Skąpiec – streszczenie szczegółowe i opracowanie

Niepohamowana chciwość Harpagona, głównego bohatera XVII-wiecznej komedii Moliera „Skąpiec”, prowadzi do rodzinnych napięć i skomplikowanych intryg, aż do momentu, gdy kradzież pieniędzy wywołuje szereg niespodziewanych, komicznych wydarzeń, które ostatecznie przywracają harmonię w rodzinie.

Skąpiec – streszczenie krótkie

Molier w komedii „Skąpiec” przedstawia losy Harpagona, zamożnego paryżanina, którego życie napędza niepohamowana chciwość. Jego skłonność do skąpstwa wywołuje napięcia w rodzinie, zwłaszcza z dziećmi – Kleantem i Elizą. Harpagon planuje ich zamążpójścia wyłącznie z korzyści materialnych, zupełnie pomijając ich uczucia.

Sytuacja się komplikuje, gdy ginie jego szkatułka z pieniędzmi, co prowadzi do serii dramatycznych i zabawnych wydarzeń. Ostatecznie wszystko kończy się pomyślnie – dzieci mogą poślubić ukochane osoby, a Harpagon odzyskuje swój majątek. Sztuka rozgrywa się w XVII-wiecznym Paryżu i podejmuje temat rodziny oraz destrukcyjnego wpływu obsesji na relacje międzyludzkie.

Skąpiec – streszczenie szczegółowe

Molier w swojej sztuce „Skąpiec” przedstawia opowieść o Harpagonie, paryskim bogaczu, którego życie całkowicie pochłonęła niepohamowana chciwość. Jako lichwiarz i centralna postać, Harpagon obsesyjnie gromadzi bogactwo, co prowadzi do zniszczenia więzi rodzinnych. Planuje wydać córkę Elizę za majętnego Anzelma, ignorując jej uczucia do Walerego, który pracuje u niego podstępem.

Frozyna, sprytna swatka i manipulatorka, pojawia się na scenie z zamiarem osiągnięcia własnych korzyści. Manipuluje sytuacją tak, aby Marianna wyszła za mąż za Harpagona. Tymczasem Kleant, syn Harpagona zakochany w Mariannie, musi zmierzyć się z trudnym dylematem wobec decyzji ojca.

Kiedy Strzałka kradnie szkatułkę pełną pieniędzy należącą do Harpagona, rozpoczyna się seria komicznych zdarzeń. Zdesperowany i podejrzliwy Harpagon angażuje komisarza w celu odnalezienia złodzieja i odzyskania swojego majątku.

W finale dochodzi do niespodziewanego obrotu wydarzeń: Anzelm okazuje się być ojcem Marianny oraz Walerego. Dzięki temu młodzi mogą poślubić osoby zgodne z ich sercami – Eliza łączy się z Walerem, a Kleant znajduje szczęście u boku Marianny. Chciwość Harpagona zostaje wynagrodzona zwrotem jego fortuny.

„Skąpiec” Moliera to klasyczna komedia XVII wieku osadzona w paryskiej rzeczywistości. Ukazuje destrukcyjny wpływ obsesji na posiadanie oraz relacje rodzinne przez intrygi i konflikty między bohaterami.

Główne wątki i motywy

Molier w swoim dziele „Skąpiec” przedstawia postać Harpagona, którego bezgraniczna chciwość prowadzi do licznych sporów rodzinnych. Jego nieustanne dążenie do pomnażania majątku niszczy więzi z dziećmi, ukazując tym samym istotne kwestie dotyczące rodziny oraz moralności. W utworze pojawiają się także intrygi związane z małżeństwami zawieranymi z rozsądku oraz prawdziwą miłością, co uwypukla różnicę między uczuciami a pogonią za bogactwem.

Dramat ten w sposób krytyczny ukazuje konflikt pokoleniowy oraz hipokryzję społeczeństwa XVII wieku. Molier porusza również temat posagu i manipulacji, które są reprezentowane przez postać Frozyne. „Skąpiec” to klasyczna komedia o typowym skąpcu, która poprzez humorystyczne dialogi zachęca do refleksji nad emocjami i wartościami w relacjach międzyludzkich.

