Jej oddech

Muszę przyznać, że książka jest bardzo emocjonująca i nie należy do lekkiej lektury, mimo że czyta się ja szybko a autorka ma lekkie pióro.
Róża to młoda kobieta, która wyjechała z rodzinnej miejscowości przed laty. Teraz wraca na pogrzeb ojca. Przed laty przeżyła zawód miłosny, gdy po wyznaniu miłości Amadeuszowi, okazało się, że on jest zakochany w innej. Teraz po latach nadal uczucie jest zbyt silne by mogła związać się z innym. Ale los ma dla niej niespodziankę. Diana, żona jej ukochanego prosi ja o przysługę. Czy Róża zgodzi się?
Amadeusz to mężczyzna, który jest szczęśliwy z Dianą i ich córka Lilianą. Wszystko się zmienia, gdy Diana zachoruje. Nie umie sobie z jej chorobą poradzić. Gdy w jego życiu ponownie pojawia się Różą, zaczyna powoli odnajdywać spokój. Dzięki przyjaźni Róży odnajduje w sobie siły do dalszej walki.
Diana to młoda kobieta, która zmaga się z ciężką nieuleczalną choroba. Wie, że umrze i pragnie dola męża znaleźć swoją następczynię. Jej wybór pada na Różę. Wie, że darzyła jej męża uczuciem i ma nadzieje, że Róża pomoże mu przejść przez to wszystko. Czy jej plany się spełnia?
Książka jest pełna emocji. To nie jest lukrowa historia, po której łatwo nam ja odłożyć na półkę i zapomnieć. Pełna bólu, wzruszeń, niełatwych decyzji, przyjaźń i miłości. Różę i Dianę połączyła przyjaźń, której obie się niespodziewany. Róża gdy poznała historie Diany, nie potrafiła przejść obok. Podjęła decyzje, że im pomoże. Mamy to wiele wzruszających momentów. Relacja między Diana, a Różą jest specyficzna. Rozmowy między Różą, a Amadeuszem są wzruszające, pełne nadzieję i wsparcia. W tym wszystkim Lili, córka Diany i Amadeusza. Wrażliwa 10-latka, która cierpi, bo nie wie co się dzieje z jej mama. Dziewczynka pokochał Różę od samego początku a ich relacja wzrusza.
Fabuła książki jest świetnie przemyślana. Postacie wyraziste. Całość skupia się wokół choroby Diany, jej relacji z mężem i córka oraz Róży, która wkroczyła w ich świat. Róży, która zrobiła cos czego się po niej nie spodziewałam. Końcowa książki wbija w fotel. Pełna emocji, łez, bólu, cierpienia, drastycznych scen i... mam "żal" do autorki, że tak to skończyła. Ja czekałam na happy end... Polecam z czystym sumieniem. Tylko zanim zaczniecie czytać upewnijcie się, że macie zapas chusteczek i czas, bo nie będziecie mogli przestać.

Róża wraca w rodzinne strony by uczestniczyć w pogrzebie ojca. Sądzi że jej obecność tam zakończy się po 1 dniu. Jednak przeszłość Ją odnajduję. Przyjeżdża do niej Diana - żona największej licealnej miłości Róży. Okazuje się, że Diana jest śmiertelnie chora. Kobieta musi walczyć o każdy oddech. Róża z miłości do Amadeusza postanawia im pomóc przejść najgorszy czas. Czy Róża im pomoże? Czy Diana popchnie Amadeusza w ramiona Róży? Jak zdradziecka jest choroba Diany?
Przygotujcie chusteczki, będą bardzo potrzebne. Emocje które tu przeżyjecie wbijają w fotel.
Autorka na własnych doświadczeniach opisuje ostatnie chwile umierających na Samoistnie Włóknienie Płuc. Choroba ta sprawia, że człowiek walczy o każdy oddech. Książka ta ma na celu pokazać większej ilości osób co ta chorobą robi z ludźmi. Uświadomić że takie coś istnieje. Autorce gratuluję świetnej książki, ale również współczuję, że musiała przez coś takiego przechodzić.