A królik słuchał

Cudowna, wspaniała, ciepła, z pięknymi ilustracjami. Dzieci i rodzice są zachwyceni :)

Uwielbiamy i często wracamy z moim 2,5 latkiem. Polecamy.

Ciepła, wzruszająca, warto po nią sięgnąć mimo niewielkiej ilość tekstu.

Piękna książka. Treść jak i ilustracje. Bogata w swej prostocie. Dla mniejszych jak i większych dzieci. Pokazująca empatię. Różne możliwości radzenia sobie ze złością, negatywnymi emocjami. Mam ja w swoim zbiorze, często do niej wracam z dziećmi. Oczywiscie z dobrym zakończeniem.

Bardzo przemyślana pozycja. Niesamowicie ważna w edukacji dzieci. Dzieci nie czuja empatii, trzeba ich jej nauczyć. Nieraz nie radza sobie też z emocjami. A ta krótka ksiażka w bardzo dobry i przystępny sposób nakreśla ważny temat. Nie jest to zapychacz czasu, od którego malec nie może się oderwać. Jednak raz na jakiś czas powinno się tę ksiażkę z dzieckiem czytać.

Piękne ilustracje ale spodziewałam się troszkę więcej od tej książki. 3 latka nie jest za bardzo zainteresowana dosyć ciężko jest dziecku zrozumieć przekaz co też nie oznacza że. Nie będziemy jej czytać.

"A królik słuchał" to książeczka, w której się zakochałam od pierwszego wejrzenia - tak JA, stara baba można powiedzieć, dopiero potem moje dziecię ? Za każdym razem kiedy czytam ją córeczce wzruszam się i mam dosłownie gęsią skórkę. Tak mało tekstu, a tak wiele emocji. Ale do rzeczy...Każdy z nas zna pewnie uczucie ekscytacji kiedy to z zapałem zabieramy się za nową rzecz/realizację planu. A co jeśli coś pójdzie nie tak? W jednej chwili pozytywne emocje ulatniają się, a zastępują je gniew, frustracja, poczucie bezradności. Wyobraźcie więc sobie, z jaką siłą te negatywne uczucia mogą towarzyszyć malutkiemu człowieczkowi, który dopiero uczy się je rozpoznawać i sobie z nimi radzić. Właśnie o emocjach i sztuce radzenia sobie z nimi opowiada książka "A królik słuchał". Mały Taylor buduje imponującą konstrukcję z klocków (widać jego zapał do pracy - w końcu efekt ma robić wielkie wow). Aż tu nagle przylatują nieznośne ptaszyska i w jednej sekundzie niemalże jego dzieło sztuki rozsypuje się niczym domek z kart. Chłopiec zastyga w przerażeniu, siada skulony i smutny (serce się kraje?) na podłodze i wkrótce zaczynają przychodzić do niego różne zwierzęta ze swoimi "złotymi" radami. Taylor jednak nie zwraca na nie uwagi, nie ma ochoty się nad sobą użalać, krzyczeć że złości, chować głowy w piasek i udawać że nic się nie stało, śmiać się czy zburzyć komuś na złość coś innego. Więc zwierzęta po kolei odchodzą, opuszczają chłopca. Dopiero malutki króliczek, który po cichutku podchodzi do Taylora i przytula się do niego, nic nie mówi tylko słucha i daje mu ciepełko, niejako "milczące" wsparcie, otwiera falę emocji u chłopca. Książka w cudowny, krótki ale jakże wymowny sposób pokazuje nam rodzicom, jak postępować z maluszkiem w sytuacji podobnej, w jakiej znalazł się Taylor: czekać cierpliwie, być i trwać obok, aby dziecko miało poczucie bezpieczeństwa, naszej miłości, wsparcia, nie pomagać na siłę, nie narzucać się, stworzyć intymną przestrzeń a dziecko samo się przed nami otworzy. Po prostu być - tylko tyle i aż tyle by dziecko od nowa podjęło próbę tworzenia niesamowitych rzeczy.