Intrygi i konflikty

Intrygi oraz konflikty w „Skąpcu” Moliera odgrywają kluczową rolę w rozwijaniu fabuły, nadając utworowi dynamizmu. Centralna intryga opiera się na postaci Walerego, który podszywa się pod służącego, by być bliżej Elizy i pokonać przeszkody stawiane przez Harpagona. Frozyna, znana ze swojego sprytu jako swatka i manipulantka, usiłuje nakłonić Harpagona do ślubu z Marianną, co stanowi istotny element całej intrygi.

Główne konflikty pojawiają się z powodu nieokiełznanej chciwości Harpagona. Jego obojętność wobec uczuć własnych dzieci prowadzi do napięć wewnątrz rodziny. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej po kradzieży szkatułki pełnej jego oszczędności, co wywołuje szereg zabawnych scen i licznych konfrontacji między postaciami.

Punkt kulminacyjny konfliktów następuje podczas odkrycia prawdziwej tożsamości Anzelma jako ojca Marianny i Walerego. To zaskakujące rozwiązanie pozwala młodym zakochanym zawrzeć małżeństwa zgodne z ich uczuciami. Odzyskanie majątku przez Harpagona łagodzi napięcia i zamyka cykl intryg obecnych w dziele.

Jakie są główne postacie w 'Skąpcu’?

W komedii Moliera „Skąpiec” bohaterowie tworzą skomplikowaną sieć powiązań, w której centralną postacią jest Harpagon. Jego nieustająca obsesja na punkcie pieniędzy napędza akcję i prowadzi do licznych konfliktów rodzinnych. Dzieci Harpagona, Kleant i Eliza, odgrywają ważne role w tej opowieści. Kleant jest zakochany w Mariannie, co staje się źródłem jego sporu z ojcem, który również pragnie ją poślubić.

Eliza z kolei darzy uczuciem Walerego. Ten młodzieniec udaje służącego i przebywa w domu Harpagona, co dodaje sytuacji dodatkowego napięcia i sprzyja intrygom. Frozyna, przebiegła swatka, zręcznie manipuluje otoczeniem dla własnych celów i wpływa na decyzje pozostałych bohaterów.

Każda z postaci rozwija kluczowe tematy utworu: chciwość oraz rodzinne konflikty wywołane dążeniem do materialnego bogactwa.

Frozyna – swatka i manipulantka

Frozyna w dziele Moliera „Skąpiec” to przebiegła swatka, której głównym celem jest nakłonienie Harpagona do poślubienia Marianny. Swoje zamiary realizuje dzięki subtelnym manipulacjom oraz umiejętnym pochlebstwom. Doskonale zna się na ludzkich emocjach i potrafi zręcznie wykorzystywać pragnienia innych, co czyni ją prawdziwą mistrzynią intrygi.

Działania Frozyne odzwierciedlają społeczne mechanizmy aranżowania małżeństw w XVII-wiecznym Paryżu. Jej manipulacje odsłaniają moralność tamtej epoki, kiedy związki były bardziej podporządkowane celom materialnym niż uczuciowym. Dzięki swojej bystrości Frozyna nie tylko pełni rolę swatki, ale staje się również katalizatorem dramatycznych wydarzeń w komedii.

Frozyna przedstawia także temat moralności oraz wpływ chciwości na relacje międzyludzkie. Choć działa z własnej korzyści, jej intrygi ujawniają wewnętrzne konflikty bohaterów i ich prawdziwe intencje. Jest postacią drugoplanową, która istotnie oddziałuje na fabułę i rozwój kluczowych wątków utworu.

Postacie i ich relacje

Relacje między bohaterami w sztuce „Skąpiec” autorstwa Moliera są niezwykle złożone i naznaczone wszechobecną chciwością, która wpływa na losy każdej postaci. Harpagon, jako główny protagonista, narzuca swym dzieciom własne ambicje, stawiając bogactwo ponad ich osobistym szczęściem. Jego obsesja na punkcie finansów prowadzi do rodzinnych kłótni oraz emocjonalnych napięć.

