Manuał to zbiór tekstów pisanych przez Krzysztofa Siwczyka w latach 2013-2019. Autor wciąga czytelnika we własny świat już od pierwszej strony. W niezwykle erudycyjny sposób łączy przemyślenia nad swoimi ulubionymi książkami z refleksją na temat kultury masowej, polityki czy historii prywatnych. Siwczyk dobiera lektury z wielkim wyczuleniem, czyniąc je kluczem interpretacyjnych do otaczającej go rzeczywistości (np. Zwierzenia klowna Heinricha Bölla a narracja wokół samobójczej śmierci Robina Williamsa). Co ważne, autor nigdy nie popada w akademicki ton kojarzący się z tekstami krytyczno-naukowymi. Jego komentarze, choć profesjonalne, są pełne pasji, osobistych odczuć z lektury. Krzysztof Siwczyk (ur. w 1977 roku w Knurowie ) – poeta, był związany ze śląską grupą poetycką „Na Dziko”, założoną w latach 90. Debiutował w roku 1995 książką poetycką Dzikie dzieci. Opublikował także tomy wierszy: Emil i my (1999), Dane dni (2001), Wiersze dla palących (2001), Zdania z treścią (2003), W państwie środka (2005), List otwarty (1995–2005) (wiersze zebrane, 2006), Centrum likwidacji szkód (2008), Koncentrat (2010), Gdzie indziej jest teraz (wiersze wybrane, 2011), Gody (2012), Dokąd bądź (2014), Jasnopis (2016), Mediany (2018), Osobnikt (2020) oraz książki krytycznoliterackie, eseistyczne i prozatorskie: Ulotne obiekty ataku (2010), Kinkiety w piekle (2012), Koło miejsca/Elementarz (2016), Bezduch (2018). Laureat nagród „Czasu Kultury” (1995) i Fundacji Kultury (1999), Poznańskiego Przeglądu Nowości Wydawniczych (2003), Nagrody im. Kościelskich (2015), Nagrody Literackiej Gdynia (2017). Był nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Zagrał główne role w dwóch filmach fabularnych: Wojaczek (reż. Lech Majewski, 1999) oraz Wydalony (reż. Adam Sikora, 2010). Dyrektor artystyczny Festiwalu Miłosza w Krakowie. Pracuje w Instytucie Mikołowskim. Mieszka w Gliwicach.
