Spis treści:
Wstęp
I. Mobilność jazdy polskiej w późnym średniowieczu
II. Wojskowość litewska
III. Wojskowość mołdawska
IV. Wojskowość husycka
V. Geneza wojny
VI. Kampania na Wołyniu w 1431 roku
VII. Walki z Krzyżakami
VIII. Kopystrzyn 30 IX 1432. Bitwa o czarnomorskie stepy
IX. Dalsze walki z husytami i Krzyżakami w latach 1433-1434
X. Bitwa
XI. Epilog wydarzeń
Wnioski końcowe
Bibliografia
O książce:
Wojna z lat 1430-1435 szczególnie odróżniała się od wielkiej wojny z Krzyżakami, jaka toczyła się w latach 1409-1411. Polska wystąpiła wówczas wspólnie z Litwą, Rusią, Mołdawią i czeskimi posiłkami. W wojnie z lat 1430-1435 głównym agresorem był brat Władysława, Świdrygiełło, stojący na czele wielkich sił Litwinów i Rusinów, wspieranych przez Mołdawian, hordy Tatarów, husytów i Krzyżaków, a pośrednio przez Zygmunta Luksemburskiego.
Główne siły litewsko-ruskie Świdrygiełły tworzyły wojska Czartoryskich, Nieświeskich, Ostrogskich, Sanguszków i innych książąt. Wszyscy oni byli wówczas wrogo nastawieni wobec Polski.
Działania polskie w znacznym stopniu paraliżowały decyzje Władysława Jagiełły, który ze względu na podeszły wiek nie był w stanie pojmować sytuacji własnej ani swoich krajów.
W przeciwieństwie do czasów Grunwaldu, Polska była całkowicie osamotniona, lecz zadała wszystkim najeźdźcom druzgoczące klęski. Było to możliwe dzięki użyciu lekkiej jazdy zdolnej do walki w zimie i innych warunkach, które były przeszkodą dla rycerstwa typu zachodniego.
Zwraca uwagę fakt, że podczas całej wojny wojska polskie ani razu nie zostały pokonane. Co więcej, potrafiły zastosować różne sposoby działań wojennych w zależności od warunków. Były one bardzo różne, gdyż toczono walki od Śląska na zachodzie po Dniepr na wschodzie, od Pomorza i Litwy na północy po Słowację i Podole na południu...
O autorze:
Jakub Juszyński (1988), historyk, zajmuje się konną i łuczniczą rekonstrukcją historyczną. Publikuje w De Re Militari, Mówią Wieki i Pruthenii. Niniejsza pozycja jest dwudziestą książką w dorobku Autora.
