Jean A. Ayres
Jean A. Ayres
Jean A. Ayres (ur. w 1920 roku w Kaliforni) była amerykańską psycholożką rozwojową, terapeutką zajęciową oraz psychoedukatorką. Nazywana jest pionierką afektywnej neuronauki i współczesnego rozumienia dyspraksji rozwojowej.
W 1954 roku uzyskała tytuł magistra terapii zajęciowej na University of Southern California, a w 1961 roku obroniła pracę doktorską z zakresu psychologii wychowawczej na tej samej uczelni. Następnie rozpoczęła pracę podoktorancką w Instytucie Badań Mózgu UCLA oraz pracowała jako wykładowca terapii zajęciowej i psychologii uczenia się na University of Southern California.
W 1976 roku Jean A. Ayres otworzyła prywatna klinikę pediatryczną Ayres Clinic, gdzie zajmowała się prowadzeniem terapii zajęciowej oraz badaniem jej wpływu na dzieci i dorosłych dotkniętych różnymi zaburzeniami, w tym autyzmem i trudnościami w uczeniu się. Obecnie klinika jest centrum non profit terapii i badań IS, stowarzyszonym z Międzynarodową Organizacją Integracji Sensorycznej.
Doktor Ayres jest autorką dwóch książek i ponad trzydziestu artykułów w czasopismach. Jej książki to "Integracja sensoryczna a zaburzenia uczenia się" oraz "Dziecko a integracja sensoryczna", które stanowią profesjonalne kompendium wiedzy na temat zaburzeń integracji sensorycznej umożliwiające zrozumienie ich podłoża i objawów.
W 1975 roku Jean A. Ayres dokonała standaryzacji testów pierwotnie znanych jako "Testy Integracji Sensorycznej Południowej Kalifornii", a w 1989 roku zrewidowała "Testy Integracji Sensorycznej i Praxis". Za swój wkład w rozwój nauki oraz działanie na rzecz pomocy ludziom z różnymi zaburzeniami otrzymała liczne wyróżnienia od Amerykańskiego Stowarzyszenia Terapii Zajęciowej, w tym Nagrodę Zasługi oraz członkostwo statutowe w AOTA Academy of Research .