Batman. Trzech Jokerów

Barbara i Jason przeszli traumę przez jednego z Jokerów. Ich historię być może czytelnik poznał już z lektury Batmana: Zabójczego żartu czy Batmana: Śmierć rodziny, jednak nawet bez informacji zawartych w tych zeszytach, można bez trudu odczytać co stało się w przeszłości tych dwojga. Ciężko nawet powiedzieć, czy sobie z nią poradzili, szczególnie patrząc na Red Hooda. Grzebiąc w ranach (i cmentarnej ziemi!) nasi bohaterowie będą musieli zmierzyć się z niejednym Jokerem. Najgorsze jednak jest to, że nie znajdą czasu na oddech, bo liczba Jokerów wzrasta wykładniczo. Dlaczego właściwie zastanawiamy się dłużej nad Batmaniątkami niż Jokerami? Być może dlatego, że taki Jason ma wiele do zarzucenia swojemu Battacie. Bo wzorowym rodzicem to on nie jest. Może i pewnych rzeczy nie wiedział, ale jako rodzic wiem, że rodzic nigdy się nie poddaje i walczy o swoje dzieci. Tu okazuje się, że Batman nie za wiele wie o rodzinie. Ale skąd niby miałby czerpać wzorce? Od Alfreda? No właśnie… A tu przecież sam Batman ma nieprzetrawione problemy. W ten sposób otrzymujemy nieco patologiczną, pełną niedomówień i tajemnic Batrodzinkę.

Super opowiedzieć. Niesamowita kreska. Must-read y'all!

Bardzo fajna historia oraz super wykonanie kreski przez jasona faboka, który przedstawia stary styl kreski. W nowym wydaniu nie ma co tu mówić mistrz rzemiosła nie jest to lee bermejo lub riccardo fedrici, ale talentu odmówić mu nie można. Natomiast co do historii zostają na przedstawieni bat girl batman i red hood nad którymi oczywiście stoi batman. Historia z jednej strony uporządkowana, a z drugiej jak spojrzeć o dotychczasowych informacjach jakie wie czytelnik mocno pokręcona. Jeśli jesteś fanem Joker kupuj, bo tam masz go pod dostatkiem ale jeśli jesteś fanem batgirl lub jesona toda czyli red hooda no cóż ......pamiętaj że jest joker.

Jeszcze nie czytałem, ale rysunki sztos, jeśli historia jest tak dobra jak warstwa wizualna to polecam.

Jokera chyba nigdy za wiele. Nie wiem dlaczego, ale chyba w każdym filmie czy komiksie to Joker wzbudza największe kontrowersje. Tak jest i tym razem, bo mamy aż trzech Jokerów. A każdy z nich jest inny i no powiedzmy sobie szczerze wyglądają obłędnie. Jeden jest Jokerem przestępcą, drugi Jokerem klaun i trzeci Joker komik. A do tego jedyny i niepowtarzalny Gacek. Jest to mieszanka istnie wybuchowa. Czyta się genialnie, a dzieje się tyle, że można kartkować go po wielokroć. Bardzo polecam

Joker powraca do Gotham, a w związku z tym Batman ma coraz więcej pracy. Okazuje się, że dochodzi do trzech ataków jednocześnie. Dziwne jest jednak to, że każdemu z nich przewodzi właśnie Joker. Tylko który z nich jest prawdziwy? Żeby rozwiązać tę sprawę Batman musi dogadać się z Batgirl i Red Hoodem. Intrygi, akcja i niesamowita kreska. Uważam, że to jeden z lepszych komiksów o człowieku nietoperzu.

Co za komiks!!! Autentycznie wspaniały!!! Nie chodzi tylko o piękne wydanie i rysunki, które są naprawdę rewelacyjne. Chodzi także o ciekawy scenariusz. Tutaj nie można się nudzić. Tekstu co prawda jest mniej niż zwykło się widywać w tego typu komiksach, ale to wcale nie sprawia, że coś się traci. Wręcz przeciwnie. Genialnie zarysowane postaci i ich wzajemne relacje naprawdę genialnie budują napięcie. Jedyny minus jest taki, że czyta się to zdecydowanie za szybko.

