„Władca Lewawu” – streszczenie szczegółowe i opracowanie

Trzynastoletni Bartek z krakowskiego domu dziecka trafia do tajemniczego Wokarku, świata rządzonego przez tyrana Nienazwanego, gdzie staje się symbolem oporu, oferując mieszkańcom nadzieję na odzyskanie wolności.

Jakie jest streszczenie fabuły 'Władcy Lewawu’?

Powieść Władca Lewawu autorstwa Doroty Terakowskiej to fascynująca historia o trzynastoletnim Bartku. Chłopiec mieszka w krakowskim domu dziecka i pewnego dnia odkrywa przez Smoczą Jamę niezwykły świat – Wokark. To miejsce przypomina Kraków, ale jest rządzone przez tyrana znanego jako Nienazwany.

Bartek szybko dostrzega, że mieszkańcy Wokarku, zwani Allianami, żyją w strachu przed pajęczakami, które są narzędziem despoty. Choć początkowo czuje się zagubiony, z czasem staje na czele ruchu oporu przeciwko dyktatorskim rządom. Dzięki swojej odwadze oraz wsparciu Rady Mędrców i magicznemu kijowi udaje mu się obalić tyrana i przywrócić wolność mieszkańcom.

Podczas swoich przygód Bartek odkrywa swoje przeznaczenie jako Ketrab – wybawiciel Allianów. Jego misja symbolizowana jest przez znamię w kształcie gwiazdy. Pokonując własne lęki i trudności, staje się prawdziwym bohaterem zdolnym wpływać na otaczający go świat.

Kim jest Bartek w 'Władcy Lewawu’?

Bartek, centralna postać powieści „Władca Lewawu”, symbolizuje nadzieję. Jest trzynastoletnim chłopcem z krakowskiego domu dziecka, który trafia do magicznego świata Wokarku. Jego przygoda rozpoczyna się niepewnie, ale szybko przeradza się w opowieść o odwadze i poszukiwaniu własnej tożsamości. Znany też jako Ketrab, Bartek staje się zbawcą mieszkańców Wokarku, cierpiących pod jarzmem tyrana Nienazwanego.

Bohater przechodzi głęboką przemianę wewnętrzną. Początkowo zagubiony i pełen obaw, odkrywa w sobie determinację oraz gotowość do poświęceń dla innych. Cechy takie jak odwaga i empatia czynią go naturalnym liderem ruchu oporu przeciw tyranii. Gwiazda na jego ciele symbolizuje wyjątkowość oraz przeznaczenie, które prowadzą go przez kolejne przygody.

Dorota Terakowska w swojej twórczości kładzie nacisk na znaczenie literatury młodzieżowej. Ukazuje jak Bartek staje się wzorem walki o wolność i sprawiedliwość. Jego historia to nie tylko fascynująca przygoda, lecz także lekcja o sile charakteru i wartości przyjaźni.

Kim jest Nienazwany i jaką rolę odgrywa w powieści?

Nienazwany pełni rolę głównego antagonisty w powieści „Władca Lewawu” autorstwa Doroty Terakowskiej. To despotyczny tyran, który rządzi alternatywnym światem Wokarkiem z mrocznego zamku Lewaw. Jego władza opiera się na strachu i manipulacji. Wykorzystuje ogromne pajęczaki do sprawowania kontroli nad mieszkańcami, zwłaszcza nad dziećmi.

Postać ta przedstawia totalitarny reżim i nadużycie władzy, dążąc do całkowitej dominacji nad mieszkańcami, zwanymi Allianami, odbierając im wolną wolę i kontrolując ich myśli. Jego postawa jest przeciwstawna Bartkowi, młodemu bohaterowi reprezentującemu wartości takie jak wolność, odwaga i nadzieja.

