Tatuażysta z Auschwitz.

Kolejna książka o tematyce obozowej, która wylądowała na mojej półce. Kolejna dawka wstrząsającej wiedzy, której jednak chyba wolałabym nie znać. Z drugiej strony warto znać historię, warto wiedzieć jak było i utwierdzić się w przekonaniu, że to nikt inny jak ludzie ludziom zgotowali ten nikczemny los. Historia głównego bohatera, tatuażysty który każdego dnia oznaczał setki osadzonych jest poruszająca, smutna, ale i budująca. Polecam.

Tatuażysta z Auschwitz to historia oparta na faktach, Głównym bohaterem jest Lale Sokołow, który tatuował w obozie koncentracyjnym więźniów Auchwitz. Ta praca dawała mu wiele swobody, której nie wykorzystywał w przyjemnych celach, ale aby pomagać innym osadzonym w obozie. Historia jest poruszająca, pokrzepiająca, długo nie mogłam otrząsnąć się po przeczytaniu tej pozycji. Autorka wykonała kawał dobrej roboty spisując wyznania Lalego, ale to tak naprawdę temu człowiekowi należy się największy szacunek i ukłon. Polecam.

Heather Morris to autorka, po której książki sięgam w ciemno. Ma ogromy talent do spisywania ludzkich wspomnień. Nie owija w bawełnę, nie nakłada cenzury, pisze jak jest. I mimo, iż historia tego tytułowego tautażysty – Lale Sokołowa jest wstrząsająca, to zarazem porusza. Daje wiarę w drugiego człowieka. Nie raz płakałam podczas czytania. Jednak uprzedzam, ze jest to bardziej książka dla ludzi o mocnych nerwach.

To już druga książka od Hether Morris, którą kupiłam. Bardzo lubię tą autorkę, sposób w jaki pisze. To dzięki niej zaczęłam lubić nowy gatunek literacki jakim jest literatura obozowa. Wcześniej zaczytywałam się jedynie w kryminałach, czy horrorach. A teraz dzięki takim właśnie pozycjom pragnę jak najbardziej zgłębić historię, naszą przeszłość, trudną, aczkolwiek z całą pewnością wartą uwagi. Polecam.

Obecnie na rynku jest bardzo dużo książek o tematyce obozowej. Jedne lepsze, inne gorsze. Jedne to literacka fikcja, a inne to drastycznie opisane prawdziwe ludzkie doświadczenia. Tutaj mamy taką mieszankę. Historia tatuażysty jest prawdziwa, ten człowiek istniał naprawdę, jednak jego życie autorka opisała w delikatniejszy sposób niż było naprawdę, dzięki czemu książka nada się do szerszego grona odbiorców. Ja osobiście bardzo polecam.

Przyjemna książka na kilka wolnych chwil. Jak to określiła moja znajoma "Romansidło z obozem w tle". Trudno się z tym nie zgodzić. Historia jakich wiele tylko miejsce, w którym wszystko się dzieje tworzy z niej coś wyjątkowego. Jeżeli szukacie przyjemnej miłosnej historii, to książkę jako najbardziej dla was. Nie można jej tylko traktować jak prozy historycznej.

Historia przedstawiona w książce jest bardzo poruszająca. Szkoda tylko, że realia, w których żyli bohaterowie nie są przedstawione w prawdziwy sposób. W obozach panowało istne piekło, a Lale żyje w nim jak w akademiku. Głównie przez to historia wydaje się nieprawdziwa. Cała reszta książki jest bardzo dobra. Czyta się ją przyjemnie i szybko.

Temat obozów koncentracyjnych jest bardzo trudny do opisania, zwłaszcza, gdy pośród wszechobecnej śmierci pojawia się miłość dwojga młodych ludzi. Książka pokazuje okrutne zycie i prace w obozie, a także uchyla wrota tego strasznego miejsca od nieco innej strony. Polecam.

Bardzo dobra książka. Opisana została w niej historia uczucia łączącego Litę i Galego. Niestety poznali się w bardzo niesprzyjających warunkach i ich miłość była narażona na wiele niebezpieczeństw. Autor pokazuje, że nawet w obozie koncentracyjnym miłość wygrywa, bo jest najwspanialszym uczuciem na ziemi. To lektura pełna wzruszeń, polecam.

