Przekręt. Karuzela. Tom 3

Najlepsza książka jaką czytałam w tym roku. Wciąga od pierwszej strony aż po sam koniec. No a zakończenie? Takie jak kocham czyli zaskakujące, nietuzinkowe, sprawiające że czytelnik jest wbity w fotel a na twarzy widnieje wielkie WOW. Rzadko kiedy pisze się już takie książki. Polecam przede wszystkim kobietom. Paniom, które kochają kryminały przesycone erotyzmem. Autorka ma wyjątkowo lekkie pióro i dzięki temu książkę czyta się z zaparty tchem, genialnie. Majstersztyk!

Trzeci tom genialnej historii, do które jeszcze pewnie nie raz wrócę. To jeden z lepszych kryminałów jakie czytałam, ciągle coś się dzieje, a do tego wszystkie opisy szczegółowo nasycone nutkę erotyzmu. Książka kobieca, dla kobiet, idealna na długie jesienne wieczory z lampką wina. Gwarantuję, że jak już zaczniecie czytać, to nie sposób będzie się oderwać :) bynajmniej ja przepadłam, totalnie. Gratuluję autorce i czekam na więcej!

Czytałam z zapartym tchem od samego początku aż po pełen napięcia finał. Rewelacyjny tytuł na książkowy wieczór z lampką wina. Majstersztyk!

Lubię tą serię. W kolejnej części do „starych” bohaterów dołącza para nowych postaci – Bartek i Pola, którzy niejako prowadzą nas przez tą historię. Poza tym jest wszystko co pokochałam w poprzednich książkach Pauliny Świst – postacie z charakterem, namiętność, świetne dialogi, humor.

Trzeci tom kryminalno-romantycznego cyklu Karuzela. „Przekręt” trzyma poziom poprzednich części – wartka akcja, ciekawi bohaterowie, miłość, pożądanie i chciwość. Książkę czyta się szybko. Typowy, zgrabny czasoumilacz.

Uwielbiam książki Pauliny Świst nie tylko ze względu na intrygi kryminalne, ale przede wszystkim bogate opisy relacji między bohaterami, ich psychiki, emocji które przeżywają. Ta książka także pod tym względem nie zawqodzi. Szczególnie trafiła do mnie chemia między Polą i Torbickim, ich przyciąganie i odpychanie niesie całą fabułę. Jak zawsze u tej autorki w książce jest dużo wulgaryzmów i scen seksu, nie wszystkim to pasuje, ale każdemu polecam chociaż spróbować się wczytać. Warto!

Mega mi się podobało, przyjemnie patrzeć na rozwój warsztatu i wyobraźni Pani Świst :) W “Przekręcie” śledzimy losy znanych bohaterów, ale niektóre wątki i zwroty akcji zaskakują, aż miło. Dodatkowo jak zwykle u Świst mocne sceny erotyczne, śmiałe ale w pełni uzasadnione charakterami bohaterów i rozwojem wydarzeń. Zwróciło moją uwagę też nawiązanie do koronawirusa, myślę że wkrótce w książkach będziemy mieli tego wysyp :)

Polecam nie tylko fanom kryminałów, ale i romansów erotycznych w stylu Greya, bo sceny miłosne są tu gorące, oj gorące :P Nie czytałam poprzednich części, ale nie miałam problemu ze zrozumieniem fabuły, wiec można spokojnie sięgnąc w każdej chwili. Jestem bardzo zadowolona i na pewno przeczytam inne ksiązki Pani Pauliny.

Paulina Świst po prostu wymiata, kobiece kryminały często są ugrzecznione, a ona nie boi się ostrych scen czy soczystego przekleństwa tu i ówdzie :) 3 część Karuzeli podoba mi się najbardziej, uwielbiam wszystkich bohaterów, akcja pędzi przed siebie jak szalona. Polecam całą serię!

Kolejna książka Pauliny Świst za mną. To już trzeci tom serii Karuzela, "Przekręt". Muszę przyznać, że działo się tutaj całkiem sporo.

Tym razem poznajemy losy prokuratora Bartka Torbickiego oraz policjantki Poli Szydłowskiej. Tę parę łączyło już coś kiedyś w przeszłości, więc teraz nie pałają do siebie zbytnią sympatią. Akcja dzieje się głównie we Wrocławiu, gdyż "Zimny" i jego ekipa wpadają tam na trop prowadzący do szefów całej Sitwy. Okazuje się to naprawdę grubszą sprawą. Przy okazji nasi główni bohaterowie "zacieśniają" więzi. Oczywiście nie obędzie się bez nieporozumień. Czy w końcu wszystko się wyjaśni?

Autorka mnie nie zawiodła. Trzyma cały czas ten sam styl. Akcja pędzi jak Pendolino. Mnóstwo przekleństw oraz scen łóżkowych. Na początku ciężko było mi się połapać kto prowadzi narracje. W ogóle przez te dwie serię, które stworzyła autorka, pojawiło się wiele postaci i mam wrażenie, że wszyscy byli obecni w tej części. Nie mogłam się w tym połapać, bo po prostu nie pamiętałam wszystkich. Przeszkadzało mi jeszcze "śpiewanie" piosenek przez bohaterów, a głównie mężczyzn. To było dla mnie tak groteskowe, że kręciłam z niedowierzaniem głową. Jednakże książkę czytało się mega szybko, a autorka zostawiła sobie furtkę na kolejną serię, część? I mam wrażenie, że wracamy do początku. Pożyjemy, zobaczymy ?