5.0
2022-12-18Recenzja zweryfikowana „Trzeba być wiernym wobec siebie, choć to nie jest łatwe, bo rodzi lęk, czy się kogoś nie zawiedzie, nie zrani”. Z przyjemnością ponownie przeniosłam się do Nieznajomki, niewielkiej wioski ukrytej w górach. Zima powoli odpuszcza, wiosna stopniowo budzi się do życia. Drugi tom – „Uzdrowicielka” zostawił mnie w dużej niepewności, jak dalej potoczą się losy naszych dobrych znajomych? Przed nimi poważne wybory, które będą miały wpływ na ich dalsze życie. Zosią targają wątpliwości, czuje się zobowiązana wobec Alexa. Trudno jest wybrać, tak by czuć zadowolenie i nikogo nie skrzywdzić. Mariusz przeżywa trudne chwile w swoim przytulisku, jego siostra stanie przed trudnym wyborem. Teo będzie musiał się zmierzyć z własną przeszłością i swoją chorobą. Czy w końcu wraz z nastaniem wiosny, zaświeci dla nich słońce? Opowiedziana historia niesie ukojenie, wyciszenie i radość, jest otulona pięknem natury. Akcja powieści toczy się niespiesznie, wzbudza ogromną ciekawość. Fabuła dopracowana w każdym szczególe zabiera nas w miejsce, gdzie życie toczy się zupełnie innym rytmem, z daleka od miejskiego gwaru i pędu życia. Pani Agnieszka ma niesamowicie lekkie, barwne, wnikliwe pióro. Ciekawie ukazani bohaterowie, to zwykli ludzie, pełni wewnętrznego ciepła, nieidealni, mają swoje marzenia, pragnienia i życiowe doświadczenia. Zośkę polubiłam od razu, to serdeczna, samotna, wrażliwa, empatyczna, młoda kobieta. Na dobre rozgościła się w Nieznajomce, została serdecznie przyjęta przez jej mieszkańców. Ma masę wątpliwości, próbuje być ze sobą bardzo szczera. Mariusz to człowiek, który kocha wszystkie stworzenia i otaczającą go przyrodę. W tej niewielkiej miejscowości, z dala od szlaków górskich znalazł swoje miejsce na ziemi. Czy znajdzie i miłość? Życie często zaskakuje swoją przewrotnością. Czasami po bolesnych przeżyciach trudno jest znaleźć w nim sens i radość. Autorka porusza szereg trudnych problemów, które mogą się stać udziałem każdego z nas. Umiejętność zatrzymania się, zrozumienia, pogodzenia się z tym, co niesie życie. Wsłuchanie się w siebie i w swoje serce. Piękno prawdziwej przyjaźni, ludzka bezinteresowność, szukanie swojego miejsca na ziemi, a obok ludzka zawiść i zazdrość. Podejmowanie decyzji, wolność wyboru, szacunek i zrozumienie. Miłość, jej różne oblicza, uczucie, które rozwija się bardzo powoli. Czy Zosia i Mariusz będą razem? Przyjemna, ciepła, mądra, zwyczajna i jednocześnie niezwykła opowieść. Blaski i cienie zwykłego życia. Niesie emocje, wyciszenie, nadzieję i zmusza to refleksji, co tak naprawdę jest w życiu ważne. Radziłabym czytać w kolejności chronologicznej. Serdecznie polecam całą serię.
