The Boy She Hates

„Nauczyłam się, że życie nie jest sprawiedliwe. Liczyło się to, by poradzić sobie z problemami na tyle, by móc żyć dalej. Czasem trzeba pozwolić, by problemy spadły niczym deszcz, by wszystko wskoczyło na swoje miejsce.” Muszę przyznać, że do tej książki podeszłam z pewną rezerwą i obawą. Być może dlatego, że jest to młodzieżówka, a ja, mimo iż czasem po nie sięgam, to często odnoszę wrażenie, że problemy zawarte w książce już mnie nie dotyczą, a zachowanie bohaterów zbyt często jest dla mnie nie do zrozumienia. Czy w „The boy She Hates” też tak było? Absolutnie nie. Zacznijmy od tego, że ta książka roztrzaskała kilkukrotnie moje serce na kawałki. Dostarczyła mi masę przeróżnych i skrajnych emocji. Skończyłam ja już jakiś czas temu, a moje myśli wciąż dryfują w stronę tej historii. Przez cały ten czas próbowałam zebrać moje myśli w całość, ale nadal mam wrażenie, że ta książka we mnie żyje, a emocje ciągle są zbyt świeże, by o nich pisać. Jak wspomniałam na początku, często w młodzieżówkach bohaterów dotykają problemy, które mnie już nie dotyczą, a ja sama nie potrafię się już w nich odnaleźć. Oczywiście, tutaj też były problemy szkolne, brak akceptacji przez rówieśników, wyśmiewanie i wiele innych przykrych sytuacji, które dotykają młode osoby, jednak pisane przez autorkę w taki sposób, że ja, czytając tę pozycję byłam zachwycona jak ujęła te problemy i w jaki sposób je przedstawiła. Ale myślę, że ta bardziej ujęła mnie wypadkiem samochodowym, w którym brała udział Jaymerson, a także jego następstwa. Stracenie ukochanej osoby tak nagle i niespodziewanie niezależnie od wieku jest straszne i przeszywające serce. I z tym musi zmierzyć się Jaymerson, bo jej ukochany zginął właśnie w taki sposób. Na kartkach tej książki przeżywałam żałobę razem z główną bohaterką, która wraz z utratą Coltona straciła też w pewnym sensie siebie, a także znajomych, którzy byli przy niej, tylko dlatego ze względu na chłopaka. Kolejne rozdziały przynoszą przemianę głównej bohaterki z potulnej, grzecznej i ułożonej, na zadziorną pragnącej zmian w swoim życiu i nieustępliwą dziewczynę. Ta zmiana była tak bardzo duża, a jednoczenie niesamowicie naturalna. Kreacja bohaterów tej książki to czysta poezja! Każdy z nich wniósł wiele do tej pozycji, jednak najbardziej intrygujący według mnie pozostał Hunter, bliźniak Coltona. Jego postawa, budziła we mnie sprzeczne odczucia, ale jednocześnie było w nim coś przyciągającego. Śledziłam jego zachowanie, zastanawiając się, w którym kierunku autorka poprowadzi jego rolę. Bo właściwie przez całą książkę, nic nie było dla mnie pewne. „The boy she Hates” to książka, o której mogłabym mówić godzinami, a to nadal byłoby za krótko. Wspaniała wciągająca historia o młodych ludziach, którzy zmuszeni zostali do radzenia sobie z problemami nie tylko adekwatnymi do swojego wieku, ale przede wszystkim do problemów dorosłych. Mimo trudnych wydarzeń zawartych w tej lekturze, autorka ma tak cudowne, lekkie pióro, że jestem, jestem w nim zakochana do granic. Kocham tę książkę miłością wielką, mimo iż próbuje po niej poskładać w całość moje serce.

