Ferenc Molnar
Ferenc Molnar
Ferenc Molnar to węgierski dramaturg, dziennikarz i pisarz. Był jednym z najwiekszych przedstawicieli węgierskiej literatury I połowy XX wieku. Napisał czterdzieści dwie sztuki teatralne oraz powieść „Chłopcy z Placu Broni”, do dziś utrzymującą się na listach bestsellerów. Żył w latach 1878-1952.
Urodził się jako Ferenc Neumann w żydowskiej rodzinie w Budapeszcie. Studiował prawo na Uniwersytecie w Budapeszcie i w Genewie. Po zakończeniu edukacji zmienił nazwisko na Molnar. Jako student współpracował z dziennikami z rodzimego miasta, m.in. jako korespondent z Genewy.
W 1897 roku rozpoczął publikację pierwszych opowiadań i dramatów. W 1907 roku napisał swoją najsłynniejszą powieść „Chłopcy z Placu Broni”, w późniejszym okresie przetłumaczona na 43 języki w sprzedaną w setkach tysięcy egzemplarzy.
W czasie I wojny światowej był korespondentem wojennym. Opisywał wydarzenia z pierwszej linii frontu wschodniego w Galicji, takie jak bitwa pod Limanową czy odbicie przez Austro-Węgry Lwowa i Przemyśla. W późniejszych latach wydał wszystkie zapiski w zbiorze „Galicja 1914-1915. Zapiski korespondenta wojennego”, za co otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Franciszka Józefa.
W 1918 roku został członkiem Węgierskiej Akademii Nauk. W dwudziestoleciu międzywojennym święcił literackie sukcesy, m.in. wystawiając autorskie sztuki we Francji. W latach 30. przeprowadził się do Szwajcarii, a stamtąd w 1939 roku uciekł przed II wojną światową do Nowego Jorku, gdzie mieszkał do końca życia.