Wiosna w Przytulnej

~"WIOSNA W PRZYTULNEJ" Katarzyny Michalak to kolejna przeurocza powieść, która w ostatnim czasie trafiła w moje ręce, otulając moją osobę niczym milutki ciepły kocyk. ~Niezwykle prawdziwa, słodko - gorzka, rozkoszna, czuła, momentami nawet przezabawna historia kochającej się, zawsze wspierającej rodziny Gawroszków. "Famili", która ma swoje zasady, tajemnice, sekrety, marzenia a nawet tradycje. Jedną z nich jest chociażby słynna litera A. To właśnie ta litera rządzi w rodzinie Gawroszków, gdyż wszystkie imiona zaczynają się na pierwszą literę alfabetu (nawet osób dochodzących do rodu) Pewnego dnia rodzinną sielankę burzy informacja o spadku... Alicja, żona Andrzeja rzekomo odziedziczyła przedwojenną Willę w Przytulnej, w Zalesiu Górnym, po zmarłej ciotce o której wcześniej nikt nie słyszał. Kiedy nadchodzi dzień przeprowadzki i podjęcia ostatecznej decyzji o zmianie dotychczasowego rodzinnego życia, okazuje się, że każdy z domowników skrywa jakieś tajemnice. Bo i skąd chociażby ledwo wiążąca koniec z końcem rodzina posiada fortunę na odbudowę starego pałacu w którym wszystko wymaga remontu? Jakby tego było mało do domu powraca jeden z bliźniaków, syn marnotrawny, Azja który zniknął na trzy lata. Czy wrócił na stałe? Czy kolejny raz przysporzy rodzinie nowych problemów? Czy rodzina się pogodzi? Czy jest dla nich jeszcze druga szansa na odbudowanie rodzinnego zaufania? Skąd tak naprawdę wziął się spadek? ~Wiedziałam, że i tym razem autorka stanie na wysokości zadania i zaskoczy mnie ciekawą niezwykle czułą, dojrzałą historią. ~Kolejny raz dostałam wyborną, emocjonującą, pełną skrytych marzeń, powieść, która od początku swej historii wciągnęła mnie do życia niezwykłej rodziny Gawroszków. Rodziny prawdziwej, nie idealnej popełniającej błędy, w której każdy z domowników był "po coś" pełniąc ważną funkcję w całej opowieści. To właśnie dzięki przemyślanej, "żywej" kreacji postaci, konfliktów rodzinnych, naturalnych emocji, nieoczekiwanych zwrotów akcji, tajemnic, sekretów, ogromnej dawki miłości, partnerstwa, przyjaźni losy bohaterów śledzi się wręcz z zapartym tchem, a słowo prawdziwy Dom - nabiera spektakularnego znaczenia! ~ Dlatego jeśli lubisz wielowymiarowe, wartościowe, otulające, pełne emocji, refleksji, dobrego humoru i wiosennej nuty historie nie mogłaś/es trafić lepiej! Ja ze swej strony już nie nie mogę doczekać dalszych losów rodziny Gawroszków (rodziny w której również występują bliźniaki) czyli "Lato w Przytulnej" Polecam

„Wiosna w Przytulnej” to pierwsza część kolejnej, dobrze zapowiadającej się sagi.
Alicja Gawrosz oznajmiła pewnego dnia swojej rodzinie, że dostała spadek od swojej dalekiej krewnej. Jest to willa w Zalesiu Górnym. Wszyscy byli bardzo zaskoczeniu kim jest tajemnicza krewna, skoro Alicja nie miała swojej rodziny. Rodzina Gawroszów mieszkała do tej pory na ostatnim piętrze 10-piętrowego bloku. Kobieta zawsze marzyła o własnym domku z ogrodem. Gdy wraz z mężem, Andrzejem pojechali do Zalesia, okazało się, że to nie willa, a ruina, w którą trzeba dużo pieniędzy zainwestować, by można w niej zamieszkać. Jak się okazuje Alicja ma i na remont pieniądze. Skąd?
Alicja i Andrzej mają czwórkę dzieci. Wszystkie imiona w tej rodzinie, łącznie z dziadkami, rozpoczynają się tą samą literą. Najstarszy syn, Azja po kłótni z ojcem uciekł i nikt wiedział, gdzie przebywa przez ostatnie trzy lata. Gdy wrócił stał się trochę innym człowiekiem. Gdzie był przez te lata i co robił?
Pani Kasia po raz kolejny przekazuje w ręce czytelnika wspaniałą książkę, która dostarczy wielu emocji. Będą momenty gdy na naszych ustach zagości uśmiech, ale również poczujemy strach i napięcie związane z tym, co widział Azja. Autorka poprzez świetnie wykreowane postacie pokazała, że słowo „Dom” to nie tylko budynek. Ma ono wiele znaczeń. Książkę czyta się ją bardzo szybko, nie ze względu na gabaryty, ale ze względu na lekkie pióro autorki oraz ze względu na te wszystkie rodzinne sekrety, które z każda stroną mnożą się. Właściwie każda z osób coś ukrywa. Moja ulubioną postacią stał się Azja. Krnąbrny, trudny, ale cała duszą oddany tym, których kocha. Tylko jemu powierzyła swoją tajemnicę jego siostra. Bała się, że inni potępią ją lub odwrócą się od niej. I ja na jej miejscu również jego wybrałabym. Polecam!

