Antoni Kroh

Antoni Kroh z urodzenia jest Warszawiakiem, dorastał w Bukowinie Tatrzańskiej, gdzie w 1955 roku ukończył szkołę podstawową. W latach 1967-70, czyli zaraz po studiach, pracował w dziale etnograficznym Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem. W tamtym czasie poznał wielu wybitnych zakopiańczyków, miejscowe gwiazdy i chłonął środowiskowe opowieści, bajdy i plotki. Zdobył wtedy także uprawnienia przewodnika tatrzańskiego.

Organizował także karpackie konkursy sztuki ludowej, był komisarzem wystaw Łemkowie "Duchy epoki, czyli pierwsza wojna światowa trwa do dziś", oraz "Spisz ". Był również wykładowcą Collegium Civitas.

Antoni Kroh jest autorem licznych książek oraz przekładów, publikował także w kwartalniku Instytutu Sztuki PAN "Polska Sztuka Ludowa" opublikował kilka młodzieńczych, i jak sam przyznaje, buntowniczych artykułów o kulturze ludowej Podhala, zaś po latach dwie książki o tym regionie "Sklep Potrzeb Kulturalnych" oraz "Tatry i Podhale" w ramach serii "A to Polska właśnie".

Jest laureatem Nagrody im. ks. Prof. Bolesława Kumora w kategorii „Sądecki autor” (2014), Nagrody im. Romana Reinfussa za „szczególne osiągnięcia w dziedzinie zachowania lokalnej tożsamości kulturowej w Małopolsce” (2014) i Nagrody im. księdza Józefa Tischnera (2015).

Antoni Kroh przekłada literaturę z języków czeskiego oraz słowackiego. Do najbardziej znanych tłumaczeń jego autorstwa należą "Losy dobrego żołnierza Szwejka czasu wojny światowej" Jaroslava Haška.