Marian Falski

Marian Falski urodził się w Naczu na Kresach Wschodnich na terenie dzisiejszej Białorusi. Miał pochodzenie drobnoszlacheckie. Ukończył studia inżynierskie na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. W 1903 roku wstąpił do Polskiej partii Socjalistycznej. Jako jej działacz organizował strajki i wiece przeciwko carowi. W 1906 roku został aresztowany i uwięziony, a później wygnany poza teren Rosji.

Zamieszkał w Krakowie, gdzie pracował jako nauczyciel. W 1909 roku rozpoczął studia psychologii i pedagogiki na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednak przerwał je z powodu wojny. Wyjechał do Wiednia, jednak wrócił po roku. W 1917 roku obronił doktorat. Przez cały okres dwudziestolecia międzywojennego pracował w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Po II wojnie światowej był kierownikiem Biura Badań i Statystyk Ministerstwa Oświaty, a następnie pracownikiem Polskiej Akademii Nauk.

W 1910 roku wydał podręcznik „Nauka czytania i pisania” dziś znany jako „Elementarz”. Był także autorem innych publikacji oświatowych. Zmarł w Warszawie w wieku 93 lat.

Najważniejsze publikacje Mariana Falskiego:

• Elementarz;

• Atlas szkolnictwa średniego ogólnokształcącego;

• Walczymy o szkołę;

• Dydaktyka nauki czytania i pisania;

• Aktualne zagadnienia ustrojowo-organizacyjne szkolnictwa polskiego;

• Reforma nauczania w kl. I-IV.