Miłosierdzie Boże na wieki wysławiać będę

Ogłaszając Jubileuszowy Rok Miłosierdzia, papież Franciszek przypomniał całemu Kościołowi: Potrzebujemy nieustannie kontemplować tę tajemnicę miłosierdzia. Jest ona dla nas źródłem radości, ukojenia i pokoju. Jest warunkiem naszego zbawienia. Miłosierdzie: to jest słowo, które objawia Przenajświętszą Trójcę. Miłosierdzie: to najwyższy i ostateczny akt, w którym Bóg wychodzi nam na spotkanie. Miłosierdzie: jest podstawowym prawem, które mieszka w sercu każdego człowieka, gdy patrzy on szczerymi oczami na swojego brata, którego spotyka na drodze życia. Miłosierdzie: to droga, która łączy Boga z człowiekiem, ponieważ otwiera serce na nadzieję bycia kochanym na zawsze, pomimo ograniczeń naszego grzechu (Misericordiae vultus).
Kult miłosierdzia Bożego rozwija się bardzo szybko w naszych trudnych czasach. Do jego odkrycia i pogłębienia przyczynili się wielcy święci: św. Faustyna Kowalska, św. Jan Paweł II i bł. ks. Michał Sopoćko. Miłosierdzia Bożego doświadczamy w naszym życiu. Przychodzi ono do nas wraz z łaską przebaczenia grzechów, pokojem i cichą, wewnętrzną radością, jaką daje czynione i doznawane dobro. Miłosierdzie jest zarazem zadaniem każdego chrześcijanina. Jesteśmy więc wezwani do życia miłosierdziem, ponieważ to nam zostało najpierw udzielone miłosierdzie (Misericordiae vultus).