Zimowe serca

Uwielbiam książki Anny Wolf. Po serii gangsterskiej czas na spokojniejszą, ze świąteczną atmosferą książkę. Książką zaczarowała mnie. Jest fantastyczna, ciepła i aż żal, że ma tyle stron.

Bardzo ujęła mnie postać Tary. Młodej rozwódki z dwiema nastoletnimi córkami. Kobieta walczy o dobry byt córek, ale były mąż uprzykrza jej życie. Kiedy poznaje Erika jej los się odmienia.

Erik facet po przejściach, który ma za sobą kryminalną przeszłość. Jednak wyszedł na prostą i do szczęścia brakuje mu kogoś z kim mógłby życie dzielić

Ciekawą postacią jest były mąż Tary. Trochę groźny, trochę śmieszny, taki dodatek w stylu autorki. I pomimo że jest tym złym trochę go żal.

Oczywiście autorka nie byłaby sobą gdyby zaserwowała nam lukrowy romans. Za to w cudowny sposób pokazała nam jak rodzi się, więź między tą dwójką. Jak oboje walczą ze swoimi kompleksami i brakiem wiary w siebie. Czy im się uda? Musicie przeczytać sami

Książka to pełną nadzieję, miłości i ciepła. Taką odskocznią na wieczór. Co prawda osadzona w atmosferze swiąt ale to niejako tło. Serdecznie polecam

Sezon na zimowo-świąteczne historie mamy w pełni, chociaż mogłoby się wydawać, że ten sam motyw będzie skutkował kolejnymi kalkami, to wcale tak nie musi być. Każdy autor ma swój pomysł na to by właśnie ten okres w roku opisać, często w charakterystyczny dla siebie sposób lub wprost przeciwnie, sięgnąć nieco w innym kierunku. Nie zawsze święta muszą odgrywać pierwszoplanową rolę, czasem stanowią jeden z elementów tła, nadając całości cieplejszy ton. Anna Wolf poszła w tę stronę w swojej najnowszej książce, która nie jest do końca typową bożonarodzeniową opowieścią, lecz jej cień jest widoczny. Jednak „Zimowe serca” na pewno mają w sobie ciepło ogrzewające czytelników, strona po stronie jest ono odczuwalne, delikatnie otula tę historię. Pod pozorami zwyczajności kryje się opowieść o dwójce ludzi, z przeszłością i po przejściach, z teraźniejszością w jakiej nadal zmagają się z tym, co było, lecz wciąż jeszcze nie jest za nimi. Nie brakuje dramatyzmu oraz tajemnic, które w śnieżnej scenerii są jeszcze mocniej odczuwalne, temperatura uczuć rośnie, ale również pojawiają się wątpliwości i znaki zapytania. Autorka splata losy dwojga ludzi, którzy dostrzegają szansę, jaka pojawiła się w ich życiu, ale patrzą na nią przez pryzmat swoich doświadczeń. Czyni to stopniowo, jednocześnie nie zapominając o innych wątkach. Gdzie w „Zimowych sercach” jest miejsce na świąteczny nastrój? Bez obaw znalazł on się w odpowiednich momentach i czasie, uzupełnia on fabułę o miękkie i ciepłe światło padające z choinki, dodaje blasku dzięki światłu odbijającemu się w ozdobach, lecz najważniejsze to pokazanie rodzących się więzi i uczucia. Jedno i drugie nie jest oczywiste, bohaterowie wydaja sie niekiedy stąpać po cienkim lodzie emocji, jaki nierozważny ruch może załamać. Jednak właśnie dzięki temu jest w historii opowiedzianej przez Annę Wolf nie cukierkowa rzeczywistość, ale równocześnie pokazująca zwykłych ludzi w chwili kiedy otwierają drzwi do czegoś, co wzajemnie sobie chcą podarować – miłości.

„Zimowe serca” są już kolejną książką Anny Wolf, jednak jest ona w zupełnie innym klimacie. Nie ma w tym ani grama mafii, ale mamy przyjemną historię, która przenosi nas w magiczny, zaśnieżony czas, gdzie mogą wydarzyć się cuda, świąteczne cuda. Bo przecież każdy o czymś marzy, a święta to idealny czas na spełnienie tych marzeń.

„Jeśli chodziło o faceta, miała swoje wymagania, i wcale nie były one związane z pieniędzmi. Zdawała sobie sprawę, że była inna od większości kobiet, ale tak wyglądała rzeczywistość.”

Tara jest kobietą, która podjęła odważną decyzję. Nie każdy odważyłby się na taki ruch, szczególnie kobiety z dziećmi, które absolutnie w siebie nie wierzą, i nie mają odwagi, aby odjeść od męża, Tara znajduje siłę i robi ważny krok w swoim życiu – odchodzi. Jednak to nie będzie łatwe, ani przyjemne.

