Francja nie powiedziała ostatniego słowa
Książka - od kilku miesięcy nr 1 na listach bestsellerów - stała się wydarzeniem nie tylko we Francji. Ale też nikt dotąd nie opisał w podobnie zdecydowany sposób, uczciwie, odważnie, Francji i Europy.
W odróżnieniu od wielu postaci zachodniej kontestatorskiej prawicy, ric Zemmour dysponuje głęboką i spójną wizją historii naszego kontynentu i Francji. Również analizą przyczyn ich społecznego, ekonomicznego, kulturowego rozkładu, daleko wykraczającą poza proste kalki: katolicyzm, patriotyzm i państwa narodowe - dobrze, islam, liberalizm, budowa nowego człowieka i federalistyczne ciągoty Brukseli - dobrze.
Jestem zachwycony krajami Europy Środkowej i Wschodniej, które bronią swojej kultury, cywilizacji i tradycji. Ich opór wobec naszej, zachodniej propagandy i obrona koncepcji narodu suwerennego i zakorzenionego w historii są godne podziwu. Narody Europy Środkowej i Wschodniej nie występują przeciw Europie, jak czasem francuscy komentatorzy polityczni raczą uważać. Stają one natomiast naprzeciw tego, co chcemy bezrefleksyjnie narzucić w imię enigmatycznych wartości europejskich. Paradoksalnie to nie my bronimy Europy, tylko oni. Ponieważ Europa to oni; nie my, którzyśmy Europę zdradzili i zapomnieli, czym była i być powinna - pisze ric Zemmour.
Jego opowieść o drodze, jaką przeszła w ostatnich kilkunastu latach Francja - francuskie uniwersytety, media, biznes, wydawnictwa, muzea, teatry, wreszcie polityka i życie intelektualne - to opowieść o walce, jaką poprowadzili progresywiści starając się zniszczyć tradycyjny model społeczny. O tym, która z tych sił zwycięży, zadecydują najbliższe miesiące - przekonuje ric Zemmour.
ric Zemmour to od wielu lat jeden z najbardziej cenionych francuskich pisarzy i komentatorów. Obok jego książek nikt nie przechodzi obojętnie: to nie tylko sukces sprzedażowy, ale stawianie na forum publicznych najważniejszych pytań o kondycję Francji i Europy.
Urodził się w Montreuil pod Paryżem, w rodzinie francuskojęzycznych Żydów przybyłych z Algierii podczas wojny algierskiej. Ukończył studia w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. Jego pasją stało się dziennikarstwo i wpływanie na sposób rozumienia świata przez innych. Najbardziej znany jest jako publicysta Le Figaro i przez wiele lat gość ważnego programu On n'est pas couch. Jest autorem m.in. Le premier sexe, Mlancolie franaise, Le suicide franais, Destin franais. Jego komentarze w Le Figaro, na antenach RTL, i-Tele czy CNews są najsilniej komentowanymi wystąpieniami publicznymi.
Klasa polemisty czyni dziś z niego jedną z pierwszych figur intelektualnych Francji. W końcu 2021 r. pod wpływem sondaży, listów poparcia i wezwań do aktywności politycznej, po raz pierwszy postanowił wystartować w wyborach - i to od razu najważniejszych. Ogłosił start w przewidzianych na kwiecień 2022 r. wyborach prezydenckich.
