W wieku 35 lat wszczepiono mu rozrusznik serca. Przez 15 lat nadużywał alkoholu i narkotyków, organizm w końcu zastrajkował. Kiedy w końcu trafił do szpitala w krytycznym stanie, lekarze powiedzieli, że pozostało mu od sześciu dni do sześciu tygodni życia. Od tamtej pory minęło już wiele lat, w ciągu których urządzenie uratowało mu życie kilka razy. Tymi przemyśleniami rozpoczyna się niezwykła autobiografia jednego z największych rockowych gitarzystów naszych czasów Slasha.
Ten unikatowy pamiętnik to ostra jazda bez trzymanki. Wspomnienia Slasha wydają się być niezłą przeginką, ale to najprawdziwsza prawda. To prawdopodobnie najlepsza pozycja na rynku, która opowiada historię zespołu Guns N Roses od jego powstania, pierwsze lata działalności, po czasy triumfu. W czasie, kiedy nazwisko Axla Rose nie schodziło z nagłówków gazet, jego sympatyczny kolega po fachu Saul Hudson SLASH, dał się poznać zarówno, jako utalentowany gitarzysta, ale również człowiek ostro uzależniony od narkotyków. Kiedy przychodziło do imprez, wina, kobiet i śpiewu, Slash nigdy nie odmawiał. Nie wzbraniał się także przed kokainą, heroiną, extasy czy crackiem. To po prostu cud, że ten człowiek jeszcze żyje i teraz sam opowiada swoją wersję wydarzeń. Z kolei znakomity Anthony Bozza (autor między innymi autobiografii Tommyego Lee, dawny dziennikarz magazynu muzycznego Rolling Stone) zawsze pozostaje krok za Slashem, oddając mu głos, dzięki czemu książka nabiera niezwykle intymnego i bezpośredniego charakteru.
Slash był zaledwie ośmioletnim chłopcem, kiedy małżeństwo jego rodziców: Anglika Tonyego Hudsona i Afroamerykanki Oli Hudson, się rozpadło. Tym samym nie miał lekkiego dzieciństwa. Pomimo tego, że rodzice byli kochający i opiekuńczy, Slash cierpiał ogromnie, kursując między często pozbawionym środków do życia ojcem, domem matki oraz mieszkaniem babci. Muzyk szybko wyrósł na dzikiego i zbuntowanego nastolatka. W wieku trzynastu lat poznał na szkolnym dziedzińcu Stevena Adlera, dzięki któremu nauczył się grać na gitarze. Siedem lat później byli już w składzie jednego z największych rockowych zespołów.
Slash opowiada o swoich muzycznych inspiracjach, początkach grania. Szybko w jego życiu pojawia się seks, alkohol i narkotyki. Wspomina spotkanie z Axlem, który pewnego dnia zaproponował mu wspólne granie. Łączyło ich wiele spraw i wspólna praca wychodziła im świetnie, jednak od zawsze dzieliły ich wrodzone różnice charakterów. Opowiada o codziennych, intensywnych próbach, koncertach i wspinaczce na sam szczyt popularności. Slash stara się być dyplomatyczny, tworzy autobiografię, by wyrazić skruchę i wdzięczność, aby podziękować ludziom i publicznie przeprosić za swoje gorsze momenty w życiu. Jest bardzo ostrożny wokół tematu Axla, ujawnia bardzo mało osobistych informacji o tym skomplikowanym człowieku. Przytacza kilka anegdot z zastrzeżeniem, że Axl ma na pewno swoją własną wersję zdarzeń. Slash skupia się na sobie. Opowiada o licznych odwykach, ogromnym uzależnieniu w najgorszym stadium musiał się napić, by w ogóle wstać z łóżka. Przyznał, że był na odwyku nawet po zakończeniu pracy nad tą książką.
Slash to człowiek legenda. Jest zabawny, niezwykle szczery, zaskakuje na każdym kroku i nie zna żadnych granic. Jego autobiografia to spojrzenie na życie w nieokiełznanym Los Angeles od środka. To pozycja absolutnie obowiązkowa dla fanów Guns N Roses. Dla reszty, którzy pamiętają zespół z czasów swojego dzieciństwa, książka będzie zabawną i budzącą emocje podróżą w przeszłość.