Nienazwany odgrywa kluczową rolę jako przeciwnik Bartka. Ich konflikt stanowi centralny element fabuły, obrazujący starcie dobra ze złem oraz walkę o wolność przeciw tyranii. Dzięki determinacji i wsparciu sojuszników Bartek stawia czoła Nienazwanemu, co prowadzi do uwolnienia mieszkańców Wokarku spod jego jarzma.

Jakie są główne motywy w 'Władcy Lewawu’?

W powieści „Władca Lewawu” autorstwa Doroty Terakowskiej kluczową rolę odgrywają motywy tyranii oraz manipulacji. Te elementy nie tylko kształtują fabułę, ale również mają istotny wpływ na bohaterów. Nienazwany władca świata Wokarku wykorzystuje strach jako narzędzie do kontroli nad ludźmi, tworząc reżim totalitarny, który znacznie ogranicza osobistą wolność.

Odwaga i dążenie do wolności to wartości, które uosabia Bartek. Staje się on symbolem sprzeciwu wobec tyranii, inspirując Allianów do walki o lepszą przyszłość. Przemiana Bartka z zagubionego chłopca w przywódcę ruchu oporu podkreśla jego rozwój osobisty i poszukiwanie własnej tożsamości.

Motyw zakazu stosowania przemocy, nawet wobec przeciwników, ujawnia moralne dylematy postaci. Wokark jako alternatywny świat staje się miejscem przemian i prób charakteru dla Bartka, który musi zmierzyć się ze swoimi lękami.

Powieść porusza także temat zniewolenia i totalitaryzmu, ukazując wpływ tyranii na życie jednostek oraz ich pragnienie odzyskania wolności. Te aspekty tworzą bogaty kontekst literacki i są ważnym elementem literatury młodzieżowej.

Jakie znaczenie ma Wokark w 'Władcy Lewawu’?

Wokark w powieści „Władca Lewawu” autorstwa Doroty Terakowskiej odgrywa kluczową rolę, stanowiąc zarówno scenerię wydarzeń, jak i symboliczne tło. To alternatywna rzeczywistość dostępna przez Smoczą Jamę, przypominająca Kraków, lecz rządzona przez tyrana zwanego Nienazwanym. Miejsce to przedstawia społeczeństwo uciemiężone strachem i manipulacją, co jest jednym z głównych tematów książki.

Znaczenie metaforyczne Wokarku jest niezwykle istotne. Obrazuje życie pod brutalnym reżimem totalitarnym oraz wpływ takiego systemu na jednostki i całą społeczność. Mieszkańcy zwani Allianami żyją w nieustannym lęku przed pajęczakami kontrolowanymi przez Nienazwanego. Jednakże Wokark daje także nadzieję na przemianę i odzyskanie wolności.

To właśnie tam Bartek odkrywa swoje powołanie jako przywódca oporu przeciwko tyranii. Jego walka o wyzwolenie mieszkańców staje się symbolem odwagi i determinacji w dążeniu do zmian. Miasto marzeń, jakim jest Wokark, przekazuje młodym czytelnikom lekcję o znaczeniu zmagań z trudnościami oraz wartości wolności osobistej i społecznej.

Jakie są główne postacie i ich role w 'Władcy Lewawu’?

Powieść „Władca Lewawu” autorstwa Doroty Terakowskiej przedstawia historię Bartka, trzynastoletniego chłopca z domu dziecka w Krakowie. Jego przygody w magicznym świecie Wokarku symbolizują przemianę oraz poszukiwanie własnej tożsamości. Bartek, znany również jako Ketrab, staje na czele ruchu oporu przeciwko tyranii Nienazwanego.

Nienazwany to bezwzględny tyran rządzący Wokarkiem. Utrzymuje kontrolę nad mieszkańcami, zwanymi Allianami, poprzez strach i wykorzystanie olbrzymich pajęczaków. Jest uosobieniem totalitarnego reżimu oraz nadużycia władzy, co zupełnie kłóci się z wartościami Bartka: pragnieniem wolności i odwagą.

