Cieszę się, że moja mama umarła

Już sam tytuł uznanej za światową sensację i popkulturowy fenomen debiutanckiej, wydanej w Polsce przez Prószyński i S-ka książki Jennette McCurdy jest prowokujący. "Cieszę się, że moja mama umarła" to poruszające wspomnienia jednej z najsłynniejszych dziecięcych amerykańskich aktorem i pełen emocji zapis zmagań dziecka, które wbrew własnej woli zostało wrzucone w sam środek piekielnej machiny show-biznesu. Autorka opowiada o wychodzeniu z zaburzeń odżywiania, uzależnień i toksycznej relacji z przemocową matką - a także o mozolnym odzyskiwaniu kontroli nad własnym życiu. Jennette McCurdy w niestroniący od dowcipu i błyskotliwy sposób rozlicza się z własną bolesną przeszłością i dzieli z czytelnikami mądrością, jaką zyskała po drodze.

O czym jest książka "Cieszę się, że moja mama umarła"?

"Cieszę się, że moja mama umarła" Jennette McCurdy to przejmująca opowieść o burzliwym życiu amerykańskiej piosenkarki, aktorki, autorki tekstów, reżyserki i aktorki, znanej z takich produkcji jako "iCarly" stacji Nickelodeon, "Zoey 101", "Zwariowany świat Malcolma" czy "Will & Grace". W 2019 roku autorka wyznała, że od 11 roku życiu cierpiała na anoreksję i bulimię, zmagała się z alkoholizmem i zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi. Zasadniczą rolę w jej życiu odegrała matka, która za wszelką cenę chciała uczynić z niej aktorkę. Od dziecka liczyła jej kalorie, wydzielała racje żywnościowe, opóźniała dojrzewania, ważyła pięć razy dziennie i do wieku nastoletniego kąpała - Jennette pragnęła za wszelką cenę zadowolić najważniejszą osobę w swoim życiu, dlatego też na wpół świadomie godziła się na ten okrutny układ. Swoją karierę przypłaciła zaburzeniami odżywiania, niszczącymi i toksycznymi relacjami uczuciowymi, alkoholizmem i terapią. W swojej debiutanckiej książce szczerze i bezkompromisowo opowiada o tych przeżyciach, nie stroniąc przy tym od czarnego humoru i wielu przenikliwych spostrzeżeń.

"Cieszę się, że moja mama umarła" - opinie

Książka "Cieszę się, że moja mama umarła" opowiada o traumatycznych przeżyciach, a jednocześnie stanowi fascynujący zapis walki o niezależność, własne granice i czerpanie radości z życia mimo cierpienia. Jennetee McCurdy dokonuje swoistego rozliczenia z własnymi trudnymi doświadczeniami, paraliżującym poczuciem winy i żałobą po śmierci matki, z którą relacje zaważyły na całym jej życiu. To książka, która dosłownie krzyczy, do głębi porusza, gorzko rozśmiesza - i prowokuje do refleksji o powolnym, acz konsekwentnym przejmowaniu kontroli nad własnym losem.