Fulla Horak
Fulla Horak
Stefania Fulla Horak (1909 - 1993) - pochodząca z Lwowa mistyczka, której wielokrotnie objawiali się święci i błogosławieni Kościoła katolickiego. W dzieciństwie wiele razy musiała uciekać przed wojenną zawieruchą. Gdy miała 10 lat, jej trzej starsi bracia zginęli na froncie. Wychowała się w religijnej rodzinie, ale u progu dorosłości porzuciła wiarę przodków. Studiowała filozofię i na własną rękę poszukiwała sensu istnienia. Odsunęła się od Kościoła, ale jednocześnie żarliwie pragnęła jakiegoś znaku od Boga. Po pielgrzymce do Częstochowy stopniowo odkrywała istnienie boskiego impulsu. Od 1935 r. zaczęła doświadczać mistycznych przeżyć.
Odebrała muzyczne wykształcenie w Lwowskim Konserwatorium Muzycznym. Przez jakiś czas uczyła muzyki. W czasie II wojny światowej była łączniczką Armii Krajowej. Po aresztowaniu przez Armię Sowiecką została zesłana na 10 lat do łagru. Na Sybirze cudem uszła z życiem, gdy w czasie operacji bez znieczulenia wycięto jej żołądek i dwunastnicę. Do końca życia nie odzyskała pełni sił, ale po odbyciu wyroku udało jej się wrócić do Polski. Osiedliła się na Podhalu. W małym mieszkanku w Zakopanem godzinami wysłuchiwała ludzkich bolączek, udzielając ludziom życiowych porad i duchowych wskazówek.
Fullę Horak nawiedzała między innnymi św. Magdalena Zofia Barat, założycielka Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusowego. To dzięki niej kobieta zaczęła spisywać swoje objawienia. Wspomnienia mistyczki zostały wydane w książkach pt.: "Święta Pani" i "Niewidzialni".