Rada Mędrców pełni znaczącą rolę w narracji. To grupa starszych obywateli Wokarku, która początkowo pozostaje bierna wobec despotyzmu. Z czasem jednak zaczyna wspierać Bartka swoją wiedzą oraz moralnym i strategicznym wsparciem. Ich przemiana odzwierciedla przebudzenie społeczeństwa oraz potrzebę działania przeciw niesprawiedliwości.

Te postacie razem tworzą dynamiczną opowieść o walce między dobrem a złem oraz podkreślają znaczenie współpracy i mądrości w dążeniu do społecznej wolności.

Co symbolizuje list do matki w 'Władcy Lewawu’?

List, który Bartek wysyła do matki w powieści „Władca Lewawu”, jest znakiem głębokiej przemiany emocjonalnej bohatera. Wyraża on nie tylko tęsknotę i potrzebę bliskości, ale także świadczy o jego dojrzewaniu wewnętrznym. Przez ten list Bartek zastanawia się nad swoją tożsamością oraz przeszłością, ukazując wpływ przeżyć z Wokarku na jego rozwój osobisty.

Symbolika listu łączy dwie rzeczywistości – tę prawdziwą i alternatywną. Podkreśla tym samym znaczenie przygód z Wokarku dla Bartka. Jest to również wyraz jego ludzkiej strony i potrzeby miłości, mimo że pełni rolę bohatera. Akt pisania listu pokazuje wagę więzi rodzinnych oraz pragnienie utrzymania kontaktu z bliskimi, nawet podczas licznych przygód i wyzwań.