"A królik słuchał" to przepięknie wydana książka z prostą, ale bardzo ładną grafiką i umiarkowanej długości tekstem, który jest dostosowany długością i złożonością do małego słuchacza. Jest to doskonała pozycja zarówno dla dziecka jak i dla rodziców. Młody słuchacz, na pewno nie raz, podobnie jak bohater książki, znalazł się w sytuacji, gdzie coś wydarzyło się nie po jego myśli i cały jego wysiłek poszedł na marne, a radość przerodziła się w smutek, płacz i frustrację. I na pewno, nie jednokrotnie, podobnie jak książkowy bohater - chłopiec imieniem Taylor - musiał się zmierzyć z różnymi reakcjami otoczenia na zaistniałą sytuację i sposobami "pocieszania" przez innych, które przeważnie wywoływały w dziecku obojętność lub odnosiły wręcz odwrotny skutek do zamierzonego, pogłębiając dodatkowo smutek, frustrację i bezsilność małego dziecka.
Książka ta to również doskonała pozycja dla rodzica, który może się z niej dowiedzieć jak zrozumieć i w jaki sposób wspierać swoje dziecko podczas takich sytuacji.
W tej prostej i pięknej opowieści pokazane jest jak mały chłopiec buduje ogromną wieżę z klocków, która nagle zostaje zniszczona. Do malca po kolei przychodzą różne zwierzęta i zaczynają mu mówić jak ma reagować - "opowiedz mi", "pośmiejmy się z tego", "schowajmy się i udajmy, że nic się nie stało" itp. Chłopiec nie jest zainteresowany żadną z tych rad dlatego zwierzęta odchodzą. Na sam koniec przychodzi królik. Siada przy chłopcu i po prostu jest. Wówczas w chłopcu pęka coś, odreagowuje złość i frustrację i wpada na pomysł żeby na nowo coś zbudować.
Książeczka bardzo nam się podoba. Zarówno mi, jak i mojej prawie trzy letniej córce. Jest piękna, ciepła i mimo niewielkiej treści przekazuje bardzo dużo. Jest to jedna z obowiązkowych pozycji w biblioteczce. Gorąco polecam tę pozycję wszystkim rodzicom i dzieciom.

Opowieść pokazuje, że najlepiej starać się samemu zrozumieć własne emocje. Mały chłopczyk, który występuje w bajce słucha podpowiedzi wielu osób, które chcą mu podpowiedzieć, co zrobić. Z podobnymi sytuacjami mogą spotkać się w codziennym życiu dzieci. To bardzo pouczająca historia.

Zabawki zabawkami, ale często warto jest z dzieckiem przeczytać taką książeczkę. Zdecydowanie lepsza taka lektura, niż dzisiejsze bajki w telewizji. W tej książce mamy wielkie problemy małego człowieka. Wraz z żoną, no i oczywiście z synem czekamy na kolejne wydania!

Jestem na tak! Autor ma niesamowity talent i potrafi przekazać dzieciom swoją historię. Dziecko jest zafascynowane. Ta książka uczy. Do tego te ilustracje -minimalizm w najlepszej formie. Nie przepadam za jaskrawymi bajkami. Tu dziecko skupia się na fabule. Słucha i rozumie. Jako matka jestem zachwycona i czekam na więcej.

Wyrażanie uczuć i radzenie sobie z różnego typu trudnymi wydarzeniami może być dla dzieci problematyczne. Takie problemy porusza ta książeczka. Uważam, że warto czytać ją razem z maluchem i przy okazji tłumaczyć mu różne rzeczy związane z uczuciami. Polecam!

Piękna książka. Fantastyczne ilustracje. Moje dziecko uwielbia te wszystkie zwierzaki. Jeszcze nie zauważyłam efektów przeczytanej książki ale może to przyjdzie z czasem. I pomyśleć, że kiedyś rodzic nie miał żadnych pomocy dydaktycznych.

Moim zdaniem trochę za bardzo skomplikowana jak dla malucha. Historia ciekawa, wciąga nawet mnie – dorosłego. Jednak czy jest odpowiednia i zrozumiała dla dziecka? Mojego bąbla najbardziej wciągają ilustracje, od których nie potrafi oderwać wzorku. Fabuła jakoś do niego nie przemawia.

Ta krótka bajka ma w sobie bardzo głęboki przekaz. Dzieciom czasami trudno poradzić się z porażką i nie rozumieją, co powinny w danej sytuacji zrobić. Podobne wydarzenie przytrafia się bohaterowi bajki. Polecam do wspólnego czytania.

Często dorośli nie są w stanie przeczytać kilkunastu stron, a tutaj dostajemy dla nas i dziecka książeczkę na 40 stron. Za to jak przydatnych w rozwoju naszych pociech. Autorowi naprawdę udało się wcielić w rolę maluchów.

To naprawdę mądra książka dla maluchów. Historia na pierwszy rzut oka infantylna. Jednak nawet dorosłego potrafi zaciekawić. Mój brzdąc zawsze ma milion pytań po lekturze, dużo sobie rozmawiamy. Muszę przyznać, że ta książka zbliża. Każdy rodzic powinien mieć ją na swojej półce.

„A królik słuchał” to cudowna opowieść o emocjach i potrzebach dziecka. Wspólne czytanie z pewnością pomoże dziecku zidentyfikować się z własnymi uczuciami.

Krótka książeczka, ale jaka wartościowa. W tych kilkudziesięciu stronach moja córeczka znalazła wiele mądrych rzeczy. Co prawda w kilka miejscach przydał się mój komentarz, bo przecież dzieci nie muszą rozumieć wszystkiego. Do tego wszystkiego piękne ilustracje.

Nasz synek uwielbia tą książkę! Zresztą ja i mąż również. Ilustracje są bajeczne. Historie niby banalne i proste, a nawet do nas dorosłych trafiają i zmuszą do refleksji. To piękna historia, która  bawi, uczy i wzrusza. Czytaliśmy ją z maluszkiem chyba z 15 razy. Za każdym razem jest zafascynowany. Uwielbiam tego autora i gdy tylko pojawia się jakaś nowa pozycja, to biegnę do księgarni.