To książka, obok której nie można przejść obojętnie. Wszystkie historie z obozem koncentracyjnym w tle są przeszywające, pobudzają do myślenia, wzruszają, bądź też przerażają. Mnie osobiście przedstawione uczucie między dwojgiem ludzi w obozie bardzo urzekło i dobrze mi się to czytało. Książka, mimo podjętej tematyki, jest dość „lekka”, więc bardzo polecam.

Ta lektura mną wstrząsnęła. Przedstawia autentyczną historię mężczyzny, który wypalał więźniom numery obozowe, a podczas pracy poznał dziewczyne, w której bardzo się zakochał. Re=zeczywistośc obozowa była bezlitosna, ale nie znaczyło to, ze ludzie nie mogli odnaleźć tam miłości. To przejmujaca opowieśc, warta przeczytania.

Interesuję się tematyką obozową, więc z chęcią sięgnęłam po tę książkę. Przedstawiona w niej historia rodzącej się w otoczeniu obozu koncentracyjnego miłości bardzo mi się spodobała. Czytało mi się bardzo szybko, ani chwili się nie nudziłam. Polecam.

„Tatuażysta z Auschwitz” to przejmujaca historia oparta na faktach. Przedstawia losy młodego chłopaka, który tatuował numery obozowe każdemu z więźniów. W książce zostało opisane uczucie dwojga młodych ludzi, którzy zakochują się w sobie mimo tak straszliwych okoliczności. Ta książka wielokrotnie sprawiałą, że miałam łzy w oczach, ale i tak polecam.

"Najpiękniejsza miłość w najgorszym miejscu"
Niesamowita osobowość Lalego , niesamowite historie o niezłomności ludzi (ja najbardziej poruszony byłem opowieścią o Cilce)
Po przeczytaniu trzeba trochę odpocząć , ciężko sobie wyobrazić że tak naprawdę było

''Tatuażysta z Auschwitz'' autorstwa Heather Morris to książka, która od samego początku zapoznawania się z losami głównego bohatera Lale Sokołow wywołuje emocje.

Walka o życie, miłość, dostrzeganie człowieczeństwa u każdego spotkanego człowieka to jest to, co odkrywamy, gdy zaprzyjaźniamy się z Lale.

Właściwie to całościowym przeczytaniu tej książki możemy zadać sobie pytanie:

Kim był tak naprawdę Lale Sokołow?

Tatuażysta, któremu nie był obojętny los więźniów, dzieci, kobiet.

Więźniowie, którzy tam trafiali nieznający swojego losu, posiadali jedynie wytatuowany numerek, byli bez imienia, ale za to mieli swoją godność, uczucia, mówili mało z obawy utraty życia. Obojętność wobec nich była na porządku dziennym. Jedynie ratowała ich z obozu ucieczka, ale należało być bardzo czujnym i sprytnym, aby nie zauważył ich strażnik.

Szczególnie spodobało mi się zachowanie Lale, który to potrafił szanować każdą kobietę, umiał okazać jej wdzięczność oraz nauczył swoją miłość dać możliwości do odkrywania smaku czekolady.

Pojawiały się również dramatyczne chwile, kiedy to Lale był świadkiem wielu niepotrzebnych śmierci wśród niemowląt, młodych mężczyzn, starszych ludzi. On sam nie krył przed sobą chwil słabości, gdyż miał dreszcze, w obawie, że on też zakończy swojego życia.

Do końca swojego życia Lale zachował swoje zasady, którymi się kierował.

Kochał, szanował, pracował. Nie zapominał o nikim.

Dzięki okazywanej przez mamę nauczył się być wytrwałym w dążeniu do upragnionego celu, jakim było poznać smak prawdziwej i poszukiwanej przez niego miłości.

Każdy z opisanych przez autorkę 28 rozdziałów przedstawiających historię, która wydarzyła się naprawdę, mającą swoje odzwierciedlenie w późniejszym życiu bohaterów, ale dzięki temu ujawnionej tajemnicy możemy przyjrzeć się, co wydarzyło się w Auschwitz i poza nim.

Polecam przeczytać tę książkę.

Ciężko opisać ta książkę / historię. Trzeba przeczytać. Historia Gity i Lalego to opowieść o wytrwałości, woli życia, poświęceniu, śmierci i miłości. Ich walka powinna być dla nas inspiracją do codziennego życia.