Stanisław Grzesiuk
Stanisław Grzesiuk
Stanisław Grzesiuk to polski pisarz i pieśniarz, znany z bestsellerów „Pięć lat kacetu” czy „Boso, ale w ostrogach”. Był popularyzatorem folkloru czerniakowskiego, dzięki czemu zyskał miano „Barda z Czerniakowa”. Żył w latach 1918-1963.
Urodził się w Małkowie na Lubelszczyźnie. Jego rodzina uciekła z Warszawy w 1916 roku, podczas I wojny światowej, lecz powróciła tam po czterech latach. Grzesiuk od szesnastego roku życia pracował w Państwowych Zakładach Tele- i Teleradiotechnicznych. Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do wojska. Po aresztowaniu przez Gestapo został wysłany na roboty przymusowe, a następnie pobyt w obozie koncentracyjnym. Gdy został uwolniony przez Amerykanów, powrócił do Polski.
W 1958 roku wydał pierwszą, autobiograficzną powieść zatytułowaną „Pięć lat kacetu”, opisującą pobyt w obozach koncentracyjnych podczas okupacji. Tytuł zdobył rozgłos i uznanie, m.in. za humor i prosty styl językowy. Dwa lata później opublikował kolejną autobiografię „Boso, ale w ostrogach”, w której skupił się na życiu w przedwojennym Czerniakowie. Ostatnia część trylogii Grzesiuka ujrzała światło dzienne w 1964 roku, już po śmierci autora. Opisywała jego ostatnie lata życia oraz walkę z chorobą, mimo której nigdy nie stracił poczucia humoru.
Grzesiuk znany był także jako autor pieśni, które wygrywał na mandolinie lub bandżo. Dzięki niemu cała Polska poznała takie utwory jak „Siekiera motyka” czy „Komu dzwonią”.
Bibliografia Stanisława Grzesiuka:
Pięć lat kacetu;
Boso, ale w ostrogach;
Na marginesie życia;
Klawo, jadziem!