5.0
2024-07-23Recenzja zweryfikowanaCo wyróżnia powieści Małgorzaty Rogali? To, że nie ma w nich drastycznych opisów i wulgaryzmów, ale za to można w nich znaleźć interesującą i wciągającą intrygę kryminalną oraz wspaniałe zobrazowane tło obyczajowe.
Wszyscy wielbiciele bohaterów cykli Małgorzaty Rogali zapewne będą zaskoczeni nową bohaterką, bo kreacja tej postaci znacznie odbiega od tych, które można było spotkać w książkach autorki do tej pory. Celina jest zagubioną pełną lęków i traum młodą kobietą, której bardziej pasowałaby rola ofiary aniżeli detektywa, ale autorka zaryzykowała i stworzyła postać dziewczyny, którą się lubi i kibicuje od samego początku. Z ogromnym zainteresowaniem podąża się za nią i uczestniczy w śledztwie w nietypowej sprawie. „Kopia doskonała” to niecodzienna historia, w której urzeka wspaniale przedstawione tło obyczajowe i fantastycznie odmalowane przepiękne zakątki Francji. Czy Celinie uda się pomyślnie rozwiązać sprawę ? Czy uda się jej wygrać z demonami przeszłości, dręczącymi lękami i ocalić samą siebie?
Celina Stefańska walczy z traumą po swoim porwaniu i śmierci rodziców, pracuje jako detektyw w sklepie, ale traci pracę tuż po tym, jak uniemożliwia siostrzeńcowi właściciela gwałt na jej koleżance. Napastnik oskarża ją o napaść, koleżanka wycofuje oskarżenie, a Celina zostaje zwolniona. Za namową koleżanki zakłada agencję detektywistyczną, ale brak klientów sprawia, że myśli o rezygnacji z tego przedsięwzięcia.
Dominika Wojtowicz w dobrej wierze udaje się z przyjacielem do Francji, by wykonać kopię słynnego obrazu Józefa Pankiewicza „ Targ na jarzyny na placu Żelaznej Bramy w Warszawie”. Obraz wkrótce zostaje skradziony, a na jego miejscu pojawia się wykonana przez nią kopia, a na domiar złego jej portret pamięciowy został opublikowany w prasie. Dziewczyna szybko orientuje się, że wpadła w tarapaty i musi uciekać. Problem w tym, że nie może wrócić do kraju oficjalną drogą, bo jest poszukiwana nie tylko przez policję obu krajów, ale i przez złodziei, którym ukradła oryginał obrazu i schowała. Nie może w żaden sposób się zdradzić, gdzie przebywa, więc wysyła do babci w Polsce zaszyfrowany list, bo babcia jest jedyną osobą, której ufa.
Nieliczne zlecenia, które polegały głównie na śledzeniu niewiernych małżonków, bardzo Celinę nudziły i ogarniały ją coraz większe wątpliwości co do jej agencji. Wtedy pojawia się u niej babcia Dominiki zaniepokojona zniknięciem wnuczki. Jest tylko jeden problem, bo na jej poszukiwania Celina musi polecieć do Francji, a ona panicznie boi się latania samolotem, podróży pociągiem i samochodem. Może nadszedł właściwy moment, by rozprawić się ze swoimi demonami.
I wtedy do akcji wkracza babcia Celiny, która wie, co dziewczyna przeżyła, i że cierpi na zespół stresu pourazowego, jest pełna lęków i fobii, że jedynie skok na głęboką wodę, czyli zaangażowanie w trudne śledztwo może pomóc dziewczynie na zrobienie kroku do przodu. Nieoczekiwanie sprzymierzeńca znajduje w Milenie, przyjaciółce Dominiki, która postanowiła towarzyszyć Celinie w podróży, a ich tropem podąża tajemniczy mężczyzna.
„Kopia doskonała” to świetna powieść, może trochę inna niż pozostałe książki Małgorzaty Rogali, ale niewątpliwie jest w niej coś przyciągającego i intrygującego. Autorka niejednokrotnie udowodniła, że ma talent do tworzenia skomplikowanych historii kryminalnych oraz wyczucie w kwestii aktualnych problemów społecznych.
Tym razem autorka przedstawia modę na lansowanie się w mediach społecznościowych, został też poruszony problem molestowania w miejscu pracy i I chorobliwa zazdrość, która nigdy nie była dobrym doradcą.
„Kopia doskonała” to powieść, pełna różnorakich wątków, które Małgorzata Rogala zręcznie łączy w jedną całość, nic nie zostawia przypadkowi. Urzekła mnie wspaniała kreacja postaci babci Celiny, osoby ciepłej i mądrej, która wie co dla wnuczki dobre lepiej niż ona sama. Gdy finał powieści znajduje się tuż na wyciągnięcie ręki, autorka na ostatniej prostej podkręca emocje, bo okazuje się, że jeszcze nie wszystko zostało wyjaśnione.
„Kopia doskonała” łączy w sobie elementy kryminału i powieści obyczajowej, bo to nie tylko kradzież obrazu, morderstwo, a jakże, bo i ono się tu pojawia, ale także jest to niecodzienna podróż do Francji. Jak zawsze Małgorzata Rogala uraczyła mnie wyjątkowym i pięknym językiem, doskonale wyważonymi słowami, nieszablonową fabułą i oryginalnym rozwiązaniem intrygi, a w tle brzmi muzyka zaś frapująca historia, zyskała otoczkę w postaci przepięknych opisów zakątków Francji i wątku związanego z obrazem Józefa Pankiewicza, który jak zapewnia autorka w posłowiu, istnieje tylko w jednym egzemplarzu, drugi jest fikcyjny stworzony przez nią na potrzeby fabuły książki. Znakomita proza napisana na wysokim poziomie, zapewniająca niecodzienną podróż do Francji i obcowanie z jej zabytkami.