„Każdy poświęca mnóstwo czasu na obarczanie winą kogoś innego albo na znalezienie jakiegoś wyjaśnienia by poczuć się lepiej.” Jaymerson Holloway ma siedemnaście lat, chłopaka, urodę, przyjaciół, bardzo dobrze się uczy i jest cheerleaderką. Wydaje się, że jej życie jest wręcz idealne. Jej chłopak - Colton to prawdziwe ciacho, sportowiec odnoszący znaczące sukcesy w drużynie szkolnej. Koleżanki zazdroszczą jej, a ona sama jest spokojną, grzeczną dziewczyną. Jedyną rysą w tym wszystkim jest brat bliźniak Coltona – Hunter, zupełne przeciwieństwo jej chłopaka. Wytatuowany, budzący niepokój, otacza się dziwnymi ludźmi, nieustannie sprawia problemy. Jego zła sława sięga bardzo daleko. Jaymerson nie lubi go, stara się go unikać, niestety nie zawsze jest to możliwe. Pewnego dnia dochodzi do tragicznego w skutkach wypadku, który zmienia kompletnie wszystko. Colton ginie, a ona i Hunter z licznymi obrażeniami ledwo uchodzą z życiem. Przebywając w szpitalu i później na rehabilitacji tych dwoje wpada na siebie bardzo często. Czy tragedia jaka ich dotknęła zbliży ich do siebie, czy będzie zupełnie odwrotnie? Młodzi ludzie, całe życie przed nimi i nagle jedna zła decyzja niszczy wszystko. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, intryguje i niepokoi. Narracja toczy się z perspektywy Jaymerson, wnikamy w jej umysł i serce, razem z nią odczuwamy jej rozterki, wątpliwości, walki jakie toczy sama ze sobą. To spokojna, inteligentna, wrażliwa, zamknięta w sobie dziewczyna, która bardzo się stara, aby sprostać oczekiwaniom innych. Gdzieś w tym wszystkim zagubiła siebie, dała się podporządkować, zwłaszcza rodzicom. Wypadek i to czego doświadczyła bardzo ją zmieniają – i tę nową Jaymerson zdecydowanie polubiłam. Dziewczyna staje się silna, zapalczywa, buntuje się, nie chce żyć pod dyktando innych. Zaczyna patrzeć na otaczający ją świat i ludzi inaczej, dostrzega rzeczy, których wcześniej nie widziała. I Hunter chłopak początkowo jest chodzącą tajemnicą, przy bliższym poznaniu bardzo zyskał w moich oczach. Stevie niesamowita, nieposkromiona, otwarta, do bólu szczera dziewczyna, staje się prawdziwym wsparciem dla naszej bohaterki. Jaymerson i Huntera zaczynają łączyć wspólne przeżycia. Z oporem i dystansem zaczynają się poznawać, między nimi wibrują niepokojące ich samych emocje. Na jaw zaczynają wychodzić tajemnice Coltona, jego idealny obraz bardzo się zniekształca. Była pewna, że doskonale go znała, nic bardziej mylnego. Kruchość i ulotność pozornej przyjaźni. Niezrozumienie, zagubienie, odrzucenie, ogromny ból psychiczny i fizyczny. Żmudna, długotrwała rehabilitacja. Brutalny, pełen zakłamania, niesprawiedliwy, hejtujący świat młodych ludzi. Poruszająca, bolesna, niesamowita historia. Trudna relacja hate-love, tajemnice, nadzieja, niechęć kontra pożądanie. Powieść daje do myślenia, świat młodych ludzi w całej okazałości. Serdecznie polecam.