Kleant i Eliza, potomkowie Harpagona, usiłują bronić swoich uczuć wbrew ojcowskim zamiarom. Kleant jest zakochany w Mariannie, co rodzi konflikt z jego ojcem. Sytuacja ta kontrastuje z uczuciami Elizy do Walerego – młodzieńca podszywającego się pod służącego w domu Harpagona. Ich związki są pełne dramatycznych zwrotów akcji oraz intryg.

Frozyna pełni rolę katalizatora wydarzeń dzięki swoim manipulacyjnym zdolnościom. Jako swatka potrafi zręcznie wykorzystać cudze emocje dla własnej korzyści, co jeszcze bardziej komplikuje sytuację rodzinną. Te powiązania ukazują konflikt pokoleń i różnice wartości pomiędzy postaciami. Ponadto obrazują destrukcyjny wpływ chciwości na relacje międzyludzkie i moralność społeczną XVII wieku.

Jakie są kluczowe wydarzenia w 'Skąpcu’?

W komedii Moliera „Skąpiec” istotne zdarzenia nadają rytm całej historii, podkreślając motywy chciwości oraz dynamikę relacji rodzinnych. Już na początku Harpagon postanawia zaaranżować małżeństwa swoich dzieci, Elizy i Kleanta, kierując się wyłącznie własnymi korzyściami finansowymi. Ignorując ich uczucia, wprowadza napięcia w rodzinie.

Później dochodzi do kradzieży szkatułki z pieniędzmi przez Strzałkę, sługę Kleanta. To wydarzenie wywołuje panikę u Harpagona i prowadzi do serii zabawnych sytuacji oraz angażowania komisarza w próby odzyskania skradzionego majątku.

Kulminacyjnym momentem jest odkrycie prawdziwej tożsamości Anzelma jako ojca Marianny i Walerego. To nieoczekiwane ujawnienie pozwala młodym zakochanym zawrzeć małżeństwa zgodne z ich uczuciami, co rozwiązuje konflikt wokół aranżowanych ślubów.

Ostateczne odzyskanie szkatułki przez Harpagona zamyka cykl wydarzeń, przywracając równowagę w jego życiu i umożliwiając dzieciom poślubienie ukochanych osób. Te kluczowe momenty stanowią esencję fabuły „Skąpca”, ukazując niszczycielski wpływ obsesji na posiadanie oraz wartość miłości ponad materialnymi dobrami.

