Aleksander Nalaskowski
Aleksander Nalaskowski
Aleksander Stanisław Nalaskowski przyszedł na świat 24 lutego 1957 w Chełmży. Jest polskim pedagogiem, profesorem doktorem habilitowanym nauk humanistycznych o specjalności pedagogika ogólna.
W 1976 ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Toruniu i rozpoczął studia pedagogiczne na UMK. Ukończył je w 1980, zaraz po tym podjął pracę jako nauczyciel w szkole podstawowej, jednak już dwa lata później został zwolniony za zaangażowanie w tworzenie struktur "Solidarności.
W 1982 podjął pracę na stanowisku asystenta w Instytucie Pedagogiki UMK. W 1985 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Po kolejnych pięciu latach uzyskał stopień doktora habilitowanego (na Uniwersytecie Wrocławskim). Stanowisko profesora nadzwyczajnego objął w 1994. Tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych odebrał w 1998. W 2003 został profesorem zwyczajnym.
W latach 1996–2007 Aleksander Nalaskowski piastował stanowisko dyrektora Instytutu Pedagogiki UMK w Toruniu, a po jego przekształceniu w Wydział Nauk Pedagogicznych, przez dwie kadencje pełnił rolę pierwszego dziekana.
W kręgu jego głównych zainteresowań znajdują się: pedagogika ogólna, teoria szkoły, teorie rozwoju człowieka ze szczególnym uwzględnieniem dzieciństwa. Jest autorem koncepcji pedagogii źródeł.
W październiku 2015 został członkiem Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę. W 2016 wszedł do Rady Narodowego Kongresu Nauki. Z jego postacią wiążą się także kontrowersje, bowiem w 2019 Nalaskowski został zawieszony za felieton obrażający osoby LGBT.
Aleksander Nalaskowski jest autorem licznych książek, artykułów oraz opracowań naukowych. Tłumaczenia jego prac ukazały się m.in. w Australii, Rosji, Bułgarii, Ukrainie, Anglii, Słowacji, Izraelu, Meksyku.