„Władca Lewawu” – Streszczenie szczegółowe

1. Plan wydarzeń

• W Krakowie, trzynastoletni Bartek, wychowanek domu dziecka, po raz trzynasty ucieka, by szukać swojej matki. Podczas wycieczki do Smoczej Jamy wpada w szczelinę, która przenosi go do nieznanej groty, a następnie do czystego, zielonego miasta Wokark, na ulicy Lewaw.
• Wokark zamieszkują niscy, kulturalni Allianie, którzy unikają przemocy, nawet wobec ogromnych pająków terroryzujących miasto. Ukąszenia pająków powodują śpiączkę i śmierć głodową, a jedynym ratunkiem są liście rzadkiego ziela akbab. Bartek dowiaduje się o dawnych, mądrych maszynach i o przyjęciu do domu przez jednego z mieszkańców.
• Bartek zamieszkuje u Loraka i jego rodziny. Jego głównym celem staje się zrozumienie, dlaczego Allianie nie walczą z pająkami oraz kim jest tajemniczy Władca Lewawu, zwany Nienazwanym. Postanawia dołączyć do sąsiada Łewapa, który ma zanieść swoje nowo narodzone dziecko na Lewaw, aby pokazać je władcy.
• W nocy Bartek wraz z Łewapem i jego dzieckiem bezpiecznie docierają na Lewaw, gdyż pająki ich nie atakują. Łewap zdradza Bartkowi historię Zdowa – miłego staruszka, który przejął władzę po kryzysie Rady Mędrców i stał się tyranem, używającym pająków do zastraszania mieszkańców. Na Lewawie, Bartek uspokaja Nienazwanego, a następnie powracają.
• Bartek odnajduje ulicę U Ałaks i spotyka Alliankę, która przypomina jego matkę ze snu. Kobieta i jej rodzina rozpoznają w nim zaginionego osiem lat wcześniej Ketraba, syna Airam i Kelefa. Chłopiec uświadamia sobie, że pająki strzegą przejścia między światami, ale nadal nie rozumie swojej przeszłości ani tego, dlaczego pająki go ignorują. Postanawia pokonać władcę Lewawu.
• Po powrocie do Loraka, Bartek zostaje zaproszony przez Radę Mędrców. Dowiaduje się, że Nienazwany, poprzez swoich szpiegów, pozbawia dzieci odwagi, czyniąc społeczeństwo uległym. Zagadka zaginionego Ketraba i pojawienie się Bartka intryguje Radę. Chłopiec jest przekonany o konieczności udania się na Lewaw, ale najpierw potrzebuje sposobu na walkę z pająkami i tyranem.
• Bartek konstruuje elektryczny kij, zwany pastuchem, którym skutecznie pokonuje pająki. Niektórzy mieszkańcy dostrzegają na jego czole znamię w kształcie gwiazdki, identyczne z tym, które nosił Ketrab, co według przepowiedni oznacza wybawiciela krainy.
• Z pomocą Allian, wokół Lewawu zostaje zbudowany gigantyczny elektryczny pastuch. Uruchomienie elektrowni i puszczenie prądu przez siatkę powoduje, że pająki, porażone, wracają do zamku, co jest równoznaczne z ich ostateczną klęską. Miasto celebruje zwycięstwo.
• W nocy, podczas trwających uroczystości, Bartek pisze list do Airam, żegna się z Lorakiem i wyrusza do Lewawu.
• Tej samej nocy zbiera się Rada Mędrców, obawiająca się zemsty Nienazwanego i nadejścia Nicości. Lorak przekonuje Radę do wsparcia Bartka. Mieszkańcy, pomimo strachu, decydują się wyruszyć do walki. O drugiej w nocy, w towarzystwie burzy, Allianie ruszają w stronę zamku.
• Bartek wkracza do Lewawu, walcząc z iluzorycznymi smokami i wężami, które symbolizują jego lęki. Gdy atakują go pająki, czuje przypływ energii od Airam i wszystkich Allian. Walcząc nożem, dociera do zrujnowanych królewskich komnat, a następnie do Sali Tronowej, by stawić czoła Nienazwanemu.
• W zrujnowanej Sali Tronowej Bartek odnajduje przerażonego staruszka – Nienazwanego. Okazuje się, że czarownik odbierał noworodkom Allian wady, czyniąc ich dobrymi, ale pozbawionymi zdolności buntu. Cała ich stłumiona odwaga i gniew skumulowały się w Bartku. Staruszek wyjawia, że chłopiec miał zbyt wiele „zła” i gniewu, by mógł mu je odebrać, dlatego został porwany i podrzucony do Krakowa. Bartek jest prawdziwym Ketrabem, synem Airam i Kelefa. Jego powrót oznacza koniec panowania czarownika, a za nim pojawia się tłum Allian.
• Nienazwany próbuje przekupić Bartka wspólnym rządzeniem, ale chłopiec odmawia. Czarownik przemienia się w nietoperza i ucieka. Lewawem wstrząsa wybuch, symbolizujący ulgę po upadku tyrana. Zamek odzyskuje dawną świetność, a mieszkańcy są szczęśliwi. Bartek, już jako Ketrab, na krótko wraca do Krakowa, by pożegnać się ze starym życiem. Odkrywa, że jego „rodzice” w Krakowie nie byli prawdziwymi, a przejście między światami zanika. Postanawia na stałe powrócić do Wokarku, gdzie odnajduje prawdziwych rodziców, siostrę i upragnionego psa.

2. Czas i miejsce akcji

Fabuła utworu rozgrywa się w dwóch odrębnych, lecz połączonych rzeczywistościach. Z jednej strony mamy realny świat Krakowa, reprezentowany przez dom dziecka, okolice Wawelu oraz tajemniczą Smoczą Jamę, która pełni rolę portalu. Z drugiej strony akcja przenosi się do fantastycznej krainy zwanej Wokarkiem, której centralnym punktem jest miasto leżące na ulicy Lewaw, a dominującym elementem krajobrazu jest zamek Lewaw, będący siedzibą złego władcy. Czas akcji nie jest precyzyjnie określony, jednak cała historia obejmuje intensywny, dynamiczny okres kilku dni, podczas których dochodzi do decydujących wydarzeń i przemian w życiu głównego bohatera oraz mieszkańców Wokarku.