„Skąpiec” – Streszczenie szczegółowe

1. Plan wydarzeń

• Akt I: Poznajemy parę młodych zakochanych, Elizę i Walerego, którzy mierzą się z despotyzmem ojca dziewczyny, Harpagona. Walery, udając służalca, stara się zdobyć jego zaufanie. Równocześnie brat Elizy, Kleant, wyznaje siostrze miłość do ubogiej Marianny i obawy przed reakcją ojca. Pojawia się Harpagon, karcący syna za rozrzutność. Ogłasza swoje plany matrymonialne: sam poślubi Mariannę, Kleantowi przeznacza wdowę, a Eliza ma wyjść za Anzelma, który nie wymaga posagu. Eliza bezskutecznie próbuje sprzeciwić się ojcu.
• Akt II: Kleant, desperacko potrzebując pieniędzy, próbuje zaciągnąć pożyczkę, która, o ironio, okazuje się pochodzić od jego własnego ojca, Harpagona. To odkrycie prowadzi do gwałtownej kłótni. Do Harpagona przybywa swatka Frozyna, przynosząc pozytywne wieści od Marianny i jej matki. Mimo zadowolenia, skąpy Harpagon odmawia Frozynie zapłaty za jej trudy.
• Akt III: Przygotowania do przyjęcia u Harpagona ukazują jego ekstremalne skąpstwo – wydaje on kuriozalne polecenia dotyczące oszczędności. Służący Jakub, zirytowany ciągłym schlebianiem Walerego gospodarzowi, wytyka Harpagonowi jego wady, co budzi oburzenie chlebodawcy. Marianna pojawia się w towarzystwie Frozyny, pełna obaw przed ślubem. Podczas spotkania Kleant, pod pozorem niewinnych komplementów, wyznaje Mariannie swoje uczucia, które ona dyskretnie odwzajemnia. Harpagon, nieświadom intrygi, każe synowi przestać. Kleant, wykorzystując sytuację, wychwala Mariannę w imieniu ojca, zamawia wystawny poczęstunek i ofiarowuje jej drogocenny pierścień, zmuszając Harpagona do zgody pod groźbą oskarżenia o skąpstwo.
• Akt IV: Młodzi – Kleant, Marianna, Eliza i Frozyna – naradzają się, jak przekonać matkę Marianny do związku z Kleantem. Harpagon, przypadkowo widząc pocałunek Kleanta w rękę Marianny, podstępem zmusza syna do wyznania prawdziwych uczuć. Wybucha gwałtowna kłótnia między ojcem a synem, którą bezskutecznie próbuje załagodzić Jakub. Harpagon grozi wydziedziczeniem Kleanta, jeśli ten nie zrezygnuje z Marianny.
• Akt V: Służący Strzałka kradnie Harpagonowi szkatułkę ze złotem. Rozwścieczony Harpagon wzywa Komisarza. Jakub, szukając zemsty, fałszywie oskarża Walerego. Ten, nie rozumiejąc oskarżenia o kradzież, przyznaje się do miłości do Elizy, co jeszcze bardziej rozwściecza Harpagona. W dyskusję włącza się Anzelm, który w końcu odkrywa, że Walery i Marianna są jego zaginionymi dziećmi. Mimo tych rewelacji Harpagon pozostaje niewzruszony, skupiony wyłącznie na odzyskaniu szkatułki. Dopiero obietnica Kleanta, że zwróci pieniądze w zamian za zgodę na ślub z Marianną, a także obietnica Anzelma pokrycia wszystkich kosztów, skłania go do wyrażenia zgody na związki swoich dzieci.

2. Czas i miejsce akcji

Akcja komedii Moliera rozgrywa się w Paryżu, w XVII wieku, w dość nieokreślonym, ale wyraźnie zamożnym domu tytułowego Harpagona. Całość wydarzeń, pełna intryg, kłótni i zaskakujących zwrotów, zamyka się w niezwykle krótkim czasie – zaledwie jednym dniu. Ta dynamiczna, skondensowana narracja potęguje napięcie i pozwala na szybkie rozwinięcie się wszystkich głównych wątków.

3. Charakterystyka bohaterów

• Harpagon: Główna postać dramatu, starzec owładnięty obsesyjnym, chorobliwym skąpstwem. Każda jego myśl i czyn sprowadza się do gromadzenia i strzeżenia majątku, co czyni go osobą egoistyczną, pozbawioną uczuć i empatii, gotową poświęcić szczęście własnych dzieci dla pieniędzy.
• Kleant: Syn Harpagona, młody mężczyzna o szlachetnych uczuciach, zakochany w Mariannie. Jest przeciwieństwem ojca – rozrzutny, otwarty, co prowadzi do nieustannych konfliktów i tarć w relacji rodzinnej.
• Eliza: Córka Harpagona, której serce należy do Walerego. Pomimo uległości wobec ojca, potrafi stawiać mu czoła w obronie swoich uczuć i przyszłości.
• Walery: Młodzieniec darzący Elizę głębokim uczuciem. Aby zbliżyć się do ukochanej i zdobyć zaufanie jej ojca, podejmuje się służby w domu Harpagona, udając posłusznego i potulnego, ale w rzeczywistości knując plany ucieczki z Elizą.
• Marianna: Młoda, piękna, choć uboga dziewczyna. Jej losy splatają się z losami rodziny Harpagona – jest obiektem uczuć Kleanta, a jednocześnie staje się kandydatką na żonę dla skąpego starca.
• Anzelm: Zamożny szlachcic, którego Harpagon wybrał na męża dla Elizy, głównie ze względu na jego rezygnację z posagu. Ostatecznie okazuje się postacią kluczową dla rozwiązania intrygi, odkrywając swoje prawdziwe, rodzinne powiązania z Walerym i Marianną.
• Frozyna: Przebiegła swatka, która sprytnie manipuluje ludźmi i okolicznościami, aby zaaranżować małżeństwo Harpagona z Marianną, licząc na sowite wynagrodzenie, które jednak nie nadchodzi.
• Jakub: Służący Harpagona, pełniący funkcję zarówno kucharza, jak i woźnicy. Często staje się ofiarą wybuchów gniewu swojego chlebodawcy, niejednokrotnie próbując mu się przeciwstawiać.
• Strzałka: Służący Kleanta, postać, która odegra kluczową rolę w fabule, dopuszczając się kradzieży bezcennej dla Harpagona szkatułki ze złotem.

