Stosowanie środków przymusu bezpośredniego i/lub broni palnej to ingerencja w prawa i wolność jednostki, zagwarantowane jej przez konstytucję, jednak zdarza się, że nadchodzi moment, kiedy użycie broni czy przymusu jest niezbędne. Bezpieczeństwo ogółu musi wtedy przeważyć nad jednostkowym prawem do wolności. Dlatego uregulowanie stosowania wspomnianych, należy do jednych z najważniejszych obowiązków ustawodawców. W Polsce ustawą regulującą użycie broni i środków przymusu bezpośredniego, jest Ustawa z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. 2019, poz. 15. Tekst jednolity). Jednak interpretacja tego aktu prawnego nieraz wiąże się z problemami zarówno wśród funkcjonariuszy, jak i wśród zwykłych obywateli lub prawników.
Dlatego "Ustawa o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej", pozycja opublikowana przez wydawnictwo Difin, to publikacja przedstawiająca szczegółowy komentarz do Ustawy.
W książce znajduje się omówienie przepisów ogólnych , środków przymusu bezpośredniego, informacje o broni palnej oraz dokumentowaniu użycia i wykorzystania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej. W publikacji zawarte są również i omówione zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe.
Autorzy gruntownie przedstawili w niej wszystkie zawarte unormowania z interpretacyjnym opracowaniem wraz z istniejącym orzecznictwem. Pozycja skierowana jest do szerokiego grona odbiorców, bo zarówno funkcjonariusze służb mundurowych, osoby zajmujące się ochroną bezpieczeństwa i porządku na pewno będą zainteresowane interpretacją ustawy, natomiast dla osób ze środowisk prawnych i akademickich, przystępne omówienie ustawy i przepisów może być pomocą w przypadku interpretacji prawa.
"Ustawa o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej" opracowana została przez Pawła Łabuza - doktora nauk prawnych, absolwenta Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, oficera w stanie spoczynku Centralnego Biura Śledczego Policji; Irenę Malinowską - doktor nauk społecznych, absolwentkę Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, mediatorki sądowej przy Sądzie Okręgowym w Warszawie; Mariusza Michalskiego, doktora nauk prawnych, absolwenta Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Wszyscy autorzy są również autorami kilkudziesięciu innych publikacji naukowych, członkami Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego, Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego im. prof. Stanisława Batawii i wykładowcami akademickimi.