O tej książce myślałam cały czas. Podczas zabawy z dzieckiem, przy zmywaniu naczyń, gotowania obiadu, sprzątaniu… nie mogłam się doczekać momentu, aż do niej wrócę.

Zawsze marzyłam o małym domku najlepiej na przedmieściach, ta historia sprawiła, że teraz pragnę tego dwa razy bardziej. Ruina, która stanie się dla kogoś azylem, bezpiecznym miejscem do którego aż chce się wracać… W ogóle podczas czytania tej książki tak bardzo chciałabym żeby była już wiosna!

Mnie bardzo łatwo jest zachęcić. Wystarczy ciekawa, niebanalna okładka, piękne wstawki przy rozdziałach i jestem kupiona. Oczywiście pół żartem, pół serio. Tutaj wszystko się zgadzało. Do tego większa czcionka, która ułatwia czytanie.

Coś co bardzo mi się podobało (oprócz ukrytych tajemnic) to bohaterowie, a dokładniej ich charaktery. Strasznie lubię jeśli ludzie (a tym bardziej młodzi) są tak oddani rodzinie i ze sobą zżyci. Śmieszne zagranie z tradycją by każdy bohater miał zarówno swoje imię jak i imię drugiej połówki zaczynające się na literę A… jeszcze się z czymś takim nie spotkałam. Stąd mamy bohaterów: Apolonia, Antoni, Andrzej, Alicja, Azja, Ariel, Ada, Amelia, Albert… ciekawe, ciekawe. I jak na początku myślałam, że to najgorszy możliwy pomysł bo zaraz się pogubię… tak, bawiłam się świetnie.

Nie mam zastrzeżeń do tej książki, pani Katarzyna w swoich powieściach zawiera tyle emocji, miłości, że przez książkę się płynie. Bardzo lubię takie lekkie książki (lekkie ale z jakimś przesłaniem), które mają w sobie nutkę tajemniczości która nie pozwala o sobie zapomnieć. Czekam na następne tomy, bo ten zakończył się tak, że… głowa mała! Polecam serdecznie! Zawsze jak widzę zapowiedź książki autorki to zacieram ręce i nie mogę się doczekać, jest to idealne odreagowanie na takie ciężkie thrillery i mafijne historie które czytam częściej. Jeśli ktoś jakimś cudem nie zna autorki to serdecznie polecam!

"Wiosna w Przytulnej" to pierwsza książka sagi Przytulnej Katarzyny Michalak. Bardzo mi się spodobała ta książka, zwłaszcza dlatego, że aktualnie jest marzec, i klimat książki mega odpowiada tej porze. Historia opowiada o rodzinie Gawrosz. Ta rodzina sprawia wrażenie idealnej kochającej się nawzajem polskiej rodziny średniej klasy, ale to oczywiście tylko pozory, każdy z nich skrywa wiele tajemnic. W skład rodziny wchodzą mąż i żona, ich czwórka dzieci, babcia z dziadkiem, no i oczywiście wujek. Alicja "dostaje w spadku" dużą posesję, zwaną "Willa Przytulna" od dalekiej krewnej, o której nikt wcześniej nie wiedział. W momencie, kiedy wszyscy domownicy przekonani, że ona sprzeda tę ruinę, kobieta jednak postanawia wyremontować przytulną i przeprowadzić się tam całą rodziną. Oczywiście remont takiego starego i ogromnego domu wymaga wielkich wkładów finansowych, które rodzina Gawrosz nie posiada. Ale Alicja skrywa swoje sekrety i ma pieniądze z niewiadomych źródeł nie tylko na remont domu, ale i na inne drogie zachcianki. Tajemnice przed rodziną ukrywa jednak nie tylko Alicja, każdy z domowników ma swoje własne mroczne sekrety. Jeszcze jedna postać, która mnie bardzo zaintrygowała — to starszy syn Gawroszów, Azja. Który uciekł z rodzinnego domu 3 lata temu i nagle postanawia wrócić i pogodzić się z rodziną. Jest to bohater z mnóstwem problemów psychologicznych, z którymi już nie radzi sobie sam. W książce poruszano wiele poważnych i dość kontrowersyjnych tematów dotyczących problemów rodzinnych. Dlatego uważam, iż będzie ona najlepsza dla miłośników literatury obyczajowej powyżej 18 roku życia, ze względu na sporą ilość "spicy" scen. Osobiście mi bardzo przypadła ta książka do gustu i z pewnością sięgnę po "Lato w Przytulnej" jak tylko będzie dostępna.