3. Charakterystyka bohaterów

• Bartek/Ketrab: Trzynastoletni chłopiec, początkowo wychowanek krakowskiego domu dziecka, w rzeczywistości jest zaginionym Allianinem, synem Airam i Kelefa. Odznacza się niezwykłą odwagą, bystrością umysłu i niezłomną determinacją w poszukiwaniu prawdy o sobie i pokonaniu tyrana. Nosi na czole charakterystyczne znamię w kształcie gwiazdki, które zgodnie z prastarymi przepowiedniami wskazuje go jako wybawiciela krainy Wokark.
• Nienazwany/Zdów: Antagonista powieści, władca Lewawu. Pierwotnie jawił się jako życzliwy staruszek ogrodnik, jednak po przejęciu władzy objawił swoje prawdziwe, bezwzględne oblicze tyrana. Sprawuje kontrolę nad Allianami poprzez wszechobecny strach i zastraszanie pająkami, celowo pozbawiając ich odwagi. Jego moc opiera się na manipulacji esencją noworodków, odbierając im cechy negatywne, co jednocześnie tłumi zdolność do buntu.
• Lorak: Przyjazny i pomocny mieszkaniec Wokarku, który jako pierwszy przyjmuje Bartka pod swój dach. Staje się dla chłopca ważnym sprzymierzeńcem i mentorem, aktywnie wspierając go w jego misji.
• Łewap: Sąsiad Loraka, który odgrywa kluczową rolę w pierwszej wyprawie Bartka na Lewaw. To właśnie on opowiada chłopcu tragiczną historię Zdowa, ujawniając prawdziwą naturę władcy.
• Airam: Prawdziwa matka Bartka (Ketraba) w Wokarku, kobieta, której obraz pojawiał się w snach chłopca, symbolizując utraconą rodzinę i przynależność.
• Kelef: Prawdziwy ojciec Bartka (Ketraba) w Wokarku.
• Aloj: Siostra Bartka (Ketraba) w Wokarku, symbolizująca odnalezione rodzeństwo i pełnię rodziny.
• Rada Mędrców: Organ zarządzający Wokarkiem. Początkowo sparaliżowana strachem i wewnętrznymi konfliktami, z czasem, zainspirowana odwagą Bartka, podejmuje decyzję o otwartej walce przeciwko Nienazwanemu, odzyskując swoją pierwotną funkcję i siłę.

4. Problematyka

• Brak tożsamości i poszukiwanie korzeni: Główny bohater mierzy się z egzystencjalnym pytaniem o swoje prawdziwe pochodzenie i miejsce w świecie, odkrywając, że jego dotychczasowe życie było iluzją.
• Tyrana władza i opór przeciwko niej: Historia ukazuje skutki despotycznych rządów opartych na strachu i manipulacji oraz rodzący się, choć początkowo stłumiony, opór społeczeństwa.
• Utrata i odzyskanie odwagi: Książka eksploruje motyw utraty zdolności do buntu i przełamywania bierności, ukazując, jak jedna osoba może zainspirować całe społeczeństwo do walki o wolność.
• Fałsz i prawda w narracji historycznej: Opowieść demaskuje manipulacje historyczne, ukazując, jak dawny dobroczyńca staje się bezwzględnym oprawcą, a jego prawdziwa historia zostaje zniekształcona.

5. Kluczowe wątki

• Wątek podróży i odkrycia: Fizyczna podróż Bartka ze świata realnego do fantastycznego, która staje się metaforą wewnętrznego poszukiwania i odkrywania swojej prawdziwej tożsamości.
• Wątek walki o wolność i sprawiedliwość: Proces budzenia się społeczeństwa Wokarku z letargu strachu i podjęcie zbiorowej walki z opresyjnym reżimem Nienazwanego.
• Wątek rodziny i przynależności: Odnalezienie przez Bartka jego biologicznych rodziców i siostry, co symbolizuje powrót do korzeni i odzyskanie utraconej rodziny.
• Wątek przepowiedni i przeznaczenia: Znamię na czole Bartka, które potwierdza jego rolę jako wybawiciela i prowadzi go do wypełnienia swojego przeznaczenia.

