Szczerze przyznam, że nie spodziewałem się zbyt wiele po tej książce, bo była to dla mnie pierwsza okazja, aby poznać sposób pisania Chmielarza.... Jakie miłe zaskoczenie mnie spotkało, kiedy zacząłem zagłębiać się w historię kreowaną na kartach tej powieści! Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak taka z pozoru prosta historia potrafi wciągnąć bez reszty! Dobrze opowiedziana i zręcznie poprowadzona fabuła sprawiają, że czytelnik jest zaciekawiony, co wydarzyło się na jednej z mazurskich wsi. "Wyrwa" - to tak naprawdę opowieść o tym, jak po stracie kogoś bliskiego zostajemy pozbawieni ważnej części naszego życia i jak bardzo staramy się uzupełnić wszystkie pustki, które śmierć tej osoby po sobie pozostawia. W tym przypadku nie są to jednak miłe wspomnienia o dobrej żonie, ponieważ główny bohater (który zostaje sam z córeczką, kiedy jego żona ginie w wypadku), odkrywa coraz to więcej szczegółów, które doprowadzają go aż w centrum malowniczych mazur, gdzie nieszczęśliwie skończyła jego żona. To, co udaje mu się odkryć - przytłacza go i pozbawia gruntu pod stopami. Musi on być jednak na tyle silny emocjonalnie, aby doprowadzić całą sprawę do końca i odnaleźć wszystkie informacje, które wypełnią mu obraz jego żony w głowie - obraz prawdziwy, a nie ten, który miał okazję poznać. Wykreowane postaci sprawiają wrażenie osób "z krwi i kości". Czytając tę pozycję, mamy okazję poznać historię nie tylko Macieja Tomskiego (główny bohater/narrator), ale również innych ludzi, którzy mieli wpływ na Janinę w ostatnim etapie jej życia. Dużym plusem było też dla mnie to, że konstrukcja książki jest taka, że rozdziały mają maksymalnie po 10 stron, a jeden segment (na które podzielona jest książka) to jakieś 5 rozdziałów. Dzięki temu, jakoś tak szybko mi się to czytało. Polecam serdecznie wszystkim!

Lubię poznawać bohaterów, których to codzienne życie się z zaskoczenia nieco komplikuje. Niby dobrze się z pozoru na co dzień znają, a okazuje się jednak, że nie znasz ich, a jedynie odkrywasz ich po dokładnym zagłębieniu się w ich przebytą wspólną historię życiową.

Na to jestem przygotowana szczególnie zawsze w książkach Pana Wojciecha Chmielarza, który to i tym razem zabiera nas w niezwykłą podróż dającą wiele do myślenia, a może uświadomić nas, że życie nadal trwa, a jedynie potrzeba poszukać tego właściwego rozwiązania i zapytać się dlaczego?, po co?, jak?, czy udałoby się tego wszystkiego uniknąć, a jeśli tak to w jaki sposób?

Tym razem przed takim wyzwaniem stawia nas Pan Wojciech Chmielarz w thrillerze psychologicznym pt. '' Wyrwa'', w której to nie zabrakło mu pomysłowości na opisanie moim zdaniem historii o utracie, bólu i niedowierzaniu, że drugiej osoby już nie ma i bohater nieświadomy tej zwyczajnej normalnej codzienności, którą czuł, mając ją, kiedy była przy nim ukochana osoba.

To, co czuje, w danym momencie główny bohater nie da się opisać w jednym zdaniu, lecz w kilku.

Właściwie on również toczy walkę sam ze sobą, aby, się nie załamać, aby, być silnym w przetrwaniu tego stworzył w relacji małżeńskiej przez 12 lat.

Przyznam, że od pierwszego czytanego przeze mnie rozdziału zapragnęłam głębiej zapoznawać w tę niezwykłą przedstawioną historię przez jej autora Pana Wojciecha Chmielarza, która to z każdą zapisaną stroną wciągała w pewien wir ludzkich problemów, a w tym biegania za tym, aby życie bohaterów toczyło się dobrze i nic w nim nie brakowało.

Zadawałam sobie pytania z każdym czytanym rozdziałem czy ten nowy styl pisarstwa Pana Wojciecha Chmielarza mi odpowiadał, co mi dało poznawanie go na nowo oraz jego bohaterów, którzy nie zawsze wiedzieli, co mają powiedzieć, jak się zachować w danej chwili, kiedy pojawiały się dramaty, kłamstwa i czy ja też podobnie bym w ten sposób reagowała, jak oni ?

Odnosiłam momentami takie wrażenie, że czytając, tę książkę poznaję inny świat autora, w którym chce pokazać nam Czytelnikom drugą stronę medalu swojego kunsztu pisania i ukazać ją, w taki sposób, że tworząc, innego nowego bohatera niż zwykle tworzył, chce udowodnić, że są pośród nas tacy niezwykli ludzie, którzy jednak żyją swoim życiem, dążą do celu, poszukują stale czegoś nowego, w świecie, w którym myśleli, że mają to, kochają się, a jednak czegoś brakuje.