4. Problematyka

• Destrukcyjne skutki skąpstwa: Główny problem utworu, ukazujący, jak obsesyjna miłość do pieniędzy może zniszczyć życie rodzinne, międzyludzkie relacje i doprowadzić do dehumanizacji.
• Konflikt pokoleń i wartości: Starcie starego, materialistycznego świata reprezentowanego przez Harpagona z pragnieniami młodych, dążących do miłości i szczęścia, niezależnie od statusu materialnego.
• Krytyka hipokryzji społecznej: Utwór demaskuje obłudę i zakłamanie, zwłaszcza w kontekście związków małżeńskich aranżowanych dla zysku, a także udawanie i podstęp jako środki do osiągnięcia celów w opresyjnym środowisku.
• Wpływ pieniądza na ludzkie życie: Zobrazowanie, jak wszechobecna chęć posiadania i obsesja bogactwa może stać się siłą napędową wszelkich działań, dominując nad moralnością, miłością i poczuciem godności.

5. Kluczowe wątki

• Miłość zakazana: Wątek miłości Elizy i Walerego oraz Kleanta i Marianny, która musi przezwyciężyć przeszkody stawiane przez skąpego ojca i jego egoistyczne plany.
• Intrygi i podstępy: Działania bohaterów, którzy uciekają się do kłamstw i udawania, aby manipulować Harpagonem i osiągnąć swoje cele, takie jak Walery udający lojalnego sługę czy Frozyna próbująca zaaranżować małżeństwo.
• Poszukiwanie szczęścia: Dążenie młodych bohaterów do realizacji swoich marzeń o miłości i niezależności, co stawia ich w opozycji do woli Harpagona.
• Kradzież i jej konsekwencje: Incydent z zaginioną szkatułką Harpagona, który staje się punktem kulminacyjnym dramatu, prowadząc do ostatecznego rozwiązania wszystkich konfliktów.
• Odkrycie tożsamości: Wątek zaginionych dzieci Anzelma, który prowadzi do niespodziewanego rozwiązania zawiłych relacji i umożliwia szczęśliwe zakończenie dla zakochanych par.

6. Motywy

• Skąpstwo: Centralny motyw dzieła, uosobiony w postaci Harpagona, symbolizujący destrukcyjny wpływ obsesyjnego pragnienia gromadzenia bogactwa na duszę człowieka i jego relacje z otoczeniem.
• Miłość: Siła przeciwstawiająca się materializmowi i tyranii Harpagona, prezentowana w różnych odsłonach: romantycznej (Kleant i Marianna, Walery i Eliza) oraz rodzinnej, wystawionej na ciężką próbę.
• Konflikt pokoleń: Dynamiczne starcie wartości, pragnień i oczekiwań między Harpagonem a jego dziećmi, podkreślające negatywne konsekwencje egoizmu rodzicielskiego dla szczęścia potomstwa.
• Hipokryzja i podstęp: Powszechne metody działania w świecie przedstawionym, gdzie postacie takie jak Walery czy Frozyna stosują intrygi i udawanie, aby przetrwać lub osiągnąć swoje cele w obliczu dominacji skąpstwa.
• Społeczeństwo: Krytyczne spojrzenie na społeczeństwo, w którym pieniądze stają się nadrzędną wartością, zepychając na dalszy plan miłość, honor i moralność, co prowadzi do degradacji ludzkich relacji.
• Rodzina: Relacje rodzinne, które w sztuce są głęboko zaburzone przez tyranię Harpagona, co prowadzi do braku zaufania, miłości i szacunku między najbliższymi.