6. Motywy

• Poszukiwanie tożsamości: Niezwykle silny motyw, gdzie Bartek, osierocony i zagubiony, wyrusza w podróż, która prowadzi go do odkrycia jego prawdziwych korzeni jako Ketraba, Allianina, i odnalezienia swojego miejsca w świecie.
• Walka dobra ze złem: Klasyczna konfrontacja pomiędzy niewinnym, odważnym chłopcem a demonicznym tyranem, który wykorzystuje strach i manipulację do utrzymania władzy, symbolizując uniwersalną walkę o wartości moralne.
• Odwaga i bunt: Motyw przełamywania bierności i strachu. Bartek staje się katalizatorem zmian, inspirując mieszkańców Wokarku do odzyskania utraconej odwagi i podjęcia buntu przeciwko tyranii.
• Siła miłości i rodziny: Wsparcie i miłość, którą Bartek odnajduje w swojej prawdziwej rodzinie w Wokarku, stają się jego najważniejszą siłą napędową i źródłem determinacji w walce ze złem.
• Manipulacja i propaganda: Ukazanie, jak Zdów, pod maską życzliwego staruszka, oszukuje społeczeństwo, a następnie bezwzględnie manipuluje nim, wykorzystując fałszywe obietnice i strach do utrzymania autorytarnej władzy.
• Przejście między światami: Smocza Jama nie jest jedynie miejscem, lecz symbolicznym portalem, łączącym dwa wymiary rzeczywistości – realny Kraków i fantastyczny Wokark – co podkreśla magiczny i niezwykły charakter przygody Bartka.
• Przepowiednia: Tajemnicze znamię na czole Bartka, które jest nie tylko znakiem rozpoznawczym, ale także pieczęcią jego przeznaczenia jako długo oczekiwanego wybawiciela krainy Wokarku, niosącego nadzieję na wolność.

7. Streszczenie szczegółowe utworu

Opowieść o Władcy Lewawu rozpoczyna się od wprowadzenia w świat trzynastoletniego Bartka, chłopca z krakowskiego domu dziecka. Jego życie naznaczone jest tajemniczą stratą rodziców, co od pięciu lat napędza jego uporczywe ucieczki w okolice Wawelu i ulicy Skałecznej, gdzie na próżno szuka śladów matki. Trzynasta ucieczka okazuje się jednak przełomowa – podczas wycieczki do Smoczej Jamy, Bartek oddala się od grupy i wpada w szczelinę. Ta przypadkowa podróż przenosi go do nieznanej groty, a następnie do niezwykłego miasta zwanego Wokarkiem. Od pierwszych chwil, Wokark jawi się jako przeciwieństwo szarego Krakowa – jest czysty, zielony i harmonijny, położony na ulicy Lewaw.

Szybko okazuje się, że Wokark jest domem dla niskich, elegancko ubranych istot, nazywanych Allianami. Ich życie jest jednak nękane przez ogromne, przerażające pająki. Co intrygujące, Allianie, w imię swoich zasad, nie podejmują walki z tymi stworzeniami, sprzeciwiając się jakiejkolwiek przemocy. Ukąszenie pająka prowadzi do śpiączki i nieuchronnej śmierci głodowej, chyba że uda się zastosować liście rzadkiego ziela akbab. Bartek jest świadkiem heroicznej akcji ratunkowej i dowiaduje się o dawnych, zaawansowanych maszynach, których nikt już nie potrafi obsłużyć. Zostaje zaproszony do domu przez jednego z mieszkańców, Loraka, który serdecznie go przyjmuje.

