"Wojenka. O dzieciach, które dorosły bez ostrzeżenia" to wstrząsająca kronika światowych konfliktów pisana wspomnieniami cywili, którzy ucierpieli szczególnie - dzieci, najmłodszych świadków wojennych tragedii. Perspektywa ta rzadko pojawia się w literaturze, dlatego książka Magdaleny Grzebałkowskiej jest pozycją wyjątkową - relacje rozmówców autorki pozwalają spojrzeć na wojenną rzeczywistość z zupełnie innej perspektywy, czasem zaskakującej, czasem poruszającej do głębi.
Autorka wykonała olbrzymią pracę reporterską, docierając do świadectw ludzi żyjących w różnych zakątkach globu, lecz połączonych tragicznym doświadczeniem wojennym. Odwiedziła w tym celu m.in. Hiszpanię, Niemcy, Rosję i tereny dawnego Gułagu, a także Stany Zjednoczone. Wspomnienia bohaterów jej książki układają się w przejmującą mozaikę ludzkich losów, wędrówek, rozstań i pożegnań.
Grzebałkowska przybliża czytelnikom m.in. postać Arthura - trzylatka odebranego rodzicom i osadzonego siłą w domu dziecka, które ma ukształtować jego charakter na modłę wzorowego obywatela nazistowskich Niemiec. Inną bohaterką jest Lilia, ofiara reżimu stalinowskiego - wychowywana w łagrze córka "wrogów narodu" przeistacza się w oddaną Stalinowi Sowietkę. Do ZSRR trafił także Jose Maria, młody Hiszpan, który z inicjatywy rodziców opuścił wstrząsaną wojenną zawieruchą ojczyznę i wyjechał w poszukiwaniu obiecywanego przez komunistów raju na ziemi. Czy udało mu się go odnaleźć?
Podczas lektury mamy okazję także dowiedzieć się więcej na temat konfliktów pozaeuropejskich, rzadziej obecnych w powszechnej świadomości. Magdalena Grzebałkowska przytacza tu historię Minoru, małego Amerykanina o japońskich korzeniach, za które przyszło mu słono zapłacić; okazuje się, że nawet mieszkańcom wolnego świata swobody obywatelskie nie są dane bezwarunkowo.
W opowieściach spisanych przez Grzebałkowską nie brak też świadectw Polaków, którzy do dziś żyją wśród nas, ciągle mając w pamięci bombardowania Warszawy, heroiczną partyzancką walkę o wolność oraz członków rodziny, z którymi rozdzieliła ich śmierć lub przymusowe wysiedlenia. Jedną z rozmówczyń autorki jest 80-letnia mieszkanka Kazachstanu, podczas wojny kilkuletnia dziewczynka; kobieta nie jest w stanie przypomnieć sobie pierwszych lat życia, miejsca urodzenia, losów matki i ojca. Czy z pomocą Magdaleny Grzebałkowskiej odzyska choć część swojej przeszłości?
