"Mieczysław F. Rakowski. Biografia polityczna" to książka, będąca próbą podsumowania skomplikowanego życiorysu politycznego ostatniego pierwszego sekretarza KC PZPR.
Mieczysław Franciszek Rakowski urodził się 1926 roku w rodzinie rolników. W dorosłość wchodził w czasie wojny, co na pewno zaważyło na jego dalszych wyborach, które podejmował odnośnie zaangażowania politycznego. Po wstąpieniu do wojska w 1945 roku i skierowaniu do szkoły oficerskiej, w 1949 roku ukończył kurs dziennikarski KC PZPR. Następnie do 1955 studiował w Instytucie Nauk Społecznych w Warszawie, gdzie w 1956 roku obronił doktorat.
Jego działalność polityczna zaczęła się w 1946 roku kiedy wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1957 roku pracował w Komitecie Centralnym PZPR. Od 1972 roku był posłem na Sejm PRL, aż do 1989 roku. Pełnił też funkcję premiera (1988–1989), wicepremiera (1981–1985) oraz wicemarszałka Sejmu PRL (1985–1988).
Oprócz kariery politycznej, działał również jako dziennikarz – członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (od 1951, był prezesem w latach 1958-1961) i Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL. Był współtwórcą tygodnika Polityka, w latach 1958-1982 pracował jako zastępca redaktora naczelnego, a od 1982 roku – jako redaktor naczelny pisma.
W czasie swojej długotrwałej kariery politycznej stał się jedną z najbarwniejszych postaci dziejów politycznych PRL. Otaczający go nimb polityka liberalnego sprawia, że życiorys i wybory, jakich dokonywał w czasie swojego życia, nadal ciekawią i fascynują. Próbował racjonalizować ustrój i piąć się po szczeblach kariery, jednak im bardziej cenili go towarzysze partyjni, tym bardziej oddalał się od niegdyś bliskich mu salonów towarzyskich Warszawy.
Mieczysław Rakowski zmarł w 2008 roku. Pozostaje postacią niejednoznaczną zarówno dla przeciwników, jak i zwolenników jego działań.
"Mieczysław F. Rakowski. Biografia polityczna" to książka wydana w ramach centralnego projektu badawczego IPN "Ruch komunistyczny i aparat władzy 1917–1990”.
Książka została wydana przez Instytut Pamięci Narodowej, w ramach którego prowadzone są badania naukowe oraz działalność w zakresie edukacji publicznej. Książka liczy ponad 430 stron (plus 16 stron ze zdjęciami). Ukazała się w serii wydawniczej "Monografie".
Michał Przeperski – urodzony w 1986 roku polski historyk, doktorant Instytutu Historii PAN i pracownik IPN. Specjalizuje się w dziejach politycznych XX wieku, jest autorem kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych. Laureat wyróżnienia w Konkursie na Najlepszy Debiut Historyczny Roku im. Władysława Pobóg-Malinowskiego.