"Czasami rzeczy docierają w przebłysku niezaprzeczalnej prawdy z taką siłą, jakby zapaliło się światło, ukazując w ostrym i jasnym świetle to, co było tam niewidoczne przez cały czas." Dotychczasowe życie Jaymerson układało się pięknie. Popularność, nieskazitelna uroda, drużyna cheerleaderek, do tego chłopak, który był idealny w porównaniu do Harrisa, jego brata bliźniaka. Jednego feralnego dnia, wspólna podróż autem całej trójki zniszczyła wszystko. Doszło do wypadku, w którym ginie Colton a Jaymerson i Harris muszą długo walczyć, o powrót do zdrowia. Po wszystkim dziewczyna nie umie powrócić do normalności, a Harris jest obwiniany o wszystko złe, co ich spotkało. Potrzeba im dużo czasu, by powróciła radość życia. Do tej pory Jaymerson miała klapki na oczach i wielu spraw nie dostrzegała. Życie przygotuje dla niej jeszcze wiele niespodzianek, i przyjdzie jej odkryć wiele sekretów, które pogrzebią raz na zawsze poprzednie życie. Harrison wiele zyska, bowiem do tej pory był wiecznie ofiarą i cieniem, który nosił na swoich barkach ogromne ciężary nie swoich win. Niesamowita książka o młodych ludziach, którym po wypadku przyjdzie się mierzyć ze stratą, konsekwencjami i ponownym powrotem do życia, kiedy nic już nie jest takie samo. Jaymerson dotychczas bardzo silna, zostaje odrzucona, po śmierci Coltona nie jest już tak popularna i lubiana. Na domiar złego dla jej bliskich, jej kontakt nikły z Harrisem staje się coraz częstszy a to sprawia, że życie dziewczyny zaczyna się zmieniać. Chłopak daje jej wiele wskazówek do sekretów, które nie zawsze będą miłym odkryciem. O zmarłych mówi się ponoć dobrze, albo wcale, a to co wyjdzie na jaw przyniesie na usta same złe słowa. To Colton zawsze stał w świetle, był tym dobrym. Harris grał złego, ale w cieniu swojego brata dźwigał na barkach zbyt wielkie ciężary, nie swoich win. Przyjmował wszystko z godnością i udowadniał, że to on jest bardziej odpowiedzialny, ale nigdy nie został doceniony. Usuwał się w dal, by to Colton mógł zawsze stawać na piedestale. Teraz musi krok po kroku otworzyć, byłej dziewczynie brata oczy na wiele spraw, choć nie chce jej ranić. To nie będą dla żadnego z nich dobre chwile. Po ogromnej tragedii, ciężko będzie im się podnieść na nogi, ponownie podążać z głową do góry. Los ma dla nich jeszcze dobre karty. Podaruje im ogromną szansę na szczęście, ale droga do niego będzie niezwykle ciężkim wyzwaniem. Piękna historia, która niesie wielkie przesłanie. Czasem za bardzo żyjemy w bajce i wierzymy, że mamy ogromne szczęście nie dostrzegając umykających nam spraw. Wszystko jest na wyciągnięcie ręki, byle by, tylko szerzej otworzyć oczy, spojrzeć chłodnym spojrzeniem. Bracia bliźniacy, których konflikt trwał latami i udowadniał jak silna jest między nimi więź. Harris się nigdy na nic nie skarżył, przyjmował wszystko, co dawał mu los, choć było mu niesamowicie trudno. Grał rolę, którą mu nałożono, a tak naprawdę, to on był zawsze tym dobrym, złego przyszło mu tylko odgrywać dla dobra ogółu. Teraz wspólnie z Jaymerson, ramię w ramię zawalczą o to, by już nigdy żadne z nich nie musiało być tym, kim nie jest. Dla dobra ogółu unieszczęśliwiać samych siebie. Kiedyś się nie lubili, podświadomie od dawna kochali i darzyli wielkim uczuciem. Miłość doda im skrzydeł i siły do walki, by unieść się po traumatycznych chwilach. Głęboka i bardzo wzruszająca książka, którą pochłonęłam bardzo szybko. Wielkie brawo dla autorki. Czekam na to, co w przyszłości dla nas przygotuje. Bardzo polecam i zachęcam jeśli lubicie skomplikowane historię z niespodziankami, ukrytymi w każdym z rozdziałów. Po poznaniu całości, zmieni się wasz pogląd na wszystko.