7. Streszczenie szczegółowe utworu

Dramat Moliera, „Skąpiec”, rozpoczyna się od intymnej rozmowy młodej Elizy i jej ukochanego Walerego, którzy z niepokojem rozważają przyszłość swojej potajemnej miłości. Walery, który niegdyś uratował Elizę z opresji, teraz służy w domu jej ojca, Harpagona, udając lojalnego i oddanego sługę, by zdobyć przychylność starca. Ich związek jest zagrożony przez wszechobecne skąpstwo i autorytaryzm Harpagona, który dominuje nad życiem swoich dzieci. Walery planuje, jak wykorzystać swoją pozycję, by ostatecznie zapewnić sobie rękę Elizy, jednocześnie starając się zaskarbić sympatię jej brata.

Wkrótce dowiadujemy się, że Kleant, brat Elizy, również mierzy się z problemami sercowymi. Wyznaje siostrze, że bezgranicznie kocha ubogą Mariannę i obawia się, że jego ojciec nigdy nie zaakceptuje takiego związku. Proponuje Elizie wspólne działania, aby przeciwstawić się despotyzmowi ojca, a w ostateczności uciec z domu. Ich rozmowę przerywa nadejście Harpagona, który natychmiast strofuje Kleanta za rzekomą rozrzutność i posądza go o kradzież własnych pieniędzy. Nawet po wyjaśnieniach, że syn zarobił pieniądze legalnie, Harpagon krytykuje go za niewłaściwe inwestycje, co jest dowodem jego obsesyjnej kontroli nad finansami rodziny.

W akcie pierwszym Harpagon ujawnia swoje szokujące plany matrymonialne. Sam zamierza poślubić młodą i piękną Mariannę, którą kocha Kleant. Dla Kleanta wybrał nieznaną wdowę, a dla Elizy – bogatego, lecz starszego Anzelma, który zgodził się zrezygnować z posagu. Eliza jest przerażona i próbuje dyskutować z ojcem, ale jej argumenty trafiają w próżnię. Walery, świadomy powagi sytuacji, udaje, że popiera Harpagona, jednocześnie próbując subtelnie zmienić temat i znaleźć wyjście z patowej sytuacji, co tylko potwierdza jego spryt i zdolności manipulacyjne.

Akt drugi pogłębia obraz skąpstwa Harpagona. Kleant, desperacko potrzebujący środków na realizację swoich planów, próbuje pożyczyć 15 000 franków. Okazuje się, że warunki pożyczki są lichwiarskie, a oferentem jest nikt inny, jak jego własny ojciec. To odkrycie prowadzi do gwałtownej kłótni, podczas której ojciec i syn wzajemnie oskarżają się o skąpstwo i rozrzutność. Do domu Harpagona przybywa przebiegła swatka Frozyna, przynosząc pozytywne wieści od Marianny i jej matki. Mimo zadowolenia ze spełnionego zadania, Harpagon, zgodnie z ostrzeżeniami służącego Kleanta, Strzałki, odmawia Frozynie zapłaty za jej trudy, co ukazuje jego bezwzględność.

W akcie trzecim Harpagon, przygotowując przyjęcie, wydaje kolejne absurdalne polecenia, które podkreślają jego obsesyjne skąpstwo i chęć zaoszczędzenia na wszystkim. Dzieci mają być uprzejme dla Marianny, a służący Jakub ma minimalizować koszty. W pewnym momencie Jakub nie wytrzymuje i wprost wytyka Harpagonowi jego skąpstwo, przysięgając jednocześnie zemstę na Walerym za jego ciągłe przytakiwanie panu. Pojawia się Marianna z Frozyną, pełna obaw. Swatka próbuje rozładować napięcie, namawiając dziewczynę do skupienia się na korzyściach materialnych. Eliza, która spóźnia się, zostaje skrytykowana przez ojca, co coraz bardziej irytuje Mariannę. Gdy Harpagon w końcu się pojawia, Marianna milczy, a Frozyna tłumaczy to jej nieśmiałością.