W domu Loraka, na ulicy U Ałsiw, Bartek poznaje rodzinę swojego gospodarza. Mimo ciepłego przyjęcia, chłopca nurtują pytania: dlaczego Allianie nie stawiają oporu pająkom? I kim jest tajemniczy, przerażający Władca Lewawu, znany tylko jako Nienazwany? Odkrywa, że na Lewaw udają się jedynie nowo narodzone dzieci, by zostać pokazane władcy. Zdeterminowany, by poznać prawdę, Bartek postanawia wyruszyć w tę niebezpieczną podróż. Dołącza do sąsiada Loraka, Łewapa, który właśnie ma zanieść swoje dziecko na Lewaw.

Nocą, chyłkiem, Bartek dostaje się do domu Łewapa. Ku jego zaskoczeniu, wszędzie pełzające pająki całkowicie go ignorują. Bezpiecznie dociera z Łewapem i niemowlęciem na Lewaw. Podczas drogi Łewap opowiada chłopcu tragiczną historię: do Wokarku przybył kiedyś sympatyczny staruszek, który objął posadę ogrodnika. W tym czasie Rada Mędrców przechodziła kryzys, co doprowadziło do bratobójczej walki o władzę. Staruszek, teraz znany jako Zdów, wykorzystał sytuację, przejął władzę i, posługując się pająkami, terroryzował mieszkańców, utrzymując ich w ciągłym strachu. Na Lewawie, Nienazwany, zaskoczony obecnością Bartka, pyta, kto buntuje się przeciwko niemu. Odpowiedź chłopca – że nikt – ku jego zdziwieniu, uspokaja władcę. Po powrocie, Bartek, kierowany dziwnym przeczuciem, postanawia szukać ulicy Skałecznej, licząc na odnalezienie swojej matki.

Podążając za intuicją, Bartek odnajduje ulicę U Ałaks i pewne mieszkanie. Tam spotyka Alliankę, która w zdumiewający sposób przypomina jego matkę ze snów. Kobieta, a wraz z nią cała rodzina, rozpoznaje w nim zaginionego przed ośmioma laty Ketraba, syna Airam i Kelefa, porwanego przez pajęczaki na Lewawie. Bartek zaczyna rozumieć, że pająki strzegą przejścia między światami – Krakowem a Wokarkiem. Jednak nadal nie ma jasności, kto naprawdę rządzi Lewawem, co stało się z prawdziwym Ketrabem i dlaczego pająki go nie atakują. Uświadamia sobie, że to on jest zaginionym Ketrabem i że jego misją jest pokonanie władcy.

Po powrocie do Loraka, Bartek otrzymuje zaproszenie od Rady Mędrców. Dowiaduje się od nich, że Nienazwany posiada szpiegów i celowo odbiera nowo narodzonym dzieciom Allian ich odwagę, co czyni całe społeczeństwo uległym i pozbawionym woli walki. Zagadka pojawienia się Bartka i zniknięcia Ketraba głęboko intryguje Radę. Chłopiec jest przekonany, że musi udać się na Lewaw, ale najpierw potrzebuje skutecznego sposobu na walkę z pajęczakami. Zrozumienie, że Zdów, początkowo oszukujący mieszkańców pięknymi hasłami, po objęciu władzy stał się bezwzględnym tyranem, jeszcze bardziej wzmacnia jego determinację.

W akcie genialnej inwencji, Bartek konstruuje elektryczny kij, który nazywa pastuchem. Używając go, skutecznie pokonuje agresywne pajęczaki, zaskakując wszystkich. Niektórzy mieszkańcy Wokarku dostrzegają na jego czole znamię w kształcie gwiazdki, identyczne z tym, które według przepowiedni nosić miał wybawiciel krainy – a także zaginiony Ketrab. To odkrycie utwierdza ich w przekonaniu, że Bartek jest ich nadzieją.