CZAS LECZY RANY… CHYBA, ŻE WCZEŚNIEJ CIĘ ONE ZABIJĄ

Historia fabuły „Trzech Jokerów” sięga wstecz aż do roku 2016, kiedy to znakomity scenarzysta Geoff Johns zaprezentował nam „Wojnę Darkseida”. Opowieścią tą nie tylko zaserwował nam coś na wzór eventu, sięgającego na dodatek korzeniami do pierwszego komiksowego wydarzenia od DC, czyli „Kryzysu na nieskończonych Ziemiach”, ale i wprowadzić rewolucję w świecie Batmana – Człowiek Nietoperz dowiedział się wówczas, że istnieje nie jeden Joker, a trzech. Od tamtej pory temat czasem przewijał się w komiksach, ale dopiero teraz w końcu został podjęty i doprowadzony do finału. Czy jest to komiks rewolucyjny, jak się o nim mówiło? Nie, ale to kawał dobrej rozrywki, którą absolutnie warto poznać, jeśli lubicie przygody Mrocznego Rycerza.

Joker powraca do akcji i kontynuuje swoją wojnę z konkurencyjną przestępczością zorganizowaną. Z tym, że dochodzi do trzech ataków w trzech różnych miejscach, ale w jednym czasie, a każdemu przewodził Joker właśnie. Który z nich jest prawdziwy? Klown? Przestępca? Czy Komediant? A może wszyscy? Sprawa trzech Jokerów odżywa na nowo, a Batman, Batgirl i Red Hood badając własne tropy próbują ustalić, o co w tym wszystkim właściwie chodzi. Ale czy naprawdę ustalać jest co? I czy sam Batman nie skrywa w sobie odpowiedzi na to pytanie?

Ciężko jest powiedzieć, jak ten komiks wyglądałby, gdyby powstał kilka lat temu. Pewnie wiele by się nie różnił od wersji, jaka trafiła w nasze ręce właśnie teraz, ale w obecnym kształcie „Three Jokers” to opowieść, która sporo zawdzięcza kinowemu hitowi „Joker” z genialną rolą Joaquina Phoenixa. Jednocześnie to po prostu typowy dla Johnsa komiks, który czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Akcja atakuje nas już na pierwszych stronach, wtedy też pojawia się mroczny klimat, jaki powinny mieć opowieści z Gotham. Mamy trochę wspominek, budujących odpowiedni nastrój, a w końcu zaczyna się połączenie akcji i detektywistycznej zagadki, która gra na sentymentach czytelników, przypominając wiele sławnych opowieści.

„Trzech Jokerów” to jednocześnie dość mocno skondensowana opowieść. Są tu zwroty akcji, jest szybkie tempo, ale całość skupiona jest wokół tytułowego pytania, kim są trzej psychopatyczni klowni i co fakt, że jest ich więcej, niż być powinno właściwie oznacza. Co oznacza dla przeszłości i przyszłości Batmana. I rodzi się też jeszcze jedno pytanie: skoro jest ich trzech, czy może być więcej? Cokolwiek myślcie w temacie, warto jest poznać odpowiedzi, jakie serwują nam autorzy, bo robią to w bardzo dobrym stylu, choć jednocześnie wszystkiego możecie domyślić się od początku – a zresztą już dawno pewnie przeczuwaliście, co z tego wyniknie.

Album wypada świetnie jest także pod względem graficznym. Jason Fabok rysuje w sposób realistyczny i szczegółowy. Jego prace są dynamiczne i dobrze oddają mimikę bohaterów. Świetnie uchwycone zostało też samo Gotham, a i w Jokerach widać zasadnicze różnice, od razu przywodzące na myśl klasyczne komiksy, chociaż każdy z nich ma swój własny, współczesny look.

Konkluzja jest, więc oczywista: warto po album sięgnąć. Nie jest to wielkie dzieło, rewolucji w świecie komiksu nie zrobi (choć, jak w „Zegarze zagłady”, twórca podejmuje tu dialog z klasyką Alana Moore’a, w tym wypadku „Zabójczym żartem”), ale jak każdy komiks Johnsa, warto go poznać. Może i jest rzeczą w dużym stopniu przewidywalną, by nie rzec oczywistą, ale jednocześnie pozostaje satysfakcjonującym zwieńczeniem opowieści snutej niemal od pół dekady. Choć oczywiście po tylu latach oczekiwania można było zaserwować miłośnikom coś o wiele lepszego.