Martin J. Sherwin
Martin J. Sherwin urodził się w 1937 roku w nowojorskim Brooklynie. Był cenionym amerykańskim historykiem, którego praca badawcza dotyczyła przede wszystkim historii broni nuklearnej. Pracował na wydziałach Uniwersytetów w Princeton, Pensylwanii, Kalifornii oraz jako profesor historii języka angielskiego i Ameryki Waltera S. Dicksona na Uniwerystecie Tufts, gdzie założył Centrum Historii i Nauk Humanistycznych Epoki Nuklearnej.
Wysyłka jutro
722 str.
okładka miękka
Martin J. Sherwin wspólnie z Kaiem Birdem napisał nagrodzoną Pulitzerem biografię "amerykańskiego Prometeusza", zatytułowaną "Oppenheimer. Triumf i tragedia ojca bomby atomowej", która posłużyła Christopherowi Nolanowi za podstawę scenariusza do filmu "Oppenheimer".
Matka Sherwina była gospodynią domową, która pracowała na stanowiskach administracyjnych, ojciec zaś producentem odzieży dziecięcej. Ukończył James Madison High School na Brooklynie, po czym zapisał się do Dartmouth College z zamiarem studiowania medycyny. Kontynuował studia z zakresu geologii i filozofii, które ukończył ostatecznie w 1959 roku. Tytuł doktora zdobył na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, poświęciwszy dysertację - oraz swoją pierwszą książkę - strategii atomowej prezydenta Harry'ego S. Trumana. Współpracował także z Marynarką Wojenną Stanów Zjednoczonych, służąc jako oficer wywiadu na Hawajach i w Japonii.
Swoje badania poświęcił przede wszystkim historii broni nuklearnej, począwszy od jej początków w Laboratorium Narodowym w Los Alamos, poprzez Projekt Manhattan i ataki na Hiroszimę i Nagasaki, na kryzysie kubańskim i zimnej wojnie skończywszy. Opowiadał się za lepszą kontrolę bezpieczeństwa, ulepszonymi systemami łączności oraz redukcją głowic nuklearnych, argumentując, że trzeciej wojny światowej udało się uniknąć w dużej mierze przez przypadek...
Zmarł w 2021 roku w Waszyngtonie w wieku 84 lat.
