5.0
2024-05-12Recenzja zweryfikowanaTo bez wątpienia najsłodszy potwór, jakiego kiedykolwiek widzieliście. Jest niebieski i puchaty. Ma malutkie rogi i pełne uroku, ogromne oczy, których spojrzenie wręcz roztapia serce. Mieszka w szafie i jest osobistym potworem pewnego, uwielbiającego go chłopca. Niestety, Stworcio nie widzi się jego oczami. Wręcz przeciwnie, nie akceptuje w sobie niczego. Ani rąk, ani pupy, ani stóp, ani żadnej innej części swojego ciała. Zawsze, gdy patrzy na siebie w lustrze, coś wydaje mu się za duże, za małe lub po prostu brzydkie.
Dlatego chłopiec postanawia udowodnić potworkowi, jak bardzo się myli w swojej ocenie.
Na kolejnych stronach wymienia kompleksy, które doskwierają Stworciowi, ale tylko po to, by powiedzieć, że z jego punktu widzenia są to raczej powody, by kochać potworka za to, jaki jest. Puchata sierść, wyrastająca wszędzie, to dowód na tak ogromną wrażliwość Stworcia, że ta wychodzi mu aż uszami. Małe stopy pozwalają dotrzeć do każdego zakamarka w sercu chłopca, wcale go przy tym nie depcząc. A duża pupa, która przestała się Stworciowi podobać po przeczytaniu gazet mamy, służy do tego, by po prostu na niej wygodnie usiąść.
Bo Stworcio jest doskonały dokładnie taki, jaki jest! I chłopiec też, o czym na końcu książki informuje nas potwór, sugerując, że i ten młody człowiek spędza godziny przed lustrem.
Słodkie, urocze ilustracje subtelnie prowadzą czytelnika do zrozumienia, że Stworcio tak naprawdę reprezentuje narratora. Każda rozkładówka ma bowiem jedną, dużą kolorową ilustrację z potworkiem, a na drugiej stronie, pod tekstem, znajduje się niewielki, czarno-biały rysunek, przedstawiający chłopca w sytuacji związanej z tematem.
Piękna jest ta książka! Opowiada o kompleksach i naszej relacji z własnym ciałem w niezwykle czuły, pełen życzliwości i humoru sposób. Uświadamia dzieciom, że sposób, w jaki sami siebie postrzegamy jest subiektywny i warto myśleć o sobie dobrze.
Gorąco ją Wam polecam!
