5.0
2025-04-12Recenzja zweryfikowana„Maciejka Gwizd” to szkolna tajemnica, której żaden dorosły nie zdoła rozwiązać. Na szczęście mam przy sobie drugą część książki, bo nie wytrzymałabym, czekając na kolejną. Dzisiejsza recenzja dotyczy pierwszego tomu przygód z Maciejką Gwizd autorstwa Joanny M. Chmielewskiej.
Życzę każdej szkole i uczniom, aby mieli przynajmniej jedną osobę tak wyjątkową jak nasza tytułowa Maciejka. Świat byłby lepszy! Jeśli myślisz, że szkoła to tylko lekcje, dzwonki i odpytywanie przy tablicy – jesteś w błędzie. Czasem wystarczy, że pojawi się ktoś nowy… Ktoś, kto nosi rude dredy, pracuje jako woźna i przychodzi do pracy z kotem. Właśnie wtedy zaczyna się coś więcej niż szkolna rutyna – zaczyna się przygoda.
„Maciejka Gwizd” to książka, która nie udaje, że dzieci niewiedzą, co się dzieje wokół nich. Wręcz przeciwnie – pokazuje, że mają świetną intuicję, są bystre, dociekliwe i gotowe rozwiązać nawet najbardziej zagmatwaną zagadkę. Głównym bohaterem tej historii jest Kuba – czwartoklasista z dużą wyobraźnią i sercem na właściwym miejscu. Jego partnerką w śledztwie zostaje Tosia – dziewczynka, która kocha pająki (serio!) i nie boi się zadawać trudnych pytań. Razem próbują odkryć, kim naprawdę jest tajemnicza Maciejka Gwizd i co się za nią kryje. A może to wszystko to tylko dziecięce fantazje…?
To, co wyróżnia tę książkę, to lekki, zabawny, ale jednocześnie mądry styl. Autorka pisze w sposób, który sprawia, że nie można oderwać się od lektury. Nawet jeśli książka leży na biurku i zerka do ciebie jednym okiem, a ty planujesz tylko „zajrzeć na chwilkę” – uwierz, ta chwilka zamienia się w całą przygodę. Dodatkowo nie brakuje tu ważnych tematów: jak radzić sobie z szantażem, dlaczego warto być sobą, jak pomagać zwierzętom i…że tabliczki mnożenia można się uczyć bez bólu głowy (tak, naprawdę! Sama nauczyłam tego swoją córkę).
Dla młodych czytelników to doskonała okazja, aby zobaczyć, że książki mogą być nie tylko szkolnym obowiązkiem, ale także sposobem na ucieczkę do świata, w którym dzieci mają głos, a dorośli mogą się sporo nauczyć. A dla rodziców? To przypomnienie, że czasem warto spojrzeć na świat oczami dziecka – a może nawet… zaprzyjaźnić się z woźną. Na uwagę zasługują również ilustracje Marcina Minora, które dodają tej historii uroku. Są zabawne, klimatyczne i idealnie współgrają z treścią.
Jeśli lubicie zagadki i szkolne tajemnice, wierzycie, że dzieci widzą więcej niż dorośli, cenicie przyjaźń, poczucie humoru i dobre serce, a także chcecie spędzić kilka godzin z książką, od której nie da się oderwać, to ta pozycja jest dla was. „Maciejka Gwizd” łączy wszystko, co najlepsze w literaturze dziecięcej i młodzieżowej – lekkość, ważne tematy, bohaterów, których się lubi od pierwszej strony, oraz fabułę, która naprawdę wciąga. A jeśli do tego dołożymy kota KarmeLa (tak, przez duże L) – to czego chcieć więcej?