Kiedy pojawia się Kleant, sytuacja staje się bardziej skomplikowana. Pod pretekstem niewinnych komplementów, młody mężczyzna wyznaje Mariannie swoje prawdziwe uczucia, a ona odwzajemnia je w podobny, dyskretny sposób. Harpagon, nie rozumiejąc ukrytych znaczeń, zaniepokojony każe synowi przestać. Kleant wykorzystuje to, aby w imieniu ojca kontynuować wychwalanie urody dziewczyny, a następnie zamawia na koszt Harpagona wystawny poczęstunek i, ku zgrozie starca, ofiarowuje Mariannie pierścień z jego własnej ręki. Harpagon, zdezorientowany, zgadza się, by nie zostać posądzonym o skąpstwo, a Marianna, pod naciskiem, przyjmuje podarunek. Następnie Harpagon wychodzi na spotkanie z interesantem, złości się na Szczygiełka, który go potrącił, zgadza się na podkucie koni, by zabrać panie na jarmark, i jednocześnie nakazuje Waleremu nadzorowanie podwieczorku, a wszelkie pozostałości odesłać do sklepu, co jest kolejnym dowodem jego obłędnego skąpstwa.

W akcie czwartym, Kleant, Marianna, Eliza i Frozyna spotykają się, aby wspólnie znaleźć rozwiązanie swoich problemów i przekonać matkę Marianny do związku z Kleantem. Niestety, Harpagon jest świadkiem, jak Kleant całuje rękę Marianny, co wzbudza w nim poważne podejrzenia. Podstępem zmusza syna do wyznania prawdziwych uczuć do dziewczyny. Wybucha ostra scysja między ojcem a synem, w której służący Jakub bezskutecznie próbuje być rozjemcą. Harpagon, w furii, grozi wydziedziczeniem Kleanta, jeśli ten nie porzuci Marianny, co podkreśla jego gotowość do poświęcenia szczęścia własnych dzieci dla swoich egoistycznych celów.

Ostatni, piąty akt przynosi kulminację intryg. Służący Strzałka kradnie Harpagonowi bezcenną szkatułkę ze złotem, co doprowadza starca na skraj obłędu. Harpagon wzywa Komisarza, by ten pomógł mu odnaleźć winnego. Jakub, w ramach odwetu za wcześniejsze upokorzenia, fałszywie oskarża Walerego. Ten, nieświadomy zarzutu o kradzież, przyznaje się do uczucia wobec Elizy, co jeszcze bardziej rozsierdza Harpagona, który interpretuje to jako kolejne naruszenie jego autorytetu. Skąpiec grozi córce zamknięciem w klasztorze, a Walerego chce wysłać na szubienicę. Żadne argumenty do niego nie przemawiają, ponieważ jego umysł jest całkowicie pochłonięty utratą pieniędzy.

W dyskusję zostaje wciągnięty Anzelm, który, ku zaskoczeniu wszystkich, odkrywa, że Walery i Marianna to jego zaginione dzieci, ocalałe z katastrofy statku. Mimo tych sensacyjnych rewelacji, Harpagon pozostaje niewzruszony, nadal skupiony wyłącznie na odzyskaniu swojej szkatułki. Dopiero Kleant, który pojawia się i oznajmia, że zwróci ojcu utracone złoto, jeśli ten zgodzi się na jego związek z Marianną, sprawia, że skąpiec zaczyna się wahać. Ostatecznie Anzelm interweniuje, przekonując Harpagona do zgody na związki Marianny z Kleantem oraz Walerego z Elizą, obiecując pokryć wszystkie koszty związane z podwójnym weselem. Harpagon, szczęśliwy na myśl o odzyskaniu szkatułki i bez ponoszenia dodatkowych wydatków, w końcu wyraża zgodę, co prowadzi do pomyślnego zakończenia dla wszystkich zakochanych par, potwierdzając triumf miłości nad wszechogarniającym skąpstwem.