Kuba Wojewódzki showman, dziennikarz muzyczny, prasowy i radiowy, od lat związany z telewizją TVN - jako prowadzący swój słynny program telewizyjny "Kuba Wojewódzki" - i magazynem "Polityka", przez 6 lat pracował nad swoją autobiografią, która niedługo po premierze trafiła na listy bestsellerów.
Nie jest to typowa autobiografia, jednak dziennikarz w charakterystyczny dla siebie sposób, z pewną dozą ironii, wspomina swoje życie od narodzin aż do dziś. Jest to opowieść nie tylko o nim, ale o różnych ludziach, których spotkał w swoim życiu, a także o kondycji polskiego społeczeństwa. Wtrącenia, porównania i anegdoty sprawiają, że książka ma nie tylko zabawny wydźwięk, ale często w żarcie kryje się gorycz prawdy.
Kuba Wojewódzki pisząc "Nieautoryzowaną autobiografię" porusza się po tematach, w których czuje się najlepiej. Nie zabrakło całego mnóstwa wątków erotycznych. Jest swobodny w swoim wywodzie, opisuje rzesze kobiet, które pojawiły się w jego życiu (doświadczenia seksualne już od najmłodszych lat), a także imprezy, które pamięta i te, które pamięta, że nie pamięta. Pojawił się również chronologiczny spis jego samochodów.
"Kuba Wojewódzki. Nieautoryzowana autobiografia" to krąg tematów społecznych - przemyślenia showmana na temat religii i instytucji Kościoła, a także sławy. Przytacza mądrość, którą usłyszał od Marka Koterskiego na temat show-biznesu, aby później przedstawić brutalną prawdę: "Dziś zaczyna się od sławy, rzadko przychodzi uznanie, a na dokonania to już raczej brakuje czasu. Głównie poprzez tracenie życia na tak zwanych ściankach w pożyczonych ciuchach, z pożyczonymi minami i myślami.".
Wojewódzki nie zaprzecza temu, że wciąż chce być na topie. W autobiografii zdradza zasady, którymi kieruje się tworząc kreatywne dziennikarstwo, a którym zawdzięcza swój sukces:
"Miej własny punkt widzenia”;
"Idź na wojnę myśli – wszystkich ze wszystkimi”;
"Naucz się zadawać pytania, których nie zadałby nikt inny".
"Kuba Wojewódzki. Nieautoryzowana autobiografia" to płynnie napisana publikacja, która pokazuje niewątpliwy kunszt literacki prezentera. Przez brak podziału na rozdziały daje wrażenie spójnej historii, będącej ciągłością, w której autor płynnie przechodzi z jednego tematu do drugiego.