„Prawda jest taka, że czasem jakieś wydarzenia po prostu następują. Wydarzenia, które nie są w porządku ani nie mają sensu. Jednak niezależnie od tego, czy dzieje się dobrze, czy źle, trzeba pamiętać, że po prostu takie jest życie. My musimy uporać się z tym co nam przynosi”. Jaymerson miała wszystko, o czym mogła marzyć każda nastolatka. Była popularna, miała świetnego chłopaka i masę przyjaciół. Tylko nie zdawała sobie sprawy, że tak naprawdę to wszystko nie ma żadnego znaczenia i że za chwilę okaże się, że nic nie było prawdą. Żyła w bańce, nie dopuszczając prawdziwej siebie do głosu, tylko udawała kogoś kim nie była. Wszystko zmieniło się w momencie wypadku, w którym ginie jej chłopak, ona zostaje ciężko ranna tak jak jego brat bliźniak Hunter. I wtedy wszystko się zmienia, dziewczyna zaczyna zauważać to czego wcześniej nie widziała. Tylko że to niebyła jeszcze cała prawda, jaką miała poznać. Nie podejrzewała, że cały czas była okłamywana a idealny złoty chłopak wcale taki nie był. Między nią a Hunterem zaczyna iskrzyć i zaczynają się do siebie zbliżać. Wtedy dopiero poznaje, jaki naprawdę jest chłopak. Oraz jakie tajemnice skrywa. Od nienawiści do miłości. Czy jest to możliwe? Co, gdy w tym wszystkim jest drugie dno. Młodzieżówka, która zapewniła mi emocjonalny rollercoaster. Czytałam z zapartym tchem i nie mogłam się oderwać od niej. Musiałam poznać prawdę, bo czułam, że Hunter coś ukrywał, ale nie spodziewałam się tego co odkryłam. Zły bliźniak okazał się tym dobrym, a ten dobry tym złym. Jak łatwo przychodzi nam osądzanie ludzi po plotkach nie znając ich. Gdy ktoś się różni od innych to jest wykluczony z grona i wytykany palcami. Głównych bohaterów czekała ciągła i duża walka o uczucie, które zrodziło się między nimi. Poznawanie Huntera było czymś niesamowitym i przyjemnym. Ta książka zdobyła moje serce i ogromnie mi się podobała. Rzadko sięgam i czytam młodzieżówki, ale ta po prostu staje się moją ulubioną. Polecam.

Historia bohaterów jest nasycona emocjami i bólem spowodowanym po stracie bliskiej osobie. Dokładny opisy przeżyć są niezwykle poruszające, przyprawiające o łzy w oku. Jeśli myślicie, że książka was nie zaskoczy to będziecie w wielkim błędzie. Odkrywana przeszłość i tajemnice z nią związane powodują, że byłam bardzo zaskoczona rozwijającymi się wydarzeniami. Powieść udowadnia, że nie wszystko jest takie jak widzą to inni i my swoimi oczami. Niektórzy tylko pokazują to, co chcą widzieć inni, a prawda jest zupełnie inna…. Ukazanie problemów nastoletnich jest świetnie przedstawione. Zabawy, krytyka ze strony „niby” najlepszych przyjaciół i niezrozumienie jest wplecione w fabule, która staje się jeszcze ciekawsza. Warto także wspomnieć o relacji pomiędzy Hunterem i Jaymerson, która od samego początku była skazana na porażkę. Czy na pewno? Otóż jest ona najważniejsza w tej lekturze. Poprzez stratę i ból potrafili wreszcie szczerze porozmawiać ze sobą. I było to wspaniałe! Wreszcie prawda ujrzała światło dzienne! Niepozorna okładka nie oddaje ogromu emocji, które są w książce. Ja ze swojej strony gorąco polecam i czekam na kolejny tom tej serii.

Dużo łatwiej iść za tłumem będąc idealną wersją osoby jaką oni chcą widzieć. Podążanie za głosem serca, sumienia, wewnętrznymi przekonaniami wcale nie należy do prostych rzeczy. Bo choć wtedy my żyjemy w zgodzie ze sobą, to całej reszcie ludzi nas otaczających dużo trudniej to zaakceptować. Jednak pewne zdarzenia zmieniają nas na tyle, że nie potrafimy się już sprzeciwić sobie i mimowolnie zaczynamy żyć tak, jakbyśmy tego chcieli, bez spoglądania na opinie innych.
Jaymerson była typową nastolatką. Zdobyła popularność w szkole dzięki byciu cheerleaderką oraz związkiem z gwiazdą futbolu. Otaczają ją ludzie podobni do niej, którzy nie mają większych problemów, szybko oceniają innych i wiodą prym na szkolnych korytarzach. Dziewczyna ma wyróżniające się wyniki w nauce, ogromne szanse na stypendium naukowe i wyprzedza rówieśników pod względem znajomości materiału. Rodzice są z niej dumni, a ona robi wszystko by ich zadowolić na każdym kroku, zupełnie nie sprawiając im problemów. I ten idealny obrazek niszczy jedna zła decyzja i wypadek, po którym nic już nie będzie takie samo.
