Kazuo Ishiguro
Kazuo Ishiguro urodził się w 1954 roku w Nagasaki, w Japonii, ale jego rodzina przeprowadziła się w Wielkiej Brytanii w 1960 roku – pisarz odwiedził Japonię ponownie dopiero w 1989 roku.
Kazuo Ishiguro ukończył University of East Anglia. Swoją pierwszą książkę, "Pejzaż w kolorze sepia", wydał w 1982 roku. Znany jest m.in. z takich powieści, jak "Okruchy dnia" (zekranizowaną w 1993) – uhonorowaną Nagrodą Bookera, "Nie opuszczaj mnie" – nominowaną do Nagrody Bookera, "Pogrzebany olbrzym" czy "Klara i słońce".
Ishiguro jest laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za 2017 rok. W uzasadnieniu Akademia Szwedzka napisała, że nagroda należy się Ishigurze, "który w swych powieściach o wielkiej emocjonalnej sile odsłonił otchłań pod naszym iluzorycznym poczuciem łączności ze światem". Do swoich wzorców literackich Ishiguro zalicza Dostojewskiego i Prousta.
Powieści autora często pozostają nierozstrzygnięte, a problemy bohaterów – nierozwiązane, choć akceptują swoją przeszłość i to, kim się stali, zazwyczaj odkrywając, że ta świadomość przynosi ukojenie i zakończenie psychicznej udręki. Sprawia to, że jego powieści kojarzą się często czytelnikom z pewną dozą melancholijnej rezygnacji.
