Anna Katarzyna Emmerich (1744-1824) – błogosławiona mistyczka, przez kilkanaście lat przykuta do łóżka, doświadczyła stygmatów i wizji, którymi zainteresował się niemiecki pisarz Clemens Brentano. Jej relacje z cudownych widzeń, które przekazywała mu w języku westfalskim, dokładnie spisywał. Za każdym razem odczytywał je wizjonerce i dopiero po jej akceptacji umieszczał w pismach – w ten sposób powstało czterdzieści tomów, które opisują szczegółowo życie Chrystusa i Maryi Panny, wzbogacając Ewangelie o nieznane szczegóły. Na podstawie tych wizji Mel Gibson zrealizował film Pasja. Z kolei wyobrażenia Katarzyny dotyczące słynnego już domku Maryi (Dom Dziewicy Marii) w Efezie na wzgórzu Coressus (Wzgórze Słowików) znalazły później potwierdzenie w wykopaliskach archeologicznych – budynek został odkryty już w 1891 roku po opublikowaniu pism zawierających przekaz Emmerich dokładnie w miejscu wskazywanym przez wizjonerkę, a jego wnętrze oraz otoczenie oddają ściśle to, co zostało przedstawione w tych wizjach (od 1894 roku jest to miejsce pielgrzymek z całego świata).
Książka niniejsza stanowi część cyklu owych wizji: Nauczanie i cuda Chrystusa Pana: Początki znaków, Podróże misyjne, Znaki królestwa Bożego, toteż można się spodziewać, że kolejne tomy ukażą się wkrótce (aktualnie druga część cyklu już jest w ofercie na rynku, również w sklepie Tantis).
W pierwszym tomie tej serii przeczytamy m.in. o pobycie Jezusa w Nazarecie, Hebronie, Seforis, Sydonie, Sarepcie, Gilgal, Dibon, Sukkot, Arum, Betanii, Szilo, Kibsaim, Tebes, Adummim, Nebo, Szunem, Ulam, Kafarnaum, En-Gannim i Nain, podczas godów w Kanie, podczas pierwszej Paschy w Jerozolimie. Zadziwia bogactwo szczegółów w opisach scen, chwilami wydaje się, że oglądamy film fabularny. Jednocześnie mistyczka zaznacza duchowy sens przytaczanych wypowiedzi Jezusa. Pojawiają się postaci, których imion nie znajdziemy w Nowym Testamencie (np. staruszek Eliud, który wędrował z Jezusem, śmierć cichej Marii). Nie są to jednak opisy służące spektakularnym efektom, chociaż w pierwszej chwili wydaje się, że w porównaniu ze scenami biblijnymi, jakże powściągliwymi pod względem scenografii i opisów ubiorów, oraz zachowań, tekst Emmerich tak pieczołowicie inkrustowany detalami służy zaspokojeniu wyobraźni. Nic bardziej mylnego, gdyż nie jest to lektura zbyt łatwa, a że wydarzenia biblijne ukazuje osoba głęboko wierząca, widzi ona każdą scenę bardzo wyraziście, jakby chciała przekazać, że to wszystko, co relacjonuje i widzi, nie jest wyimaginowane, nie rozgrywa się jedynie w jej umyśle, lecz dzieje się naprawdę.
Na pierwszy plan wysuwa się w tych pismach sens duchowy, jest to swoiste uwiarygodnienie wizji. Należy przy tym mieć na uwadze, że według Kościoła katolickiego każde objawienie jest jedynie pomocą, nie stanowi tak jak Objawienie w Piśmie Świętym warunku koniecznego dla wiary.
Książka jest ciekawa, jak wszystkie wizje Emmerich ma w sobie tajemnicę, która fascynuje. Nie każdy musi być zafascynowany literaturą związaną z objawieniami prywatnymi, niemniej nie sposób zakwestionować fakty przedstawiane przez zakonnicę z połowy XIX wieku, które w wyjątkowy sposób korespondują z tekstami Biblii, prowadząc do autentycznych miejsc i będąc przesłanką cennych znalezisk. Kto wie, jakie potwierdzenia czy realizacje poza sztuką filmową zyskają te pisma jeszcze w przyszłości.