Rodzina Gawroszów to rodzice i czwórka dzieci, choć trudno nazwać je dziećmi, gdy chłopcy są już dorośli, a dziewczynki lada moment także przestaną być nastolatkami. Patrząc na nich z boku niczym się nie wyróżniają – Alicja i Andrzej pracują na etacie i od lat starają się związać koniec z końcem, by utrzymać dom. Ada i Amelia to bliźniaczki, które różnią się jak ogień i woda – jedna jest szalona i uwielbia kłócić się z braćmi, druga jest spokojna i nieco wycofana. Ariel i Azja to także bliźniacy, niepodobni do siebie nie tylko z charakteru. A cała czwórka pod jednym dachem to przepis na awantury, w końcu niełatwo jest dojść do porozumienia na skromnym metrażu warszawskiego mieszkania. I gdy wizja domu z ogrodem jawi się dla nich jako zbawienie… to okaże się, że zapoczątkuje ona ciąg wydarzeń, które wystawią tę rodzinę na jeszcze większą próbę niż dotychczas. Ale i zmusi do odkrycia swoich tajemnic, których, co zaskakujące, jest całkiem sporo.

„Wiosna w Przytulnej” to książka, która całkowicie mnie wciągnęła i naprawdę nie dała się jej odłożyć. Barwny portret szerokiej gamy bohaterów tej pozycji sprawił, że ani na chwilę nie można było się nudzić. Każdy członek rodziny Gawroszów, łącznie z seniorami rodu, jest wybitnie scharakteryzowany, a zarazem jedyny w swoim rodzaju. Każdy z nich skrywa swoje tajemnice, ale musi też mierzyć się z przeciwnościami losu, które wystawiają go na próbę. Tutaj humor miesza się ze łzami wzruszenia i niepokojem, i nic nie jest pewne, co do dalszego biegu wydarzeń. Jedyna stała w tej historii to ogromna miłość, jaka panuje w tej rodzinie, pomimo wszystko i na przekór wszystkiemu. Autorka, tworząc życiorysy kolejnych postaci, wprost idealnie pokazała całą paletę emocji i wyzwań, które stawia przed zwyczajnymi ludźmi życie. Porusza tu tematykę traumy, choroby, tego, jak przeszłość mocno wpływa na teraźniejszość, trudów charakteru prowadzących do pozornie błahych nieporozumień, które z czasem, niczym kula śnieżna nabierająca rozpędu, prowadząc do lawiny. To powieść o miłości, ale i jej poszukiwaniu, o znajdowaniu sposobu na siebie, spełnianiu marzeń, kłamstwach, nietrafionych wyborach, błędach – ich konsekwencjach i mierzeniu się z nimi, bezinteresownych uczuciach i bezkresnym wsparciu. Jestem wprost zauroczona sposobem pisania Autorki oraz jej pomysłem na tę serię i z niecierpliwością czekam na kolejny sezon w Przytulnej! Cudowna, pełna ciepła i mądrości książka o zwyczajnej, a jednak nie do końca tak sztampowej, jak można by to przewidzieć, rodzinie poleca się do przeczytania! Jednym tchem – zaręczam!

Cześć kochani. Wiosna jeszcze nie zawitała w przyrodzie, lecz za sprawą książki Wiosna w Przytulnej zdecydowanie zagości w Waszych domach. Najnowsza powieść Katarzyny Michalak opowiada o rodzinie Gawroszów. Jej członkowie są doprawdy niezwykli. Dziadkowie, rodzice i czworo ich dzieci dają się polubić od pierwszej strony. Wspierają się wzajemnie we wszystkim, mimo, że nie zawsze jest im łatwo a pieniędzy ledwie starcza na skromne życie. Wszystko zmienia się diametralnie w dniu w którym mama i żona- Alicja- polonistka z głową pełną marzeń oświadcza, że odziedziczyła przedwojenną willę- zwaną Przytulną- położoną w Zalesiu Górnym. Jakby mało było rewolucji jaką niesie za sobą przeprowadzka w nowe, nieznane miejsce do domu wraca skłócony z ojcem syn -Azja. Wieczny buntownik i outsider. Czy po powrocie chłopak zagmatwa rodzinne relacje jeszcze bardziej? A może będzie wprost przeciwnie? Co sprawiło, że młody mężczyzna odciął się od bliskich? Przekonacie się sami Poznajcie tych cudownych ludzi i pokochajcie ich tak jak ja. Doprawdy pisząc o tej książce nie wiem czym zachwycać się najpierw. Bohaterami, klimatem stworzonym przez autorkę czy może samą fabułą która pochłonęła mnie od pierwszego rozdziału. A zapewniam im dalej tym ciekawiej. Zakończenie sprawiło, że już nie mogę doczekać się kolejnych części tej iście magicznej serii. Jeśli szukacie lektury która wywołała na twarzy uśmiech a w sercu wzruszenie, zdecydowanie polecam Wam Sagę Przytulną.