Hunter jest złym bliźniakiem. Zawsze gorszy od Coltona, przynoszący rodzinie wstyd i rozczarowanie. Krążą na jego temat plotki, które sprawiają, że lepiej trzymać się od niego z daleka. Wizerunek bad boya podkreśla krąg znajomych, z którymi się trzyma, tatuaże oraz styl, tak bardzo odbiegające od licealnych trendów. Szkoła nie jest jego priorytetem, podobnie jak zaimponowanie rówieśnikom, od których woli się trzymać na dystans- z wzajemnością. Jednak z Coltonem łączy go nierozerwalna więź i wydawać by się mogło, że brat zawsze jest gotów nieść mu pomoc w kolejnych tarapatach. Lecz tak naprawdę w przypadku Huntera nic nie jest takim, jakie się wydaje, a on sam skrywa tajemnice, które zmienią nie tylko jego wizerunek.
Rzadko doświadcza się takiej emocjonalności w książce opowiadającej o nastolatkach. Ale ta książka jest nimi naszpikowana- emocjami bolesnymi, trudnymi, z którymi niełatwo sobie poradzić i które przenikają na czytelnika. Wydawać by się mogło, że sam wątek romansu, którego podjęła się Autorka jest dość kontrowersyjny. Jednak gdy poznajemy całokształt wydarzeń, odkrywamy niektóre tajemnice i spędzamy czas z bohaterami, to coraz bardziej rozumiemy wszystkie ich motywacje. Choć to opowieść o młodych ludziach, dopiero wkraczających w dorosłość to nie odczuwałam ich infantylności ani niedojrzałych zachowań, wręcz przeciwnie - życie wystawiło ich na taką próbę, że ich postawy kompletnie nie zdradzały ich wieku. Zaangażowałam się w tę opowieść do tego stopnia, że gdy kolejne fakty ujrzały światło dzienne czułam, jakby ciężki kamień osiadł mi na żołądku, byłam zszokowana, zrozpaczona ale i zachwycona pomysłem Autorki na poprowadzenie tej historii. Pojawia się tutaj także ważny wątek gloryfikacji osób zmarłych, które niekoniecznie na to zasługują. Owszem, nie powinno mówić się źle o tych, którzy odeszli, lecz z drugiej strony społeczeństwo ma tendencję do wystawiania im mentalnych pomników, na które kompletnie nie zasłużyli. Postać Coltona jest dużo bardziej złożona niż mogłoby się wydawać, a jego duch obecny w całej lekturze i wywołuje bardzo skrajne odczucia. Ale to kolejny atut książki- kreacja postaci, bowiem wszyscy są tu szalenie realistyczni, mają nieprzeciętne charaktery i żywimy do nich skomplikowane, niejednoznaczne odczucia. Autorka świetnie podejmuje także kwestie życia w liceum, bycia na szczycie i tego jak szybko można z niego spaść oraz ostracyzmu społecznego, który może niszczyć psychikę. Jednak najbardziej wyróżnia się postać Jaymerson, bowiem za jej sprawą widzimy, że najważniejsze w życiu to podążać za swoimi pragnieniami i głosem serca, choć jest to szalenie trudne i często odbywa się wbrew wielu osobom. Dużo łatwiej jest zadowolić wszystkich wokół, ale czy na pewno to odpowiednia droga, skoro życie mamy tylko jedno? To nie jest książka opowiadająca o zbuntowanych nastolatkach, które przechodzą przez trudny okres, ona niesie ze sobą o wiele, wiele więcej i ogromnie polecam sięgnięcie po nią. To jedna z lepszych książek young adult jaką przyszło mi czytać, a niepowtarzalna narracja oddająca całe mnóstwo uczuć targających bohaterami oraz ważne wątki tu się pojawiające to jedne z największych jej atutów. Z czystym sumieniem polecam książkę