Flet z mandragory

Flet z Mandragory przez wielu czytelników i niektórych recenzentów uważany za najwybitniejszą w polskiej literaturze pięknej analizę totalitaryzmu został przez Łysiaka ukończony w 1978 roku. Wśród zastanawiających się prawie nikt nie miał wątpliwości, że chociaż Łysiak umiejscawia fabułę w państwie fikcyjnym, to prezentując okrucieństwa totalitaryzmu myśli o własnym kraju.

Spore kontrowersje wśród czytelników budziło pytanie: czy Łysiak to natchniony sadysta, czy tylko wielki artysta? Fletowi zarzucano sadyzm, przerost okrucieństwa i perwersję torturologiczną, jakby nie rozumiejąc, że malowanie totalitaryzmu białymi rękawiczkami to mniej więcej to samo, co strzelanie do śmiertelnego wroga grochem (Krajowa Agencja Wydawnicza, 1996)