św. Jan od Krzyża
Jan od Krzyża przyszedł na świat 24 czerwca 1542, a zmarł 14 grudnia 1591 roku. Był hiszpańskim księdzem katolickim, mistykiem i karmelitą. Uważany za jedną z kluczowych postaci kontrreformacji w Hiszpanii, jest jednym z trzydziestu sześciu tzw. doktorów Kościoła.
Jan od Krzyża znany jest przede wszystkim ze swoich pism. Zarówno jego poezja, jak i studia nad rozwojem duszy uważane są za szczyt mistycznej literatury hiszpańskiej i należą do największych dzieł całej literatury hiszpańskiej. Został kanonizowany przez papieża Benedykta XIII w 1726. W 1926 został ogłoszony doktorem Kościoła przez papieża Piusa XI i jest powszechnie znany jako "Mistyczny Doktor”.
Jan od Krzyża jest uważany za jednego z najwybitniejszych poetów języka hiszpańskiego, pomimo, że jego dzieła w sumie nie zawierają nawet 2500 wersów. "Pieśń duchowa" i "Noc ciemna" są powszechnie uważane za arcydzieła hiszpańskiej poezji, zarówno ze względu na ich styl formalny, jak i bogatą symbolikę i obraz świata. Jego prace teologiczne często składają się z komentarzy do wierszy. Wszystkie prace zostały napisane między 1578 a jego śmiercią w 1591, stąd też ich charakterystyczna spójność.
Jego twórczość po raz pierwszy została opublikowana w 1618 roku przez Diega de Salablanca'e, który jest także autorem podziałów zastosowanych w dziełach Jana od Krzyża, które zresztą nadal są używane. Miały one na celu ułatwienie czytelnikowi zrozumienie czytanego tekstu. Pierwsze wydanie nie zawierało jednak "Pieśni duchowej", a także pomijało fragmenty innych utworów, prawdopodobnie ze względu na niebezpieczeństwo kary ze strony inkwizycji.