Cieszę się, że mogłam, spędzić miło czas czytając tę książkę, w której to każdy znajdzie coś dla siebie i można wyciągnąć wiele wniosków na podstawie wielu niespodziewanych sytuacji, w których znajdowali się bohaterowie.

Polecam przeczytać ten thriller psychologiczny.

„Wyrwa” potrafi wyrwać z butów! Ostra i pełna niepokoju literatura, dobra nie tylko dla miłośników powieści kryminalnej.

Zrozpaczony wdowiec na własną rękę próbuje poznać prawdę o tajemniczym wypadku swojej żony – motyw już nieraz ogrywany, ale zrealizowany dość oryginalnie, ze skupieniem na wewnętrznych przeżyciach głównego bohatera. Jeśli zależy Wam głównie na wątkach kryminalnych i rozrywce, możecie być rozczarowani. Jesli tak jak ja szukacie w literaturze (nawet tej rozrywkowej) czegoś więcej, okazji do refleksji nad sobą albo otaczającym światem, to przeczytajcie koniecznie.

Ciągle mimowolnie zaliczam pana Chmielarza do pisarzy kryminalnych, a on już od dawna przekracza ramy gatunkowe i odważnie sięga do wątków obyczajowych, społecznych, psychologicznych. Ogromnie cenię takich twórców, którzy nie odcinają kuponów od pierwszych sukcesów, ale stale się rozwijają i szukają czegoś nowego. Poza tym Chmielarz ma świetny styl i spostrzegawczość, świetnie oddaje polskie realia. Dla mnie to obecnie jeden z najlepszych polskich autorów.

Coś dla fanów prowadzenia śledztw i zbierania tropów prowadzących do szokujących wyjaśnień. Jeśli lubicie kryminały lub mocne thrillery, sprawdźcie nową książkę Chmielarza.

Świetnie opisana postać głównego bohatera i jego emocje po stracie żony, lęku o samotne wychowanie dzieci. Chwilami aż ciarki przebiegają po plecach, gdy wraz z nim uświadamiamy sobie pewne fakty i odczucia. Wątek kryminalny trochę mnie rozczarował, było go za mało w stosunku do psychologicznych aspektów fabuły. Ale to jedyny minus.

Bardzo lubię książki Chmielarza, chociaż serię o Mortce czy książki gliwickie darzę większym sentymentem. Chyba wolę jak najwięcej kryminału w kryminale, a w ostatnich książkach autor skręca coraz bardziej ku wątkom obyczajowym, psychologicznym. Jednak koniec końców talent literacki zawsze się broni i tą książkę, jak i wszystkie inne książki Chmielarza mogę zdecydowanie polecić.

Podwójne życie, a może coś innego? Czego dowie się mężczyzna w żałobie o swojej zmarłej niedawno żonie? Odpowiedź może zaskoczyć, jeśli tylko potraficie wytrzymać mocne napięcie i lubicie akcję, która powoli odkrywa wszystkie swoje karty.

Ciekawie zbudowana książka z pogranicza kryminału i powieści obyczajowej, przede wszystkim świetnie napisana. Pan Wojciech ma dobre wyczucie języka, jego dialogi brzmią lekko i autentycznie, bohaterowie mają prawdziwe charaktery i zmieniają się na skutek kolejnych wydarzeń, nie tkwią w raz przypisanej im roli. Wielkie brawa dla autora, na pewno będę śledzić z zainteresowaniem jego dalszą karierę.

Ta książka boleśnie uświadamia, że nic nie jest dane nam raz na zawsze i nawet najbardziej poukładane życie może w jednej chwili się zawalić. Zagadka kryminalna przeplata się z historią Maćka, który stracił żone w wypadku samochodowym, na domiar złego w miejscu, w którym właściwie nie powinno jej nie być. Równolegle z dochodzeniem śledzimy etapy żałoby bohatera, emocje po odkryciu, że jego życie nie było tak naprawdę tym, co sądził na jego temat. Polecam, to coś innego niż tradycyjne kryminały.

„Wyrwa” to opowieść o sekretach rodzinnych podana w formie typowej dla thrillera. Warto zwrócić uwagę, jeśli lubi się trzymające w napięciu opowieści, w których nie brak szokujących zwrotów akcji.

Czytam książki Chmielarza właściwie od debiutu i jestem pod wielkim wrażeniem jego rozwoju. Pierwsze części cyklu o komisarzu Mortce to były proste kryminały, wciągające, ale dość przewidywalne. Z czasem było coraz ciekawiej, a „Rana” czy właśnie „Wyrwa” to już wielowątkowe, pełnokrwiste powieści poruszające trudne tematy, w tym przypadku relacje w małżeństwie. Do tego dochodzą wyraziści bohaterowie, lekkie pióro i mamy powieść idealną!