Kłamstwa, wszędzie kłamstwa

„NIE CHCIAŁEM JEJ ZAWIEŚĆ. JAKIM TRZEBA BYĆ CZŁOWIEKIEM, ABY ZAWIEŚĆ KOGOŚ CELOWO?”

Daisy, Simon i Millie - idealna rodzina. Mama, tata i córka. Idealny dom, w idealnym sąsiedztwie.
Po wielu latach starań o dziecko, Mallie jest jak cud. Rodzina nareszcie jest w komplecie. Na tej idealnej tafli życia z czasem pojawiają się głębokie rysy. Jedna noc zmienia wszystko, a ich trzyosobowa rodzina nagle się rozpada. Na jaw wychodzą tajemnice. Kłamstw nie da się przecież wiecznie ukrywać, prawda?

„...Osobiście uważam trójkę za najbardziej znaczącą ze wszystkich cyfr, ponieważ tak ściśle jest powiązana z czasem: przeszłość, teraźniejszość, przyszłość; początek, środek, koniec; narodziny, życie, śmierć..”

Książka „Kłamstwa, wszędzie kłamstwa” to idealny przykład małżeńskiej nieszczerości, która powoli zabija relację dwóch bliskich sobie osób. Niedopowiedzenia, ukrywanie prawdziwych myśli i intencji, tajemnice i wzajemne pretensję to tylko kilka przykładów z bardzo długiej listy. Historia Daisy i Simona wciągnęła mnie od samego początku. Ich pragnienia przeplatają się z bezradnością i cichym cierpieniem. Autorka pozwala poznać nam bohaterów, tak normalnych i ludzkich. Długie wewnętrzne monologi i fabuła, która skupia się przede wszystkim na bohaterach, nie zaskakuje niespodziewanymi zwrotami akcji, ale pozwala nam dzień po dniu zmagać się z rzeczywistością Simona i Daisy. Jeżeli mam się czepiać, to oczekiwałam troszkę bardziej rozwiniętego i zaskakującego zakończenia. Historia dla mnie po prostu się urywa. Zabrakło mi dopełnienia będącego wisienką na torcie tej historii.