Wrzask

„Znała chwile, w których wewnętrzny krzyk rozsadzał jej bębenki, a wtedy była gotowa pokruszyć świat na kawałki, by go zagłuszyć. Zatrzymać wrzask”

„Wrzask” Izabeli Janiszewskiej to historia dziennikarki i śledczego - dwojga zdeterminowanych i konsekwentnych w swoich działaniach bohaterów. Larysa Luboń to niezależna reporterka, która wpada na trop sponsora sadysty. Rozpoczyna swoje prywatne śledztwo i angażuje się w nie do tego stopnia, że jest w stanie poświęcić swoje zdrowie i życie, by odkryć prawdę o bogatym tyranie. Bruno Wilczyński to specyficzny w swoich działaniach śledczy, który badając sprawę samobójstwa młodej dziewczyny odkrywa, że jej śmierć bardzo przypomina mu inne śledztwo z przeszłości, w które był prywatnie i emocjonalnie zaangażowany. Z pozoru dwa różne przestępstwa stają się pogonią za jednym człowiekiem, którego przeszłość stworzyła „niewidzialnym”.
To moje kolejne spotkanie z twórczością Pani Izabeli. Udane tak jak poprzednie. Ciekawa fabuła, która „wkręca” czytelnika od samego początku. Postacie o zapędach autodestrukcyjnych z barwną, mroczną przeszłością, których irracjonalne nieraz zachowania mają swoje usprawiedliwienie w problemach natury emocjonalnej bohaterów. Książka pełna jest również zabawnych dialogów, nie zawsze zgodnych z poczuciem humoru czytelnika, ale przecież jeszcze się taki nie urodził co by wszystkim dogodził ;) Zakończenie zaskakujące i (dla mnie) nieprzewidywalne. Mnie historia Larysy i Bruna wciągnęła i na pewno sięgnę po kolejną część.