Bartek staje się bohaterem Wokarku. Z pomocą mieszkańców buduje wokół zamku Lewaw gigantycznego elektrycznego pasterza. Uruchomiona elektrownia przesyła prąd przez siatkę, co sprawia, że pająki, wychodzące z Lewawu, zostają porażone i zmuszone do odwrotu w głąb zamku. To ostateczna klęska pajęczej armii, którą miasto świętuje przez całą noc, odzyskując oddech wolności.

W trakcie tych radosnych uroczystości, o północy, Bartek pisze list do Airam, żegna się z Lorakiem i wyrusza samotnie do Lewawu, by stawić czoła tyranowi.

Tej samej nocy, przepełniona obawami o zemstę Nienazwanego i nadejście tajemniczej Nicości, zbiera się Rada Mędrców. To Lorak przekonuje ich do konieczności wsparcia Bartka. Pomimo strachu, mieszkańcy postanawiają wyruszyć do walki. O drugiej w nocy, w towarzystwie gwałtownej burzy, tysiące Allian ruszają w stronę zamku, gotowi stanąć u boku swojego bohatera.

Bartek wkracza do mrocznego Lewawu. Mijając kręte korytarze, walczy nie tylko z realnym zagrożeniem, ale przede wszystkim ze swoimi wewnętrznymi lękami, które manifestują się w iluzorycznych postaciach smoków i węży. Nagle, atakują go pająki. W momencie, gdy chłopiec jest przekonany o zbliżającej się śmierci, czuje nagły przypływ energii – to wsparcie od Airam i wszystkich Allian, którzy wysyłają mu swoją odwagę. Walcząc nożem, Bartek przedziera się przez labirynt zamku, dociera na dziedziniec, a następnie do zrujnowanych królewskich komnat, by wreszcie stanąć przed Salą Tronową, gdzie ma nadzieję spotkać Nienazwanego.

W zdewastowanej Sali Tronowej Bartek odnajduje drżącego ze strachu staruszka – to Nienazwany we własnej osobie. Okazuje się, że czarownik odbierał noworodkom Allian wady, czyniąc ich z natury dobrymi, ale jednocześnie pozbawiając ich zdolności do buntu i sprzeciwu. Cała ich stłumiona odwaga, gniew i siła skumulowały się w Bartku. Staruszek wyjaśnia, że w chłopcu było zbyt wiele „zła” i wrodzonego gniewu, by mógł mu to odebrać, dlatego, gdy Bartek podrósł, pająki porwały go i podrzuciły do Krakowa. Bartek jest prawdziwym Allianinem, zaginionym synem Airam i Kelefa. Jego powrót i konfrontacja z czarownikiem oznaczają koniec panowania tyrana. Wkrótce za Bartkiem pojawia się tłum Allian, idących mu na pomoc, dumnie i odważnie.

Nienazwany, w desperackiej próbie ratowania się, proponuje Bartkowi współrządzenie światem, jednak chłopiec kategorycznie odmawia. Czarownik, zrozpaczony, zamienia się w nietoperza i ucieka w nieznane. W tym momencie Lewawem wstrząsa potężny wybuch – symboliczne westchnienie ulgi po upadku złego władcy. Zamek w cudowny sposób odzyskuje dawną świetność i piękno, a mieszkańcy wreszcie mogą cieszyć się prawdziwą wolnością i szczęściem. Bartek, teraz w pełni świadomy swojej tożsamości jako Ketrab, na krótko wraca do Krakowa, by pożegnać się ze starym życiem. Dzieli się swoją niezwykłą historią z zaprzyjaźnioną pisarką i dowiaduje się, że jego „rodzice” w Krakowie wcale nie byli jego prawdziwymi opiekunami, a on sam został tam podrzucony. Przejście między światami stopniowo zanika, stając się coraz mniej dostępne. Bartek podejmuje decyzję o stałym powrocie do Wokarku, gdzie odnajduje nie tylko prawdziwych rodziców, siostrę Aloj, ale także upragnionego psa, kompletując tym samym swoje szczęście i przynależność do prawdziwej rodziny.