Czy w czasach smartfonów, laptopów i poczty elektronicznej ktoś jeszcze pisze listy? Czy epistolarna opowieść może być atrakcyjna dla młodego Czytelnika? Okazuje, się że tak! „Listy od Feliksa” spodobały się już wielu dzieciom na całym świecie; nie tylko z powodu przyjaznej szaty graficznej, ale, przede wszystkim, ciekawych historii z podróży.
Tytułowy Feliks jest pluszowym zajączkiem – ulubioną maskotką, z którą mała Zosia nigdy się nie rozstaje. Pewnego razu okazuje się, że zabawka zaginęła na lotnisku. Dziewczynka wpada w rozpacz. Wkrótce potem, niedługo po rozpoczęciu roku szkolnego do bohaterki przychodzi pierwszy, odręcznie napisany list od przyjaciela. Feliks opisuje jej swoje przygody w Londynie. Do rąk Zosi trafia prawdziwa koperta ze znaczkiem.
Okazuje się, że to dopiero początek wyprawy pluszowego zajączka. Jakiś czas później dziewczynka otrzymuje kolejne przesyłki. Feliks przebywa w Paryżu, Rzymie, Kairze, Nowym Jorku; dociera nawet na safari do Kenii! W swoich listach bohater opowiada o swoich przeżyciach, miejscach, jakie zobaczył, a także o ludziach i zwierzętach, z którymi się zapoznał w czasie licznych wojaży. Dzieci, wraz z Zosią dowiadują się wielu ciekawych rzeczy o innych krajach i ich kulturze.
W książce „Listy od Feliksa” nie brakuje też ilustracji miłych dla oka, ale największym zaskoczeniem dla Czytelników jest atrakcyjna forma wydania. Na stronach lektury znajdziemy prawdziwe koperty ze znaczkami. W nich umieszczone są listy napisane odręcznym pismem. Zajączek dołączył nawet walizkę pamiątkami, oblepioną z naklejkami z odwiedzonych miejsc. Te rozwiązania gwarantują, że najmłodsi będą się świetnie bawili podczas czytania lektury.
Autorki „Listów od Feliksa” zgrabnie przekazały wiedzę o świecie pod płaszczykiem nietypowej, gustownej szaty graficznej. Czytelnicy dowiedzą się, jakie uczucia towarzyszą otrzymywaniu tradycyjnych listów i jak ważną rolę mogą one pełnić. Jednakże najważniejszym przesłaniem płynącym tej opowieści jest fakt, że nawet jeśli nasi przyjaciele mieszkają daleko możemy utrzymywać z nimi kontakt, wykorzystując do tego m. in. przesyłki. Po tę pozycję mogą też sięgnąć sobie rodzice – po to, by przeżyć podróż sentymentalną do czasów, kiedy sami zaglądali do skrzynek pocztowych, w oczekiwaniu na wiadomości od rodziny i znajomych.
