"Chłopcy z Placu Broni" to książką postrzegana przede wszystkim jako lektura szkolna, omawiana w szkole podstawowej. Ta powieść ma jednak do zaoferowania o wiele więcej. Jest warta by do niej wracać w każdym wieku, bowiem nauki z niej płynące zawsze będą aktualne.
To klasyka literatury węgierskiej. Przedstawia historię chłopców - uczniów budapesztańskiego gimnazjum którzy tak bardzo kochali swój plac zabaw, że postanowili bronić go za wszelką cenę przed wrogą napaścią rówieśników z innej szkoły.
Kluczową rolę w historii odgrywa niewielki rozmiarami, lecz ogromny duchem, dzielny i honorowy Erno Nemeczek. Chociaż w grupowej hierarchii stoi najniżej, jest bowiem zaledwie szeregowym wojownikiem, to właśnie dzięki jego odważnej postawie bohaterzy mogą realnie myśleć o zwycięstwie. Jednak jaki będzie ostateczny rezultat tych zażartych walk, musicie przekonać się sami!
Autor oddając w ręce czytelników historie o podwórkowym konflikcie, tak naprawdę prezentuje książkę pełną ponadczasowych wartości takich jak: honor, odwaga i poczucie obowiązku.
Choć sama powieść kojarzona jest jako lektura szkolna, nie ma w niej absolutnie nic dziecinnego, stylistyka także nie przypomina książki dla dzieci. Choć dzieci zostały postawione w centrum wydarzeń, powieść tak naprawdę objawia gorzką prawdę o dorosłym życiu. Przygotowanie do przyszłych, licznych strat, codziennych poświęceń, odpowiedzialności i postępowania zgodnie z zasadami.
"Chłopcy z Placu Broni" to bezdyskusyjna klasyka literatury. Objawia się to między innymi w prostym, wyważonym i eleganckim języku, świetnie i realistycznie wykreowanych bohaterach oraz w naturalnie wynikającej z treści nauce o ideałach i wartościach.
Powieść Molnara wielu traktuje jako metaforę wojny, jednak nie jest jasne czy jest jej krytyką, czy jednak pieśnią pochwalną. Tutaj autor zostawił pole dla czytelników.
"Chłopcy z Placu Broni" są także opowieścią o miłości do miejsca, do ziemi i wszystkiego, co tę miłość symbolizuje. Do wszelkich symboli zbiorowości, do języka, do zasad, nawet do barw. Biorąc pod uwagę historię samego autora miało to dla niego ogromne znaczenie i wielki wpływ na jego życie, które przecież zakończyło się tak daleko od ojczyzny.
Ferenc Molnar urodził w Budapeszcie, a zmarł w Nowym Jorku. Ukończył studia prawnicze w Genewie. W czasie I wojny światowej był korespondentem wojennym. W 1930 r. opuścił Węgry na stałe. Przebywał w Austrii, Szwajcarii, od 1939 r. w Stanach Zjednoczonych. Pracował jako dziennikarz. Jest autorem licznych opowiadań i powieści dla dorosłych czytelników, a także komedii i dramatów, dzięki którym zdobył popularność w Europie i Ameryce.