Transsyberyjska

9949 kilometrów po torach, 36 godzin na morzu, 130 lat historii

„Transsyberyjska. Drogą żelazną przez Rosję i dalej” to jedyna w swoim rodzaju kronika spełnienia marzeń. Myśli o przemierzeniu najsłynniejszej trasy kolejowej świata towarzyszyły Piotrowi Milewskiemu – z wykształcenia ekonomiście, z zawodu i zamiłowania pisarzowi, dziennikarzowi i fotografowi – nieustannie od wczesnych lat młodości. Dzięki wrażliwości, spostrzegawczości i talentowi reporterskiemu autora czytelnik niemalże wciela się w rolę jego towarzysza na pokładzie kultowego Transsibu.

Przekaz wrażeń zmysłowych jest tak sugestywny, że w trakcie lektury wręcz słychać turkot kół, czuć kołysanie wagonów, szczypiący smak taniej wódki i wątpliwie przyjemne zapachy wewnątrz przedziałów. Bezmiar jeziora Bajkał zapiera dech w piersiach, a obserwacja tamtejszych „dzikich dzieci” dodatkowo potęguje doznawane zdumienie.

W kolei transsyberyjskiej czas płynie na innych warunkach: przestają tu istnieć godziny i dni, a ich funkcję przejmują jednostki odległości i tablice informacyjne na kolejnych stacjach. Monotonia wielodniowej podróży skłania do zawierania nowych znajomości i słuchania zajmujących opowieści współpasażerów. Jest wśród nich szamanka z Buriacji – regionu, w którym nigdy nie wyzbyto się pradawnej rosyjskiej duchowości; weterani wojenni świętujący Dzień Zwycięstwa; biegacz długodystansowy, który po wykluczeniu ze startów poprzez uraz pracuje dorywczo w nocnym klubie jako tancerz erotyczny.

Pociąg pokonuje kolejne kilometry, a czytelnik wraz z autorem śledzi historię powstania Kolei Transsyberyjskiej. Historia ta nierozerwalnie łączy się z dziejami samej Rosji i całego świata. Rewolucja przemysłowa i związany z nią rozwój transportu kolejowego – tytułowych „żelaznych dróg” wyznaczyły ich nową erę; budowa Transsibu symbolicznie przypieczętowała potęgę Imperium Rosyjskiego i otworzyła je na świat w niespotykanym wcześniej stopniu.

Opisana w „Transsyberyjskiej. Drogą żelazną przez Rosję i dalej” podróż w głąb Syberii – miejsca, w którym bije serce rosyjskiej duszy – umożliwia Milewskiemu także bliższe poznanie i zrozumienie tożsamości współczesnej Rosji: podupadłej spadkobierczyni dawnego mocarstwa, targanej wewnętrznymi problemami, lecz mocnej bogatą tradycją i siłą ludzkich serc.