Cała seria "Lato" Jenny Han to idealna lektura na wakacje. Cykl składa się z trzech tomów: "Tego lata stałam się piękna", "Bez ciebie nie ma lata", "Dla nas zawsze będzie lato". Ponieważ książki kontynuują historie trójki bohaterów, warto zacząć od początku.

W finałowej część trylogii autorka opisuje dalsze losy Belly i braci Fisher. Bohaterowie powoli wkraczają w dorosłość i muszą podjąć kilka ważnych decyzji, a także wziąć odpowiedzialność za swoje czyny. Belly staje przed wyborem, który ma na zawsze odmienić życie całej trójki.

Belly, od kiedy tylko pamięta, kochała dwóch chłopców: Jeremiaha i Conrada. Byli dla niej najważniejsi. Los bywa jednak przewrotny i sprawia, że bohaterka wybrała tego pierwszego – uroczego, kochanego i dobrego. Namówił ją do tego jednak sam Conrad. Od tamtego momentu para spędza ze sobą każdą wolną chwilę i wydawać by się mogło, że nic nie jest w stanie ich rozdzielić.

Fabuła nie jest jednak nadmiernie przesłodzona i kiedy Jeremiah dopuszcza się poważnego przewinienia, Belly musi zastanowić się, czy to, co ich łączy to rzeczywiście prawdziwa miłość. Czytelnicy mogą być pewni, że książka, jak i cały cykl z pewnością nie zakończy się w oczywisty i przewidywalny sposób.

Ten tom jest zdecydowanie najbardziej dojrzały ze wszystkich, najpewniej wynika to z przemiany samych bohaterów, którzy są przecież starsi o kilka lat. Pierwszy tom był piękny, jednak dosyć dziecinny i bardzo beztroski, drugi był zdecydowanie bardziej poważny, jednak mocno odczuwalne było nastoletnie szaleństwo.

"Dla nas zawsze będzie lato" ukazuje istotne wątki i jednocześnie naprawdę angażuje. Choć książka jest z założenia przeznaczona dla młodszego czytelnika, wszyscy odbiorcy, bez względu na wiek, dadzą się porwać pierwszym randkom, zauroczeniom, pocałunkom i miłości.

Autorka w niezwykle naturalny sposób oddała tak wiele emocji i uczuć, sprawnie unikając przy tym zbędnej erotyki. Z jednej strony Jenny Han zaserwowała czytelnikom świetny, nastoletni romans z pięknym nadmorskim klimatem w tle. Z drugiej historię o chorobie, rodzinie, o tym jak odnaleźć się wśród tragedii. Głównym wątkiem całości jest przede wszystkim dorastanie, zmiany, które zachodzą w tym czasie w młodych ludziach, przemiany wewnętrzne i zewnętrzne. Również z tego względu ze spory zaciekawieniem śledzi kolejne perypetie bohaterów.

Język, którym posługuje się autorka jest prosty. Miejcie jednak na uwadze, że narracja łączy kilka płaszczyzn czasowych, więc należy zachować czujność, aby nie zgubić aktualnych wydarzeń w natłoku wspomnień bohaterów. Kolejną zaletą z pewnością jest zastosowanie naprzemiennej narracji Belly i punktu widzenia Conrada.