„Zasługiwała na miłość i na kogoś, dla kogo będzie numerem jeden, a nie tylko meblem w domu, który można przesuwać wedle uznania i własnego widzimisię.”

Eric jest mężczyzną, który wiele przeszedł, jednak kiedy widzi pewną kobietę, której chce pomóc, od razu coś go do niej ciągnie. Tara go ciągnie, jednak nie będzie łatwo przebić się przez jej mur. Nie będzie łatwo, ją do siebie przekonać, szczególnie kiedy oboje są samotni, zagubieni i szukają czegoś więcej, aniżeli przelotnego romansu.

Przede wszystkim książka ma przesłanie, aby nigdy się nie poddawać i wierzyć, że nawet jeżeli nie jesteśmy dla kogoś całym światem, to przede wszystkim musimy wierzyć w siebie i swoją moc. Może jeszcze nie trafiliśmy na człowieka, który będzie dla nas idealny, który jest dla nas drugą częścią jabłka.

Historia Tary i Erica pokazuje, że na miłość nigdy nie jest za późno, i jeżeli się o czymś marzy, to kiedyś się to spełni. Czasami do szczęścia wystarczy niewiele.

Jest to przede wszystkim klimatyczna, ciepła, zimowa historia, która rozbudzi Wasze serca i sprawi, że zakiełkuje w nich nadzieja. Miłość czasami daje siłę i motywacje do tego…aby żyć.

Jest to spokojniejsze, delikatniejsze i subtelniejsze wcielenie Anny Wolf, która z reguły przyzwyczaiła nas do zwrotów akcji i mocnej fabuły. Tutaj jest inaczej. Ale jakże uroczo i sympatycznie. Idealna na zimowe wieczory z kubkiem herbaty.

Nie jest tajemnicą, że książki Anny Wolf bierzemy zawsze i w ciemno. Jest to jedna z niewielu autorek, której twórczości ufamy bezgranicznie. I tym razem się nie zawiodłyśmy.
Zimowe serca to najnowsza książka Anny Wolf. Jest to pojedynka, inaczej ujmując autorka stworzyła tylko jeden tom. Historia rozegra się na ponad 200 stronach i na nich zakończy. Musimy wspomnieć o okładce. Skradła ona nasze, może nie zimowe, serca. Subtelna, delikatna i zimowa… i również taka jest ta książka. Czego chcieć więcej?
Czy można powrócić do życia i zostać kimś innym? Można. Jednak czasami przeszłość mimo wszystko ciągnie się za nami i nie chce odpuścić. Nasz bohater przekonuję się o tym bardzo szybko. Nie można od życia wymagać by wymazało grzechy przeszłości. Jednak przyszłość nie powinna ich oceniać gdy teraźniejszość to zaakceptowała. Erick jest byłym skazanym, który po wyjściu na wolność chce żyć normalnie. Pracuje, remontuje dom i do szczęścia brakuje mu niewiele. Miłości.
Wprawdzie nie można naprawić wszystkiego, jednak można spróbować zacząć od nowa. W przeszłości dostał szansę od losu, przeżył wypadek samochodowy, druga taka szansa może się już nie powtórzyć...
Cierpienie może złamać lub wzmocnić. I Tara jest tego doskonałym przykładem. Anna poruszyła bardzo trudny temat. Przemoc w rodzinie a zwłaszcza przemoc wobec kobiet. Nie jest to opis drastyczny jednak samo wskazanie problemu pokazuję, że jest on obecny wokół nas.
W zimowych sercach poznajemy inną odsłonę Anny jako pisarki. To nie są przystojni i bogaci gangsterzy. Krew nie płynie zewsząd. Jest subtelność i delikatność. Autorka pozwala nam przenieść się do zimowej scenerii by przez chwile nasze serduszka zmarzły. Nie bójcie się ten stan nie potrwa zbyt długo. Roztopi je fabuła przepełniona uczuciami i emocjami. Wprawdzie może i te dwa serca będą zimowe, jednak nie pozostaną zimne.
Kreacja bohaterów, oraz stworzenie im naprawdę ciężkich chwil, spowodowało, że bardzo kibicowałyśmy tym dwojgu i trzymałyśmy za nich kciuki. W każdej historii musi być również ten zły, który będzie sprowadzał kłopoty i mieszał w szczęściu naszych bohaterów. Tu również tak było. Mamy tu kilka osób, które od początku obdarzyłyśmy uczuciami nienawiści. Tarę i Ericka za to polubiłyśmy od samego początku. Metamorfoza głównego bohatera i chęć zmiany była tu bardzo wyraźna, tak samo jak postawa Tary, która pokazała, że kobieta ma prawo do szczęścia tylko musi być silna i twarda.
Bardzo kobieca, emocjonalna historia. Pełna miłości i pragnienia z posiadania szczęśliwej rodziny, do tego kilka nieoczekiwanych zdarzeń i wyszło znakomicie.
Gwarantujemy, że ta historia rozgrzeje Wasze zimowe serca ❤