Maurycy to młody,litewski szlachcic,który mieszka razem z siostrą i ojcem w podupadłym majątku.Żyje w poczuciu winy,bowiem w chwili narodzin zmarła jego matka.Po śmierci ojca wyrusza do Wilna studiować na tamtejszym,znakomitym uniwersytecie,gdzie przeżywa fascynację pogańską słowiańszczyzną.W międzyczasie poznaje kobietę,która uosabia wszystko co kocha i to właśnie ona staje się miłością jego życia.
Tymczasem książę Adam Czartoryski chce wykorzystać przyjaźń z carem Aleksandrem dla dobra kraju i uniwersytetu.Czy jednak można być jednocześnie lojalnym dla obu stron?
Z kolei Tomasz Zan razem z przyjaciółmi zakładają Towarzystwo Filomatów,gdzie piszą wiersze i pragną kształtować wileńską młodzież.
Zaczyna rodzić się epoka romantyzmu.Pełna wzniosłych ideałów,głodu wiedzy i przede wszystkim niespełnionych uczuć...
Nie podoba się to carskiemu inkwizytorowi Mikołajowi Nowosilcowi,który robi wszystko,aby ukrócić swobody obywatelskie Polaków.

Cóż to była za wspaniała,intelektualna uczta!
Autorka bardzo zgrabnie wplotła w fikcyjną historię powstanie Towarzystwa.Możemy poznać Mickiewicza,Zana,którzy to przestają być sztywnymi postaciami o których uczymy się w szkole,a stają się wrażliwymi,młodymi ludźmi z pasją,marzeniami i uczuciowymi zawirowaniami.Bardzo to było pięknie i przystępnie napisane.Nie wiało nudą,lecz z kartki na kartkę czytelnik coraz głębiej oddychał atmosferą wileńskich uliczek.
To dzięki takim książkom historia tętni życiem i ma się ochotę chcieć wiedzieć więcej,dlatego jestem wdzięczna autorce za posłowie i bogatą bibliografię.
Nie musicie być pasjonatem historii,aby tę książkę przeczytać,bo to jest naprawdę lektura dla każdego i ja Wam ją ogromnie polecam!