jak również filmowane („Przez dziewięć mostów”, „Pałac”, „Klucznik”, „Kamień na kamieniu”). Twórca czerpie ze źródeł chłopskiego doświadczenia i chłopskiej mowy żywej, wpisując swoje kreacje w krąg uniwersalnych praw i prawd o świecie i ludzkiej egzystencji.
