To, co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności niemożliwe do spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać

Książka dotyczy bardziej utraty miłości rodziców zwłaszcza w rodzinach wielodzietnych wiec jestem zawiedziona póki co dochodząc do połowy książki szkoda że nie ma książki w wersji elektronicznej bo słuchałoby się lepiej.

Z twórczością autorską Pani Judith Viorst nie miałam okazji jeszcze się do tej pory zapoznać.

Zainteresowałam się główną treścią zamieszczoną w nadanym książce tytule pt. '' To, co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności niemożliwe od spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać'', gdyż uważam, że jest on istotny, w co poniektórych płaszczyznach naszego życia odnoszę czasem wrażenie, że my zawartych w niej zagadnień nie do końca pojmujemy sens i logikę w pełnym i dosłownym ich znaczeniu.

Poruszone w tej oto książce zagadnienia przez autorkę są ważne, ponieważ my sami musimy o tym przekonać, co dla nas samych jest istotne, abyśmy mogli wiedzieć, co tak naprawdę czujemy, rozumiejąc główny podjęty przez nią temat.

Dla wielu z nas temat utraty może być trudny z tego względu, że w momencie zapoznania się z nim miałam ogromne oczekiwania czy będę na tyle silna, aby zrozumieć płynący z niej sam przekaz bądź też nie i wyciągnąć z niej odpowiednie wnioski, co mi dało jej przeczytanie i czy będę mogła ponownie do niej wrócić.

Każdy rozdział poprzedzony jest cytatem. Podoba mi się to z tego względu, że możemy poznać również myśli twórcze nieznanych mi do tej pory ich autorów.

Nie jest łatwo rozmawiać na temat utraty tego czegoś, co dla nas jest ważne i ma ogromne znaczenie, choć nie zawsze te tematy wzbudzają zainteresowanie, bo uświadamiają nam, że należy o tym nie myśleć i zapomnieć szybko o tym, bo życie toczy się nadal.

Książka ta składa się z 4 części, a w nich zamieszczone są 20 rozdziałów.

Autorka z użyciem języka zrozumiałego stara się przekazać swoją wiedzę oraz oprzeć ją na przykładach z życia codziennego.

W każdym z tych 20 rozdziałów znajdziemy temat, który to wzbudzi nasze zainteresowanie w kwestii trafnie ujętej przez autorkę, a doświadczenie do niej czerpała ona z życia, bo ono przynosi, nam wiele niespodzianek tych pozytywnych, aż po niespodziewanej utraty żyjąc, później z nadzieją na lepsze jutro.

Z przyjemnością będę do tej książki wracać.

Warto przeczytać tę książkę.

ANNA

Kiedy sięgasz po słowa mają uleczyć, takie nadajesz im znaczenie. Trzydzieści dwie liery alfabetu, znacznie więcej przecinków niż kropek mają dać ostateczne rozwiązanie. Antidotum na ciebie, której szukasz, poszukujesz na którejś ze stron.
Judith Viorst zabiera. Wbrew, przeciw, paradoksalnie wręcz. Odkrywasz, że aby ozdrowieć, musisz utracić - wewnętrze przekonania, schematy, nałożone kagańce by na końcu w tej stracie odnaleźć ulgę. I siebie.

Doskonała lektura, w moim przypadku pozwoliła uporządkować wiedze / intuicję i oswoić lęk przed puszczeniem tego co miało odejść.

Książka „To, co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności niemożliwe do spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać” to bardzo mądra pozycja, która zdecydowanie mocno daje do myślenia. Dawno żadna lektura tak bardzo nie skłoniła mnie do refleksji, do przemyśleń o  życiu, o tym co ans otacza. Chyba potrzebowałam takiego kopa. No i słowa autorki, ma ona naprawdę lekkie pióro, pisze mądrze i z sensem, no aż chce się czytać. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam.

Takich książek jak ta jest zdecydowanie za mało, albo inaczej takie książki powinny trafiać do jak największej ilości ludzi. Niby takie oczywiste, Że starta to rzecz z którą powinniśmy się pogodzić, która towarzyszy lub będzie nam towarzyszyć w życiu, a jednak niewielu ludzi zdaje sobie z tego sprawę. To pozycja, która uświadamia i do tego napisana jest pięknym językiem. Nie dziwię się, że ma takie szerokie grono sympatyków. Polecam gorąco.

Kupiłam za rada przyjaciółki. Była tak zachwycona,  więc nie mogłam sobie odmówić. Kupiłam i przeczytałam dosłownie ”na raz”. Jak  chyba nigdy żadnej książki. Zaczęłam popołudniu, skończyłam, z rana. Tak trudno było się oderwać. To książka, która zostanie z Wami na dłużej, do której będziecie chcieli wracać, która zrobi na Was ogromne wrażenie. Bynajmniej u mnie tak było. Polecam i z niecierpliwością czekam na jakąś kontynuacje, na kolejne inspiracje.

Wow, no jeśli miałabym w tym momencie podać najlepszą książkę jaką przeczytałam w  życiu, to byłaby to właśnie pozycja „To, co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności niemożliwe do spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać.” No po prostu geniusz w czystej postaci. Książka mądra, napisana przez mądra kobietę. Fajny język, piękna oprawa graficzna. Cena dość wysoka, ale za taką ilość odkrywczej wiedzy warto zapłacić. Uwierzcie mi, to inwestycja w Was samych. Polecam po stokroć.

To moim zdaniem doskonała pozycja na prezent dla każdego człowieka. Ciekawa, intrygująca i brutalnie, czasem bardzo brutalnie szczera. Wciąga jak szalona, a wszystko za sprawą lekkiego języka jakim posługuje się autorka. Nim się obejrzałam to byłam już na ostatnich stronach. Na pewno jeszcze nie raz, nie dwa razy do niej wrócę. To książka do której należy wracać, do której trzeba wracać. Szczególnie wtedy gdy zdarzy nam się jakaś tytułowa strata. Ta pozycja stanowi wtedy doskonałe pocieszenie i stawia na nogi.

To jedna ciekawszych książek jakie czytałam w tym roku. W zasadzie, to rzadko kiedy sięgam po takie pozycje. Z reguły wybieram horrory czy kryminały. A tą kupiłam za radą koleżanki z pracy i nie żałuję. Polecam czytać powoli i na spokojnie zastanawiać się na dtym, o czym pisze autorka. Naprawdę daje do myślenia. Oczywiście nie ze wszystkim się zgodzę, ale z większością na pewno. Obecnie za książkę zabrał się mój mąż i także jest pod wrażeniem. Także moi Kochani, nie pozostaje nam nic innego jak polecić z całego serducha.

Książeczka, którą przeczytałam w ulstra błyskawicznym tempie i do której na pewno jeszcze powrócę nie raz czy nie dwa razy. Książka, którą polecam każdemu kto nie może pogodzić się z perspektywą straty. Mowa tu o rozwodzie, rozstaniu, czy śmierci. A także o innych, bardziej błachych sprawach. Autor naprawdę fajnie wszystko wyjaśnia i nakierowuje nasze myślenie na właściwe tory.

Dobrze, że takie książki powstają i cieszę się ze na nią trafiłam, w zasadzie przypadkiem. Kupiłam, bo zaintrygował mnie tytuł. Wszystko jest tu mądrze napisane, niektóre rzeczy to oczywiście nic odkrywczego, ale autorka otwiera w niektórych momentach mocno oczy, szczególnie jeśli chodzi o starty bliskich, jeśli chodzi o śmierć. Te wątki wywarły na mnie szczególne wrażenie i dały do myślenia. Jeśli chcesz jakąś inspirującą lekturę,  to polecam.

Pozycja „To, co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności niemożliwe do spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać.” to książka, którą czytałam dwa razy. Pierwszy raz odrobinę na szybko, nie zastanawiając się do końca nad słowami autora. Drugi raz spokojnej i dopiero wtedy przekaz do mnie dotarł w stu procentach. Powiem tak, ta książka zastąpi z powodzeniem w niektórych kwestiach najlepszego psychobiologa. Polecam bardzo mocno.

Jeśli masz ochotę na bardziej ambitną lekturę, to z całego serducha polecam przeczytanie pozycji „To, co musimy utracić, czyli miłość, złudzenia, zależności niemożliwe do spełnienia oczekiwania, których każdy z nas musi się wyrzec, by móc wzrastać”. To książka która ma drugi dno. Polecam mocno skupić się na lekturze, czytać powoli, ale dokładnie bo autor naprawdę pisze serownie. Nie jest to lanie wody, ale konkretne przesłanie. Na mnie zrobiło to wrażenie.